Monday, 24 December 2012

Κάτω οι τράπεζες!

Έχω δουλέψει σε 4 εταιρείες μέχρι στιγμής. Σε κάθε εταιρεία μου άνοιγαν λογαριασμό μισθοδοσίας σε διαφορετική τράπεζα, με αποτέλεσμα τώρα να έχω 4 πιστωτικές κάρτες.

Αλλά χρειαζομαι μόνο μια. Οι άλλες τρεις μου είναι άχρηστες. Μερικές φορές μάλιστα μου δημιουργούν και πρόβλημα, γιατί τις έχω περάσει σε site (πχ amazon), αλλά δεν το θυμάμαι πια. Όταν κάνω αγορά από εκεί, μου χρεώνουν την παλιά πιστωτική και πρέπει να τρέχω σε διάφορες τράπεζες να πληρώνω. 

Θα μπορούσα βέβαια να πάω να τις ακυρώσω, αλλά βαριέμαι. Περιμένω να λήξουν πρώτα.

Σήμερα έκανα πάλι το ίδιο λάθος και παρήγγειλα από το amazon. Αργά κατάλαβα ότι θα χρησιμοποιούσα μια παλιά visa, αλλά ευτυχώς η πληρωμή δεν ολοκληρώθηκε. Έβαλα την κανονική μου visa και ολοκλήρωσα την πληρωμή σαν κύριος.

Μετά από λίγο χτυπάει το κινητό μου. Ήταν από την πρώτη τράπεζα, από αυτή που δεν ολοκληρώθηκε η πληρωμή. Ακολουθεί σουρεαλιστικός διάλογος.

"Καλημέρα, τηλεφωνούμε από την ΤάδεBank, για να επιβεβαιώσουμε μια απόπειρα συναλλαγής. Είστε ο Νίκος Πλούτος?"

"Ναι"

"Μπορείτε να μου πείτε την ημερομηνία γέννησης σας;"

"Οχι"

"..."

"Κοιτάξτε, δεν θέλω να περάσει η συναλλαγή, οπότε ακυρώστε την."

"Ναι αλλά θέλω να ξέρω ότι είστε ο Νίκος Πλούτος"

"Ε, αφού στο κινητό μου δεν πήρατε?"

"Ναι αλλά πρέπει να το επιβεβαιώσουμε πρώτα..."

"Και τι θα γίνει αν δεν το επιβεβαιώσουμε;" Στο μυαλό μου είχε αρχήσει να καταστρώνεται ενα σατανικό σχέδιο.

"Θα αναγκαστούμε να ακυρώσουμε την κάρτα σας!" Αχα! Την πάτησε!

"Πολύ ωραία. Αυτό ήθελα να κάνω ούτως ή άλλως. Ακυρώστε την."

"Μισό λεπτό. Δεν είναι τόσο απλό. Υπάρχει συγκεκριμένη διαδικασία για να ακυρωθεί η κάρτα σας."

"Δηλαδή?"

"Πρέπει να πάτε σε υποκατάστημα μας"

"Ωραία και αν δεν σας επιβεβαιώσω ότι είμαι ο Νίκος Πλούτος, τί θα κάνετε τότε;"

"Θα ακυρώσουμε την κάρτα σας"

"Ε, ωραία, δεν σας επιβεβαιώνω ότι είμαι ο Νίκος Πλούτος τότε, ακυρώστε την"

Η συζήτηση μετά συνέχισε σε μια ατελείωτη λούπα. Ήταν κουραστικό και αστείο ταυτόχρονα. Από την μια με απειλούσε ότι θα μου ακυρώσει την κάρτα, και από την άλλη με πίεζε να της πω πότε γεννήθηκα για να μην μου την ακυρώσει. Κάπου κουράστικα και τις έκλεισα το τηλέφωνο. 

Ελπίζω να τσαντίστηκε αρκετά και να ακύρωσε την κάρτα. Καλά Χριστούγεννα!

Thursday, 6 December 2012

Έξοδος από το Ευρώ... και μετά τι?

Ακούω καθημερινά μαλακίες του στυλ να βγούμε από το ευρώ, να μην βγούμε από το ευρώ και τέτοια. Οι πιο πολλοί φυσικά δεν θέλουν να βγουν από το ευρώ γιατί τους τρομάζει το νέο νόμισμα. Ποιο θα είναι αυτό? Θα είναι έτσι μοντέρνο και φουτουριστικό όπως το ευρώ? Ή παλιομοδίτικο και ρετρό όπως η δραχμή? Μήπως θα είναι ο χρυσός φοίνικας? Η Μάζα, με 3 βήματα θα σας δείξει το παρελθόν, το παρόν, και το μέλλον του ελληνικού νομίσματος σε εικόνες.




