Sunday 26 February 2012

Αγεωγράφητος

[Έκτακτο post, βιαστικά αναρτημένο από τα drafts, αφιερωμένο σε νοσηλευόμενο Μάζα που έδωσε μάχη με τον αλκοολισμό και έχασε. Ας έχει κάτι ευχάριστο να διαβάσει αυτές τις τελευταίες μαρτικές του ώρες.]

Ομάδα συναδέλφων έκανε το λάθος να με αποκαλέσει αγεωγράφητο. Μπροστά στα μούτρα μου.

Προς στιγμή σάστισα γιατί η προσωπική επίθεση ήταν απρόσμενη και από πολλά μέτωπα ταυτόχρονα. Όχι, δεν ήξερα που είναι το Θέρμο, Αιτωλοακαρνανίας. Το παραδέχομαι.

Αλλά επειδή δεν γνωρίζω που είναι ένα  κωλοχώρι που το πιο σημαντικό γεγονός τον τελευταίο αιώνα ήταν να ανοίξει η εταιρεία που εργάζομαι ένα εργοτάξιο, έχουν το δικαίωμα να με χαρακτηρίσουν αγεωγράφητο?

Με έπνιγε το δίκιο. Βγήκα στην αντεπίθεση και τους ρώτησα αν αυτοί ξέρουν που είναι το Χόμπιτον και αν συνορεύει με τα Βουνα της Καταχνιάς ή με το οροπέδιο του Γκόργκοροθ, και αν ξέρει κανείς τι έγινε στο ‘ξεκαθάρισμα του Σαήρ’. Κανείς δεν απάντησε. Δεν σκέφτηκα καν να τους ρωτήσω αν γνώριζαν ότι το χώμα του Σαήρ ήταν δώρο της Γκαλάντριελ από τους κήπους του Λόριεν (επειδή ο Σαμγουάηζ, ο δήμαρχος, τις είχε κάνει τα γλυκά μάτια στο παρελθόν).

Το βαρετό Θέρμο
Το όμορφο Σάηρ









Η γλυκιά γεύση της νίκης με είχε συνεπάρει. Χτύπησα δυνατά το χέρι μου στο γραφείο και τους ρώτησα αν ήξεραν τον κακόφημο (και πλακόστρωτο) δρόμο Σόουμπελι Ρόου στο Κινγκς Λάντινγκ και αν θα τολμούσαν να τον περπατήσουν το σούρουπο. Κανείς δεν απάντησε. Προφανώς και δεν ήξεραν. Τους είπα να αποφύγουν το σοκάκι αυτό εκτός και αν θέλουν να έχουν την ίδια μοίρα με την δούκισα Λόλις Στόουκγουρθ όταν ο εξαγριωμένος όχλος την έριξε από το άλογο της και στην συνέχεια βιάστηκε από πενήντα διαφορετικά άτομα πίσω από το βιρσοδεψίο.

Ο Τύριον Τάννερ, σε αντίθεση με την μητέρα του, είναι πολύ τυχερός. Θα παίρνει 50 δώρα κάθε φορά που έχει γενέθλια.

Ώστε τους άρεσε η γεωγραφία ε?  Ήξεραν για το μολυσμένο ποτάμo Ανκχ της Ανκχ-Μορπορκ. Ένα ποτάμι, τόσο βρόμικο, που τα νερά του είναι όχι μόνο στάσιμα, αλλά και στερεά. Είναι ίσως το μόνο ποτάμι που μπορεί κάποιος να το διασχησει περπατώντας πάνω του. Έχουν δει τα παιχνιδιάρικα πόνυ της κοιλάδας Εκουέστρια? Έχουν περπατήσει τους δρόμους της Λάνκχμαρ? Έχουν μυρήσει το χώμα του δάσος Σιλβανέστι?  Γνωρίζουν που βρίσκεται η Άγνωστη Καντάθ? Όχι! Κανείς δεν ξέρει!

Πρέπει να κατάλαβαν το λάθος τους, και μάλλον θα αργήσουν να με ξαναπούν αγεωγράφητο. Όση ώρα μίλαγα με κοίταγαν με ένα παράξενο, σχεδόν απολογητικό βλέμμα, και από την ντροπή τους, με αποφεύγουν και έχουν να μου μιλήσουν δύο μέρες.