Thursday 29 August 2013

Cinema: Ας μας άκουγαν οι αιθουσάρχες...

Απάντηση στο editorial του φίλτατου Ηλία Φραγκούλη ο οποίος πέρα από άριστος κριτικός κινηματογράφου οργανώνει καταπληκτικά event - avant premiere σε ταινίες για τις οποίες δεν επιβαιβεωνω, ούτε αρνούμαι ότι παρακολούθησα. Πάνω από μια φορά.

Αφορμή, τα μηνύματα που έπαιρνα όλο το καλοκαίρι για τη νέα ταινία του Έντγκαρ Ράιτ, «The World’s End». Με έχουν πάρει χαμπάρι αρκετοί και, εννοείται, είναι ένας από τους σκηνοθέτες που αγαπώ. Μετά λύπης μετέφερα την είδηση: όχι, η ταινία αυτή δε θα έρθει στη χώρα μας. Και δεν είναι αμάρτημα της UIP, που έχει τα δικαιώματα για να διανέμει το φιλμ στους κινηματογράφους. Πλέον, σε πολύ συγκεκριμένες και παρόμοιες περιπτώσεις, η ευθύνη είναι… δική σου!

Ας το δούμε με αριθμούς. Το 2007, αν και το (ίδιο) γραφείο δεν πίστευε στις εμπορικές δυνατότητες του «Hot Fuzz», το έβγαλε στις αίθουσες με την ελπίδα να λειτουργήσει ως κωμωδία, είδος αρεστό στο ελληνικό κοινό. Έκοψε 10.097 εισιτήρια. Η επόμενη ταινία τού Ράιτ, το «Scott Pilgrim vs. the World» (2010), ύστερα από έντονες, προσωπικές μου πιέσεις (ότι θα αυτοπυρποληθώ ή θα κάψω τα γραφεία της εταιρείας), βγήκε στις αίθουσες και έκοψε 4.880 εισιτήρια. Για βδομάδες τραβούσα τον κόσμο από το χέρι για να πάει να δει την ταινία στο σινεμά. Λίγες μέρες αργότερα, με το που διέρρευσε το φιλμ σε torrent, πλήθη λαού έπεφταν στα πόδια μου, ευχαριστώντας με που τους άνοιξα τα μάτια και τους έδειξα το δρόμο για αυτή την ταινία!

Θα τολμήσει να με ξαναρωτήσει κανείς «γιατί δε θα έρθει στην Ελλάδα η τάδε ταινία;» ή να προσθέσω και το παράδειγμα του «Kick-Ass 2», το οποίο επίσης δε θα δούμε στη μεγάλη οθόνη, διότι το πρώτο φιλμ, με ισχυρότατο σπρώξιμο διαφήμισης και marketing από τη Village (που έχει και τις αίθουσες για να υποστηρίξει το προϊόν της), έκοψε μόλις 27.508 εισιτήρια… Το 2010. Σήμερα δε θα έκανε ούτε τα μισά. Γκρινιάζεις ακόμα;"

Πηγή: Freecinema


Επίσημη απάντηση του TheMazablog



Ηλία ακολουθεί μεγάλο κείμενο, συγνώμη.


Είμαι από αυτούς που βλέπει πολλές ταινίες. Τις πιο πολλές τις κατεβάζω σε τόρρεντ. Παρόλα αυτά πάω συχνά σινεμά σε σχέση με τους περισσότερους γνωστούς, τουλάχιστον 1-2 φορές το μήνα. Παρόλα αυτά, είμαι επιλεκτικός με τις ταινίες που βλέπω στο σινεμά, δεδομένου ότι το στο σπίτι έχω αρκετά καλό σύστημα. Είμαι, μπορείς να πεις, απαιτητικός. Αν και υπάρχουν ταινίες που της είδα στο σινεμά, τις κατέβασα σε τόρρεντ, ξαναπήγα να τις δω σινεμά, και τις ξαναείδα σε τόρρεντ (σε βάθος χρόνου αυτό), όπως οι Εννιά Βασίλισσες

Αλλά δεν πηγαίνω σινεμά μόνο αν θεωρώ την ταινία τοπ. Σινεμά πηγαίνω εύκολα σε 3d ταινίες. Μακάρι να έβγαινε το Dredd στο σινεμά. Θα το έβλεπα εκεί.