Wednesday, 21 November 2012

Father's day







Ελληνικό δαιμόνιο

Τι είναι το Aether Guilds? Δεν έχω ιδέα...

Οι ίδιοι λένε τα παρακάτω από την σελίδα τους στο facebook:

About

Massive Multiplayer Community Driven Role Playing and Strategy Game
Description
Το AetherGuilds είναι ένα ελληνικό διαδραστικό παιχνίδι με έντονα στοιχεία τόσο από παιχνίδια ρόλων όσο και στρατηγικής. Συνδιάζοντας τόσο στοιχεία παιχνιδιού Browser Game όσο, Tabletop Role Playing Game και Augmented Reality Game δίνει μια νέα προοπτική διασκέδασης.

Για όσους δεν γνωρίζουν τι είναι τα παραπάνω πολύ απλά είναι ένα παιχνίδι που μπορούν να παίξουν είτε όπως άλλα παιχνίδια υπολογισ
τή μέσα απο μία σελίδα στο Internet όπως για παράδειγμα τα παιχνίδια στο facebook είτε θεατρικά και αφηγιματικά με τον ίδιο τον ευατό σας να πράτει και να παίρνει τις αποφάσεις σε μια ενδιαφέρουσα ιστορία. Είναι ένας διαφορετικός, εναλακτικ΄ςο τρόπος διασκέδασεις που πρέπει να το ζήσεις για να το καταλάβεις!

Το παιχνίδι ολοκλήρωσε τον κύκλο του σε closed beta και στις 1η Νοεμβρίου ξεκινάει η open beta και ο κύκλος αυτός θα διαρκέσει 2 χρόνια.


Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του AetherGuilds είναι η διαμάχη των 6 Guilds και των ιδεολογιών αυτών, όπως και η διαδραστικότητα των παικτών μέσα σε αυτά.

(σημ.συντ: τα ορθογραφικά λάθη δεν είναι δικά μου. Η έμφαση είναι δική μου όμως)



Τυχαία βρήκα το παρακάτω χάρτη. Εμφανίστηκε στο timeline μου, στο facebook. Μου έκανε εντύπωση η ποιότητα του. Μπράβο, λέω. Επιτέλους οι Έλληνες κάνουν και αυτοί καλή δουλειά στο RPG Mapping. Καλύτερα να δάγκωνα την γλώσσα μου. Με λίγο google-fu ανακάλυψα ότι ο χάρτης αυτής της ΄φανταστικής πόλης' δεν είναι πρωτότυπη ελληνική δημιουργία αλλά copy-paste με λίγο editing.



Προσπάθησα να μπω στο site τους, αλλά δεν μου επιτρέπεται η πρόσβαση επειδή έχω το greasemonkey plugin. Είχα δύο επιλογές, η να κάνω uninstall το plugin ή να προσπεράσω αυτό το μεγαλεπήβολο ελληνικό εγχείρημα. Μαντέψτε τι επέλεξα

Friday, 9 November 2012

Το παιχνίδι των ιπτάμενων ψωλιών

"...[Σ]το παιχνίδι τον Ιπτάμενων Ψωλιών, ή νικάς ή την τρως"
                                                   -Σέρσεϊ Λαννιστερ





Dramatis Personae

-κα. Σούλα: Κάνει καταχωρίσεις στην λογιστική. Σε ένα χρόνο έχει δικαίωμα να βγει σε σύνταξη.

-κος Θανάσης: Υπεύθυνος λογιστηρίου και προϊστάμενος όλων εκεί μέσα. Η κα Σούλα έχει αβάσιμες υποψίες ότι ο κ.Θανάσης, δεν γουστάρει τον Γιωργάκη και τον κατηγορεί χωρίς λόγο. Ο κος Θανάσης είναι υπέρ του Μνημονίου. Άσχετο, αλλά έπρεπε να το πω

-Γιωργάκης: Προστατευόμενος της κα. Σούλας που άλλαξε θέση πρόσφατα και στον οποίο η κ.Σούλα έτρεφε ιδιαίτερη συμπάθεια. Η κα. Σούλα προσπαθεί να προστατεύει τον Γιωργάκη από της ιπτάμενες ψολιές που κυκλοφορούν στο γραφείο σαν να ήταν ο ίδιος της ο γιος.

