Wednesday 16 July 2014

Η γλάστρα κάποτε θα μαραθεί

Οικονομικά προβλήματα αντιμετωπίζει η εταιρεία και κάνουμε αμήν αμάν να μας δώσουν φορολογικές ενημερότητες από το ΙΚΑ για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε σε εισπράξεις.

Ο άη-φερ μάνατζερ τρέχει στο ΙΚΑ, κάνει ότι μπορεί, αλλά και αυτοί εκεί δεν μπορούν να βοηθήσουν. Δεν είναι ότι δεν θέλουν, αλλά άλλοι έχουν πάρει απόσπαση, άλλοι έχουν απολυθεί. Στην ουσία μια κοπέλα είναι που βγάζει όλη την δουλεία. Φιλότιμη, αλλά τι να κάνει μόνη της.

Μέχρι που μια μέρα γυρνάει ο άη-φερ μάνατζερ με ένα χαμόγελο στα χείλη. 

"Το έλυσες το πρόβλημα;" τον ρωτάει το αφεντικό.
"Να της πάμε μια γλάστρα!" απαντάει ο άη-φερ.
"Τι γλάστρα ρε; Πήρες την ενημερώτητα;"
"Ναι, ναι! Την είχε έτοιμη. Να της πάμε όμως μια γλάστρα!"

Και μας εξήγησε ότι όταν μπήκε στο γραφείο της και είδε ότι είχε πολλές γλάστρες. Υπέθεσε (σωστά) ότι της αρέσουν τα φυτά. Για να την καλοπιάσει άρχισε να της λέει "τι ωραία που είναι εδώ", "τι ωραία φυτά" και τέτοια. Και αφού η υπάλληλος υπερέβαλε εαυτόν για την εταιρεία, αν μη τι άλλο, να της κάνουμε δώρο μια γλάστρα.

"Όχι", λέει το αφεντικό. "Μια κολόνια! Ρώτα την πιο άρωμα φοράει να της πάρουμε μια κολόνια!"

Και ξαφνικά από ένα γραφείο στο βάθος ακούγετε η φωνή της λογικής.

"Ρε παιδιά, αν της πάρετε γλάστρα, θα μαραθεί το λουλούδι και θα την πετάξει. Αν της πάρετε κολόνια, θα την φορέσει, θα την τελειώσει, και θα μας ξεχάσει... Δεν της ρίχνει ένα πούτσο ο Αή-Φερ καλύτερα για να θυμάται την εταιρεία μας για όλη της την ζωή.


(Ο υπάλληλος αυτός απολύθηκε μετά από δύο ώρες γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που προσαρμόζει ένα ανέκδοτο στην καθημερινότητα της εταιρείας μας και του είχαν γίνει επανειλημμένες συστάσεις)