Ή και σε κωμωδίες αν είναι ‘ψαγμένες’. Το Hot Fuzz που λες το είχα δει 3 μήνες πριν σε torrent. Όταν βγήκε στο σινεμά ξαναπήγα με φίλους μου, πιο πολύ για να τους δω να κλαίνε από τα γέλια (και έτσι έγινε). Επίσης πηγαίνω αν η ταινία είναι popcorn movie, όπως οι περισσότερες comic ταινίες, Αvengers, Βatman κτλ.

Αλλά δεν διαφωνώ, για αυτό που λες. Δεν φταίνε μόνο οι διανομείς. Φταίμε και εμείς, το κοινό για την κατάσταση. Φταίνε όμως και οι αιθουσάρχες.

Σε κάθε ταινία, μα σε κάθε ταινία, θα μπει κάποιος 30 λεπτά μετά το κλείσιμο των φώτων (10 λεπτά μετά την έναρξη της ταινίας) γιατί ήρθε αργοπορημένος, και με αναγκάζει να σηκωθώ από την θέση μου για να περάσει και να κάτσει μέσα. Πες με περίεργο, αλλά αυτό με ξενερώνει φοβερά. Δεν θα έπρεπε να επιτρέπεται η είσοδος σε αυτούς.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά που είχα δει το SAW σε γνωστό σινεμά το οποίο αποφεύγω να ονομάσω μην βρεις κανένα μπελά, αλλά ήταν αυτό που έκανες την πρεμιέρα του Evil Dead) το πρώτο μισό το είδαμε σε λάθος κάδρο (έτσι το λένε? Aspect Ratio εννοώ).

Για να μην μιλήσω για τα παράσιτα που κάνουν τα ηχεία σε πολλές αίθουσες.

Ή το ζώο που μιλάει στο κινητό ή στέλνει μηνύματα και η οθόνη του φωτίζει όλη την αίθουσα και μου αποσπά την προσοχή.

Και όλα τα παραπάνω, δίνοντας πάνω από 20 ευρώ για δύο εισιτήρια, ένα ποπκορν και δύο κόκα κόλες (δεν βάζω μέσα το πάρκιν)

Ελπίζω τουλάχιστον το Worlds End να το βάλουν σε κανένα φεστιβάλ σαν αυτό του Σεπτεμβρίου, αν και αυτό, κάθε πέρσι και καλύτερα όσον αφορά της ταινίες που επιλέγουν (κατά προσωπική πάντα εκτίμηση, ίσως και να γερνάω και να γίνομαι πιο γκρινιάρης)

Και ένα άρθρο παλαιότερο άρθρο του TheMazablog, που κολλάει με τα παραπάνω που είχα γράψει εν βρασμό ψυχής πριν ενάμιση χρόνο:  http://themazablog.blogspot.gr/2012/02/cinema.html