-Πλούταρχος: Έχει πάρει τη παλιά θέση του Γιωργάκη. Η κυρία Σούλα δεν τον πολυγουστάρει γιατί ‘σηκώνει κεφάλι’. Υπάρχει κόντρα. Ο Πλούταρχος συμπαθεί τον Γιωργάκη γιατί και οι δύο διαβάζουν κόμιξ και είναι gamers και δεν ασχολούνται με ποδόσφαιρο.



Με το που μπαίνει στο γραφείο πρωί-πρωί ο Πλούταρχος βρέθηκε αντιμέτωπος με μια τερατώδη Ιπτάμενη Ψωλιά. Την είχε στρέψει εναντίων του η κυρία Σούλα. Του την είχε στημένη. Η κυρία Σούλα, με σοβαρό ύφος , σχεδόν πένθιμο, του λέει να μην κάτσει στο γραφείο του, αλλά να έρθει να δει ένα έγγραφο που της είχε αφήσει από χτες στο γραφείο γιατί «…έγινε πάλι ένα τραγικό λάθος». Χωρίς να έχει προλάβει να κάνει ακόμα τον καφέ του, ο Πλούταρχος κατευθύνεται προς το γραφείο της. Η κυρία Σούλα, με δασκαλίστικο ύφος αρχίζει να του κάνει παρατηρήσεις για το έγγραφο που άφησε στο γραφείο της, του οποίου η ημερομηνία ήταν του περασμένου μήνα. Ήταν δηλαδή ένα εκπρόθεσμο έγγραφο. Τέτοια έγγραφα είναι χειρότερα και από τοξικά απόβλητα. Κανείς δεν θέλει να έχει συναναστροφές με αυτά, γιατί έλκουν σμήνη Ιπτάμενων Ψολιών. Το έγγραφο αυτό θα ήταν ακίνδυνο αν εμφανιζόταν 30 μέρες νωρίτερα, αλλά τέτοια ώρα, τέτοια λόγια. Η κυρία Σούλα είχε βρει άλλη μια ευκαιρία για να αποδείξει σε όλο το γραφείο πόσο καλύτερος ήταν ο προκάτοχος του Πλούταρχο, ο Γιωργάκης, το χρυσό παιδί. Και ότι ο Πλούταρχος προφανώς είναι αναρχικός, γιατί τον ακολουθεί το χάος (και οι Ιπτάμενες Ψωλιές).

Ο Πλούταρχος το κοιτάει καλά και της λέει με πένθιμο ύφος ότι δυστυχώς τα γράμματα δεν είναι δικά του. Για την ακρίβεια τα γράμματα είναι, του Γιωργάκη του προστατευόμενου της.

Αν δεν καταλάβατε τι έγινε, επιτρέψτε μου να γίνω πιο περιγραφικός. Ο Πλούταρχος εμφάνισε από το πουθενά την μαγική του ρακέτα και απέκρουσε την Ιπτάμενη Ψωλιά, καρφώνοντας την στην μαύρη καρδιά της κυρίας Σούλας. Η κυρία Σούλα ένιωθε το φαρμάκι της ψωλιάς* να διαχέεται σε όλο της το σώμα. Είχε παγιδευτεί στην ίδια της την παγίδα. Δεν μπορούσε τώρα να πει ότι το όλο συμβάν με το έγγραφο ήταν ασήμαντο. Αντί αυτού ζητάει να υπογραφεί το έγγραφο τουλάχιστον από κάποιον, εννοώντας τον Γιωργάκη ή τον Πλούταρχο, τους δύο εμπλεκόμενους, για να μην καταχωρηθεί ή ίδια για αμέλια όταν γίνει μετά κάποιος έλεγχος. Δεν είχε καταλάβει όμως ότι είχε γίνει κομπάρσος στο θεατρικό έργο που είχε σκαρφιστεί. Τώρα πια μπορούσε μόνο να παρατηρεί τις εξελίξεις, αντί να τις ορίζει.

Ο Πλούταρχος της λέει ότι όταν γίνει έλεγχος, αυτή θα έχει πάρει σύνταξη ούτως ή άλλως και στην συνέχεια δίνει το έγγραφο στον υπεύθυνο λογιστηρίου για να βγάλει την άκρη. Τότε μόνο η κυρία Σούλα κατάλαβε το βάθος του λάκκου στον οποίο είχε πέσει. Η μαύρη και φαρμακωμένη καρδία της σταμάτησε να χτυπάει.

