Ήταν μέσα ένα μικρό και κομψό χάρτινο κουτί, και το πρώτο πράμα που παρατήρησα ήταν η ένδειξη 'Certified Frustration-Free Packaging' στο πλάι του κουτιού.
Η ύπαρξη της ένδειξης με άγχωσε λίγο. Δηλαδή αν δεν υπήρχε η ένδειξη θα έπρεπε να εκνευρίζομαι; Τόσο καιρό όλα τα άλλα δέματα που λάμβανα δεν είχαν αυτήν την ένδειξη, αλλά παρόλα αυτά, δεν μου προκαλούσαν αναστάτωση και άνοιγαν εύκολα, χωρίς ψαλίδι και πριόνι.
Προσπάθησα να ανοίξω το κουτί, αλλά δεν έβρισκα από που. Στα άλλα δέματα απλά έσκιζα με δύναμη το πάνω μέρος του κουτιού, αλλά σε αυτό το κουτί δεν υπήρχε κάποια άκρη που μπορούσες να σκίσεις. Άρχισα να το γυρίζω στα χέρια μου όλο και πιο γρήγορα, προσπαθώντας να βρω λύση στον γρίφο. Ο Φώντας κατάλαβε ότι είχα αρχίσει να εκνευρίζομαι και μου πρότεινε να τραβήξω ένα σκοινάκι που είχε στην μέση της μίας πλευράς (όπως στα κουτιά με τα μπισκότα), και το κουτί άνοιξε εύκολα. Μάλλον αυτό ήταν το frustration-free σκοινάκι, αλλά με εμένα απέτυχε.
Όταν ο Φώντας είδε το kindle, μου είπε ότι μοιάζει με το kindle 2 και όχι το kindle 3, που είχα παραγγείλει. Δεν ήξερα πως να αναγνωρίσω το kindle 2 από το kindle 3, γεγονός που άρχισε να με εκνευρίζει. Έκανε ένα γρήγορο γκουγκλάρισμα με το blackberry του όσο προσπαθούσα να βρω στις προδιαγραφές αν όντως είχα πάρει το kindle 3, και τελικά με καθησύχασε ότι ήταν αυτό που ήθελα. Πάντως στο βιβλιαράκι των οδηγιών πάντως η Amazon δεν γράφει πουθενά ότι είναι το Kindle 3 (η ονομασία αυτή είναι ανεπίσημη από τα sites, δεν το ήξερα). Η Αmazon το έχει ονομάσει Kindle. Αυτό με εκνεύρισε. Όταν έφυγα για να πάω σπίτι, ανακάλυψα ότι είχαν διπλοπαρκάρει και δεν μπορούσα να ξεπαρκάρω, και μετά ένας οδηγός μπροστά μου πήγαινε σαν κότα και δεν μπορούσα να τον προσπεράσω, και ένας άλλος μου έκανε σφήνα. Γενικός εκείνη την μέρα τα νεύρα μου έγιναν τσατάλια.