Αφορμή, τα μηνύματα που έπαιρνα όλο το καλοκαίρι για τη νέα ταινία του Έντγκαρ Ράιτ, «The World’s End». Με έχουν πάρει χαμπάρι αρκετοί και, εννοείται, είναι ένας από τους σκηνοθέτες που αγαπώ. Μετά λύπης μετέφερα την είδηση: όχι, η ταινία αυτή δε θα έρθει στη χώρα μας. Και δεν είναι αμάρτημα της UIP, που έχει τα δικαιώματα για να διανέμει το φιλμ στους κινηματογράφους. Πλέον, σε πολύ συγκεκριμένες και παρόμοιες περιπτώσεις, η ευθύνη είναι… δική σου!
Ας το δούμε με αριθμούς. Το 2007, αν και το (ίδιο) γραφείο δεν πίστευε στις εμπορικές δυνατότητες του «Hot Fuzz», το έβγαλε στις αίθουσες με την ελπίδα να λειτουργήσει ως κωμωδία, είδος αρεστό στο ελληνικό κοινό. Έκοψε 10.097 εισιτήρια. Η επόμενη ταινία τού Ράιτ, το «Scott Pilgrim vs. the World» (2010), ύστερα από έντονες, προσωπικές μου πιέσεις (ότι θα αυτοπυρποληθώ ή θα κάψω τα γραφεία της εταιρείας), βγήκε στις αίθουσες και έκοψε 4.880 εισιτήρια. Για βδομάδες τραβούσα τον κόσμο από το χέρι για να πάει να δει την ταινία στο σινεμά. Λίγες μέρες αργότερα, με το που διέρρευσε το φιλμ σε torrent, πλήθη λαού έπεφταν στα πόδια μου, ευχαριστώντας με που τους άνοιξα τα μάτια και τους έδειξα το δρόμο για αυτή την ταινία!
Θα τολμήσει να με ξαναρωτήσει κανείς «γιατί δε θα έρθει στην Ελλάδα η τάδε ταινία;» ή να προσθέσω και το παράδειγμα του «Kick-Ass 2», το οποίο επίσης δε θα δούμε στη μεγάλη οθόνη, διότι το πρώτο φιλμ, με ισχυρότατο σπρώξιμο διαφήμισης και marketing από τη Village (που έχει και τις αίθουσες για να υποστηρίξει το προϊόν της), έκοψε μόλις 27.508 εισιτήρια… Το 2010. Σήμερα δε θα έκανε ούτε τα μισά. Γκρινιάζεις ακόμα;
- See more at: http://freecinema.gr/its-not-always-the-distributors-fault/#sthash.mCB9Jb89.dpuf
Αφορμή, τα μηνύματα που έπαιρνα όλο το καλοκαίρι για τη νέα ταινία του Έντγκαρ Ράιτ, «The World’s End». Με έχουν πάρει χαμπάρι αρκετοί και, εννοείται, είναι ένας από τους σκηνοθέτες που αγαπώ. Μετά λύπης μετέφερα την είδηση: όχι, η ταινία αυτή δε θα έρθει στη χώρα μας. Και δεν είναι αμάρτημα της UIP, που έχει τα δικαιώματα για να διανέμει το φιλμ στους κινηματογράφους. Πλέον, σε πολύ συγκεκριμένες και παρόμοιες περιπτώσεις, η ευθύνη είναι… δική σου!
Ας το δούμε με αριθμούς. Το 2007, αν και το (ίδιο) γραφείο δεν πίστευε στις εμπορικές δυνατότητες του «Hot Fuzz», το έβγαλε στις αίθουσες με την ελπίδα να λειτουργήσει ως κωμωδία, είδος αρεστό στο ελληνικό κοινό. Έκοψε 10.097 εισιτήρια. Η επόμενη ταινία τού Ράιτ, το «Scott Pilgrim vs. the World» (2010), ύστερα από έντονες, προσωπικές μου πιέσεις (ότι θα αυτοπυρποληθώ ή θα κάψω τα γραφεία της εταιρείας), βγήκε στις αίθουσες και έκοψε 4.880 εισιτήρια. Για βδομάδες τραβούσα τον κόσμο από το χέρι για να πάει να δει την ταινία στο σινεμά. Λίγες μέρες αργότερα, με το που διέρρευσε το φιλμ σε torrent, πλήθη λαού έπεφταν στα πόδια μου, ευχαριστώντας με που τους άνοιξα τα μάτια και τους έδειξα το δρόμο για αυτή την ταινία!
Θα τολμήσει να με ξαναρωτήσει κανείς «γιατί δε θα έρθει στην Ελλάδα η τάδε ταινία;» ή να προσθέσω και το παράδειγμα του «Kick-Ass 2», το οποίο επίσης δε θα δούμε στη μεγάλη οθόνη, διότι το πρώτο φιλμ, με ισχυρότατο σπρώξιμο διαφήμισης και marketing από τη Village (που έχει και τις αίθουσες για να υποστηρίξει το προϊόν της), έκοψε μόλις 27.508 εισιτήρια… Το 2010. Σήμερα δε θα έκανε ούτε τα μισά. Γκρινιάζεις ακόμα;
- See more at: http://freecinema.gr/its-not-always-the-distributors-fault/#sthash.mCB9Jb89.dpuf

Monday 26 August 2013

Lidl

"...έχει φτηνά πράγματα το Lidl, αλλά εγώ πάω εκεί συγκεκριμένα για τα εργαλεία."