Ο υπεύθυνος λογιστηρίου αρχικά έκραξε τον Γιωργάκη, τον προστατευόμενο της κυρίας Σούλας, που δεν ενέργησε εγκαίρως και στην συνέχεια έκραξε και την κυρία Σούλα ρωτώντας την ειρωνικά αν προτιμάει να υπογράψει ο ίδιος το έγγραφο με την ένδειξη ‘εκπρόθεσμη καταχώρηση’, ή αν είναι καλύτερα να περιμένουν τον φορολογικό έλεγχο να το βρει αυτός.


*Από εκεί προέρχεται η έκφραση ‘φαρμακοψώλης’.

Θεωρίες Συνωμοσίας: Βροχή και πορείες

Σήμερα ο συνωμοσιολόγος μας εξηγούσε για την χτεσινή βροχή στην πορεία. Όπως μας είπε, δεν ήταν τυχαίο οτί έβρεξε την συγκεκριμένη μέρα, ενώ μέχρι τώρα δεν είχε βρέξει καθόλου. 

"Αφού από την Παρασκευή ώς την Δευτέρα ψέκαζαν! Δεν τα είδατε τα αεροπλάνα. Βομβάρδιζαν τα σύννεφα. Σε αυτό που ψέκαζαν μέσα είχαν και το αλουμίνιο, και με το αλουμίνιο ελέγχουν το καιρό. Με το σύστημα Χάρπερ. Κάπως έτσι το λένε...", μας είπε με ένα matter-of-fact ύφος ενώ ταυτόχρονα έκανε της καταχωρήσεις του στην λογιστική. Για αυτόν ήταν σαν να έλεγε κάτι απολύτως φυσιολογικό, όπως ότι είχε κίνηση σήμερα, ή ότι χτες έπεζε ο Ολυμπιακός.

Thursday, 8 November 2012

Πρέπει να έχετε πάντα έτοιμη μια απάντηση για όλα

Το αφεντικό μου πάντα έχει μια απάντηση για όλα.

"Γιατί δεν θυμάσαι τα εσωτερικά τηλέφωνα της εταιρείας; Τόσα χρόνια είσαι εδώ! Γιάννης 124, Βασίλης 143, Κώστας 156, Γιάννης ο μικρός 121. Εγώ πως τα θυμάμαι;" Ρώτησε ο Οικονομικός Διευθυντής. Η ερώτηση προέκυψε όταν ο Οικονομικός παρατήρησε ότι ο υπεύθυνος λογιστηρίου δεν θυμόταν κάποια εσωτερικά τηλέφωνα. Πάντα τον εκνευρίζει όταν δεν θυμόμαστε νούμερα γενικότερα.

"Κύριε Ντερπόπουλε, τι να σας πω. Έχει γεμίσει ο εγκέφαλος. Είναι όπως ο σκληρός δίσκος. Δεν χωράει άλλα...", είπε ο υπεύθυνος λογιστηρίου που έχει και μια κάποια ηλικία. Η απάντηση όμως δεν ικανοποίησε τον Οικονομικό Διευθυντή. Το αντίθετο θα έλεγα...

"ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΚΛΗΡΟ ΤΟΤΕ!", φώναξε.

Wednesday, 7 November 2012

Θεωρίες Συνωμοσίας: ναρκωτικό για κανίβαλους, χλορίνη και ψέκασμα



Θα τρυπήσω τα αυτιά μου.


"Έχετε βγει καθόλου έξω τις τελευταίες δύο μέρες; Δεν σας μυρίζει παντού χλωρίνη;"
"Ναι ρε Μανώλη, αφού μας ψεκάζουν."

Αν μετά από αυτό το διάλογο, οι συνάδελφοι σας αντί να γελάσουν, γνέψουν συγκαταβατικά, τότε μάλλον είστε στο γραφείο μου. Πέρα από τους ψεκασμούς (είναι το αγαπημένο τους θέμα), στο γραφείο πρόσφατα συζήταγαν για το 'νέο' ναρκωτικό που σε κάνει κανίβαλο και τρως ανθρώπους. Αφού το είπαν και οι ειδήσεις. Είχε γίνει και στην Αμερική!

 Για να καταλάβετε πάρτε έναν πιο φρέσκο διάλογο. Έγινε το πρωί!


«Ακούσατε τι λένε? Ότι οι πλούσιοι μαζεύουν όλα τα λεφτά του κόσμου, γιατί σχεδιάζουν μείωση πληθυσμού»

«Ναι, αλλά πόση μείωση?». Τρόμαξα με την ευκολία που αποδέχτηκε την παραπάνω πρόταση ως ΛΟΓΙΚΗ και ΑΛΗΘΙΝΗ. Αυτό που την ενδιέφερε δεν ήταν η πηγή της πληροφορίας, όχι. Ήθελε να μάθει μόνο πόσο θα μειωθεί ο πληθυσμός. Σε τι ποσοστό.

«Οι πλούσιοι θέλουν να πάρουν όλο τον πλούτο, όλη την δύναμη, γι’ αυτό σχεδιάζουν την μείωση»

«Μπορεί όμως να φαγωθούν και μεταξύ τους! Αλλά τώρα με το ιντερνετ δεν ξέρεις τι να πιστέψεις, τι είναι αλήθεια, τι ψέματα και τι είναι πλάκα!» (Βασικά φοβάμαι ότι για την περίπτωση της το ίδιο θα μπερδεύεται όταν βάζει να δει τηλεόραση και παίζει ταινίες)

«Δεν μπορεί να μας θρέψει όλους ο πλανήτης. Θα μειώσουν, αν όχι το ½ το 1/3 του πληθυσμού»

«Πως θα γίνει η μείωση δεν μας λένε όμως.» Πάνω από όλα, ότι είναι να γίνει, να γίνει πολιτισμένα.

«Όχι, δεν λένε! Ίσως έχει ξεκινήσει ήδη με το ψέκασμα» (το ψέκασμα των αεροπλάνων - chemtrails - είναι η αγαπημένη του θεωρία. Μας την αναλύει μια φορά το δίμηνο), «και τα εμβόλια του ιού των χοίρων λένε ότι είναι ιοί που περιμένουν να εκδηλωθούν για να μας ξεκάνουν ο πλούσιοι»

Εδώ κρατήθηκα και δεν χώθηκα στην συζήτηση λέγοντας ότι θα ήταν πιο εύκολο αντί να κάνουν εμβόλια με θανατηφόρους ιούς σε όλο τον κόσμο, θα ήταν πιο εύκολο να κάνουν εμβόλια αντιβίωσης μόνο για τους λίγους εκλεκτούς και να μας ψεκάσουν όλους. Αφού ψεκάζουν ούτως ή άλλως. Κάτι τέτοιο θα άνοιγε άλλες προοπτικές συζητήσεις, ακόμα πιο τρομακτικές.

«Και ας πούμε ότι γίνει η μείωση του 50% του πληθυσμού. Που θα τους θάψουν όλους αυτούς;».

Ήθελα να ουρλιάξω «ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙΙΙΙΙ!», και αμέσως μετά να τρύπαγα τα αυτιά μου με 2 στυλό bic (είναι τα πιο φτηνά και έχουμε μόνο τέτοια στο γραφείο). Αλλά δεν το έκανα. Γιατί πρώτον, πολύ φοβάμαι ότι θα με πίστευαν, και δεύτερον, θα είχαν αποδείξεις ότι η μείωση του πληθυσμού ξεκίνησε από εμένα.

Tuesday, 30 October 2012

Η πιο heavy metal πτήση του φίλου μου του Νίκου

Οι ιστορίες που μου αφηγείται ο φίλος μου ο Νίκος αρχίζουν να γίνονται ολοένα και πιο απίθανες. Αρχίζω να έχω υποψίες ότι μου λέει ψέματα, αλλά είμαι αγαθός και δεν θα αφήσω το φίδι του ψέματος να φωλιάσει το κόρφο μου, και θα πιστέψω και την παρακάτω ιστορία που μου είπε:

Ο Νίκος θα πέταγε εκτός Ελλάδος, αλλά πριν πάει στο αεροδρόμιο πήρε sms ότι η πτήση του θα αργούσε 3 ώρες. Όταν πήγε 3 ώρες αργότερα στο αεροδρόμιο, κατάλαβε ότι δεν είχαν πάρει το μήνυμα οι άλλοι συνεπιβάτες και με την γκρίνια τους κατάφεραν να χωθούν σε άλλες πτήσεις. Ο Νίκος ήταν ο μόνος που είχε μείνει και όταν τελικά μπήκε στην καθυστερημένη πτήση που του είχαν πει ήταν μόνος του. Σε όλο το αεροπλάνο δεν υπήρχε κανείς. Μπορούσε να κάτσει σε όποια θέση ήθελε. Ο πιλότος έβαλε να παίζει Metallica δυνατά μέσα στην καμπίνα ενώ είπε από τα ηχεία "Hello, this is your captain speaking, are you ready to fucking fly???"

True story? You choose.