"Για τα εργαλεία;"

"Ναι, έχει κάτι καλές προσφορές για εργαλεία που δεν βρίσκεις αλλού. Για παράδειγμα βρήκα μια αντλία που δουλεύει με τρυπάνι. Δεν χρειάζετε να έχεις γενήτρια και τέτοια πράγματα. Συνδέεις το τρυπάνι με την αντλία, το βάζει μπρος, και δουλεύει!"

"Καλά, και που θα σου χρειαστεί αυτό;"

"Ε, μπορείς να την χρησιμοποιήσεις για να ξεβουλώνεις νεροχύτες, λεκάνες... Εγώ βέβαια την αγόρα για άλλους σκοπούς."



Παύση για σκέψη.

"...Σεξουαλικούς;"

Tuesday 20 August 2013

Μόνο στα όνειρα



Είναι άσχημο να θες να φας και να μην σε αφήνουν. Ακούστε μια ιστορία.

Ο Γιάννης είναι φίλος μου. Λιγουρεύεται εύκολα. Του αρέσουν τα γλυκά και τα αλλαντικά. Το πρόβλημα είναι ότι είναι γεματούλης και ότι παντρεύτηκε πρόσφατα. Η γυναίκα του δεν τον αφήνει να ικανοποιεί της ορέξεις του. Τις διατροφικές ορέξεις του.

Για να φάει γλυκάκι ή λουκανικάκι πρέπει να καταστρώσει ολόκληρο σχέδιο. Πρέπει να της αποσπάσει την προσοχή και όταν δεν κοιτάει να βάλει στο στόμα του ότι μπορέσει. Άπαξ και μπει στο στόμα, είναι safe. Αλλά η γυναίκα του είναι πονηρή και το ίδιο κόλπο (πχ Τι είναι αυτό πίσω σου; Βλέπω καλά; Μια μαϊμού που κάνει τις δουλείες του σπιτιού;) δεν πιάνει πάνω από μια φορά. Τον τελευταίο καιρό δεν μπορεί να την ξεγελάσει με αποτέλεσμα οι διατροφικές του ορέξεις να μένουν ανικανοποίητες.

Πριν κάτι μέρες, ένα πρωινό, ξύπνησε με ένα τεράστιο χαμόγελο. Όταν τον ρώτησε η γυναίκα του τι τρέχει τις είπε ότι είδε ένα ωραίο όνειρο.

«Ήμουν στην κηδεία του πατέρα του γείτονα!» Της είπε με χαρά. Ο γείτονας τους είναι ένας καλός άνθρωπος, κάνουν και παρέα, αλλά ο πατέρας τους το τελευταίο καιρό είναι σε κακή κατάσταση και περιμένουν από στιγμή σε στιγμή να αφήσει την τελευταία του πνοή.

«Είδες στο ύπνο σου κηδεία!!!», φώναξε η γυναίκα του. Όλες οι γυναίκες είναι προληπτικές, πιστεύουν στα ζώδια και στα όνειρα. Όπως και όλοι οι άνδρες είναι σεξιστές. «Αυτό δεν είναι καθόλου καλό όνειρο!»

«Περίμενε! Μετά την κηδεία μας πήγανε για φαγητό στον Κουρσάρο στη Δροσιά! Φάγαμε μπριζόλες, μπιφτέκια και λουκάνικα. Και μετά είχε και τούρτα!»

...and we are back

Επιστροφή από καλοκαιρινές διακοπές. Μέχρι να ζεσταθούμε και να μπούμε σε φόρμα, μια σύντομη ιστοριούλα:

Ατάκα από σερβιτόρο όταν ρώτησα αν έχουν "Chili sauce" την όποια άκουσαν και τα γύρω τραπέζια.

"Αυτή που έχουμε είναι πολύ καυτερή. Θα τα κάψει όλα εκεί κάτω."



















(και είχε δίκιο)