Θεωρίες Συνωμοσίας: Τυφώνας Σάντυ 2012

Συνάδελφος συνωμοσιολόγος σχετικά με την επόμενη μέρα της επίσκεψης του τυφώνα Σάντυ στην Νέα Υόρκη και τις καταστροφές που προξένησε:

«Θυμάστε πριν ένα μήνα που σας έλεγα για ένα βιντεάκι που έβγαλε η ΝΑΣΑ και έλεγε στους Αμερικάνους να έχουν πάντα ένα βαλιτσάκι με πρώτες βοήθειες, νερό, και όλα τα απαραίτητα, και κανείς δεν ήξερε γιατί το είχαν βγάλει;»

«Ε, ναι ρε Χαράλαμπε, το θυμόμαστε. Μόνο που μας έλεγες ότι πρόκειται για επικείμενη εισβολή εξωγήινων!»

Ησύχασε για κανά μισάωρο και μετά άρχισε να μουρμουράει κάτι για τους Μάγια.

Friday, 26 October 2012

Αυτές οι μέρες του μήνα

Πριν από λίγο μπήκε ταραγμένη η μια από τις δύο γραμματείς στο λογιστήριο. Η ήρεμη, όχι η άλλη που εκνευρίζεται εύκολα.

"Να ανοίξουμε λίγο την πόρτα σας να κάνει ρεύμα, γιατί μυρίζει στη Γραματεία μέσα σαν γκάζι!"
"Κάτσε ρε κοπέλα μου, κάνει κρύο"
"Αμάν, όλο κάτι έχετε να πείτε! Τι θα κάνουμε δηλαδή. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΝΙΓΟΥΜΕ? ΝΑ ΠΑΘΟΥΜΕ ΑΣΦΥΞΙΑ? ΤΙ ΣΑΣ ΖΗΤΗΣΑ ΔΗΛΑΔΗ? ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ!!!", λέει σε υστερική κατάσταση με συνεχώς αυξανόμενη ένταση, και φεύγει κοπανώντας την πόρτα.

Για λίγα δευτερόλεπτα κοιτάγαμε ο ένας τον άλλο σαστισμένοι. Μετά ο βαρβατίλας/γαμιάς του γραφείου είπε με υπονοούμενο: "Μάλλον της λείπει κάτι..."

Αντιπρότεινα, ότι πιο πιθανό είναι να έχει περίοδο. Και αφού το σκέφτηκα καλύτερα, τους είπα να σημειώσουμε σε ένα ημερολόγιο τη σημερινή ημερομηνία για να δούμε πως είναι ο κύκλος της. Να σημειώσουμε και τον κύκλο της άλλης γραμματέως και όταν συμπίπτουν οι μέρες, να ζητάμε άδεια.

Σαν να μην έφτανε αυτό, ο βαρβατίλας ήθελε να προσθέσει αλάτι στην πληγή. Πήγε στην γραφείο της γραμματείας και καλοπιάνοντας την κοπέλα της είπα με νόημα (δεν μπόρεσε να κρατηθεί):
"Πολλά νεύρα σήμερα, κάτι σου λείπει ε?",
Η κοπέλα δεν το έπιασε το υπονοούμενο, και του απαντάει: "Ναι, ύπνος!".

Τέλος, ήταν μια καλή ευκαιρία να τρολλάρω και τον συνομοσιολόγο του γραφείου. Ρώτησα αν γνωρίζει το φαινόμενο που όταν δύο γυναίκες είναι σε ένα χώρο μαζί για πολλές μέρες, συγχρονίζονται οι κύκλοι τους. Φυσικά και το ήξερε. Αν αληθεύει κάτι τέτοιο, την γαμήσαμε.

Aftermath






Τεχνικός/Κυνηγός Φαντασμάτων κάνει έλεγχο για φαινόμενα μαζικής γυναικείας υστερίας, poltergeist, και τα λοιπά. Πάντως διαρροή υγραερίου δεν βρήκε.


Thursday, 25 October 2012

Θεωρίες Συνωμοσίας: Λάμπες Φθορίου

Έχω έναν συνάδελφο συνομωσιολόγο. Αρχικά γέλαγα μαζί του. Σιγά σιγά όμως άρχισε να με επηρεάζει. Μέχρι και εφιάλτες βλέπω. Στην αρχή θα γελάσετε και εσείς με αυτά που θα διαβάσετε στην νέα ενότητα Θεωρίες Συνωμοσίας. Και αργότερα θα έρθουν οι εφιάλτες.

Μου είχαν ζαλίσει τον έρωτα το καλοκαίρι να πάρω λάμπες φθορίου για το σπίτι γιατί κάνουν φοβερή οικονομία στο ηλεκτρικό ρεύμα. Ήταν βέβαια πανάκριβες, αλλά σε βάθος χρόνου θα έβγαινα κερδισμένος. Φανταστείτε με πόση οργή μπήκα στο γραφείο, ακουμπώντας την λάμπα απειλητικά στο γραφείο αυτού που μου πρότεινε να την αγοράσω.

"Θυμάσαι που μου έλεγες ότι σε βάθος χρόνου θα βγω κερδισμένος? Ε, στους τρεις μήνες κάηκε."
Εδώ πετάγετε ο συνομοσιολόγος και λέει: 
"Καλύτερα! Έρευνες έχουν αποδείξει ότι αυτές οι λάμπες προκαλούν Αλζχαίμερ!"
Στο γραφείο πάντα κάποιος θα πετάγεται για να χωθεί στην κουβέντα. Τώρα πετάχτηκε ο IFER Manager.
"Και εγώ φθορίου έχω, αλλά δεν έχω πάθει τίποτα."
"Γρήγορα, πες μας τι φαγητό έφαγες χτες!"


Thursday, 18 October 2012

Asylum


Η εταιρεία μου θα μπορούσε να είναι και ψυχιατρικό άσυλο. Παράδειγμα.

«Η γάτα μου πρέπει να είναι έγκυος. Δεν ξέρω πόσα γατιά έχει μέσα.»
«Τι? Αυτή που είχες βρει στο δρόμο; Την ανεβάζεις και στο σπίτι;»
«Τι λες; Δεν έχει βγει ΠΟΤΕ από το σπίτι. Μέχρι και στα Κύθηρα διακοπές την πήρα.»
«Αφού δεν έχει βγει από το σπίτι τότε πως γκαστρώθηκε:»
«Στα Κύθηρα.»
«Α, πες τις ότι σχέσεις από απόσταση δεν έχουν καλό τέλος.»

Πέρα από αυτό, ένα ανώτερο στέλεχος έχει πρόβλημα με την μνήμη. Γενικώς ξεχνάει έγγραφα, υπογραφές, τιμολόγια και αποδείξεις. Χτες είχε ξεχάσει που είχε παρκάρει. Είχε βγει με δύο υπάλληλους και επί 2 ώρες έψαχναν το αμάξι του. Επειδή έπρεπε να φύγει για επείγον ταξίδι, τελικά πήρε ταξί και πήγε στο αεροδρόμιο. Το αμάξι βρέθηκε την επόμενη μέρα.


Wednesday, 17 October 2012

Κρητικοί στον Στρατό



Οι κρητικοί στο στρατό έχουν άσχημη φήμη. Γενικώς δεν τους εμπιστεύονται και τους θεωρούν κλέφτες. Ποτέ δεν θα δείτε κρητικό να φυλάει αποθήκη. Ακόμα και όταν μας έβαζαν να καθαρίσουμε τις κάνεις των όπλων στις αποθήκες, ο διοικητής πάντα έλεγε ‘Οι κρητικοί να μείνουν έξω’.

Όταν υπηρετούσα στην Λήμνο, και δεν ξέρω πως τους ήρθε, αλλά είχαν βάλει έναν κρητικό να φυλάει 2 φουσκωτά σκάφη του στρατού στο λιμάνι του νησιού. Ο κρητικός είχε πιει ρακί μια Κυριακή, και για να κάνει φιγούρα σε κάτι γκομενίτσες, καβάλησε το φουσκωτό και άρχισε να κάνει βόλτες στο λιμάνι και να βρέχει με τα απόνερα τους περαστικούς στην προβλήτα. Ένας απόστρατος αξιωματικός που τον είδε όμως πήρε τηλέφωνο τον διοικητή του στρατοπέδου. Του είπε ότι ένας δικός του "κάνει μαγκιές". Ο διοικητής έξαλλος, πήγε στο στρατόπεδο κυριακάτικα και μετά στο λιμάνι για να ρίξει καμπάνα. Όταν τον βρήκε, τον απείλησε με στρατοδικείο αλλά έκανε και την μαλακία να τον ρωτήσει:

«…ΠΩΣ ΣΟΥ ΗΡΘΕ ΝΑ ΚΑΒΑΛΗΣΕΙΣ ΤΟ ΤΑΧΥΠΛΟΟ!»

Η απάντηση του κρητικού πρέπει να του ανέβασε στο μέγιστο την ήδη ανεβασμένη πίεση του:

«Ήθελα να δαμάσω τσα κύματα, κυρ Διοικητά!»


(Οι κρητικοί, πέρα από την φήμη ότι κλέβουν, πρέπει να έχουν και γερά δόντια στο στρατό. Ο κρητικός τιμωρήθηκε μόνο με 20ήμερη φυλάκιση).

Friday, 12 October 2012

Ταξίδια στο χρόνο

"Αν μπορούσα να ταξιδέψω στον χρόνο, θα πήγαινα πίσω και θα πήδαγα την Βάνα Μπάρμπα τότε που ήταν ακόμα μουνάρα!"

"Εγώ, αν μπορούσα να ταξιδέψω στο χρόνο, θα πήγαινα στο χτες και θα ξαναέτρωγα το σάντουιτς με σολομό. Ήταν τόσο καλό".

"Χμ, ακούγετε ωράιο. Πάω να το φάω εγώ. Η Βάνα Μπάρμπα μπορεί να περιμένει."

"Χα! Έπεσες στην παγίδα μου. Το σάντουιτς ήταν αντιπερισπασμός. Πάω να την πηδήξω εγώ τώρα!"

"Δεν με νοιάζει. Το σάντουιτς ήταν ΤΟΣΟ καλό".

"Πήγα εκατομύρια χρόνια πίσω στο χρόνο και εμπόδισα την εξέλιξη του είδους σολομός. Φάε ένα σάντουιτς με δελφίνι τώρα."

"Πήγα πίσω στο χρόνο και εμπόδισα την ενέργεια σου. Ζήτω τα σάντουιτς με σολομό"

"Πήγα στο παρελθόν και έδωσα το σάντουιτς με σολομό στην Βάνα Μπάρμπα!"

"Τι; Όχι! Αυτοί οι διακόπτες αντιστοιχούν σε χρόνια ή ώρες;;;"

"Σε έξτρα μαγιονέζα."

Wednesday, 10 October 2012

Βαρβατίλα



Έχετε στο γραφείο σας τον κλασσικό άνδρα συνάδελφο που στάζει βαρβατίλα και χέζει τεστοστερόνη. Αυτό που λέμε alpha male? Εμείς τον έχουμε. Και τελευταία αρχίζει να με εκνευρίζει.

Βλέπετε, είχα πάει πρόσφατα στο Αττικό ζωολογικό πάρκο και συζητούσα με έναν άλλο συνάδελφο, που είχε πάει και αυτός παλιότερα, για τα εξωτικά ζώα που είδα. Όμως η συζήτηση δεν ήταν αρκετά ανδρική για τα γούστα του βαρβατίλα, ο οποίος αναγκαστικά μας άκουγε. Άρχισε να δυσανασχετεί, αλλά όταν είδε ότι τον γράφαμε στα (όχι και τόσο ανδρικά για αυτόν) αρχίδια μας, θεώρησε ότι έφτασε ο κόμπος στο χτένι.

«Ρε, 35 χρονών άνδρες και μιλάτε για ζωάκια και πιθηκάκια;» είπε ο βαρβατίλας και με αυτήν την φράση υπόγραψε την καταδίκη του χωρίς να το έχει καταλάβει. Ο διάλογος που ακολούθησε ήταν μονόδρομος. Η κατάληξη του προκαθορισμένη.

«Γιατί ρε Βασίλη? Εσύ δεν έχεις πάει σε ζωολογικό κήπο ποτέ?», τον ρώτησα

«Έχω πάει. Όταν ήμουν 12-13 χρονών», απάντησε θριαμβευτικά. Νόμιζε ότι με αποστόμωσε.

«Ε και δεν θα πας ποτέ ξανά δηλαδή?»

«Όχι ρε, έχω πιο ανδρικά ενδιαφέροντα»

«Σαν τι?»

«Ρε Νικολάκη, μπάλα έχεις παίξει ποτέ σου εσύ?»

«Ναι. Όταν ήμουν 12-13 χρονών».

Στο σημείο αυτό όλο το λογιστήριο σηκώθηκε όρθιο και με χειροκρότησε για πέντε λεπτά. Ο βαρβατίλας δεν άντεξε την ταπείνωση και ξέσπασε σε κλάματα.

ΜΑΤ1236

Πολλά γράφτηκαν για τον ΜΑΤ1236. Τον αστυνομικό που έκανε "κεφαλοκλείδωμα" σε μια γυναίκα. Στο όργανο που χρησιμοποίησε την γυναίκα αυτή ως "ασπίδα" για από τις πέτρες τον εξαγριωμένων διαδηλωτών. Που έχει γράψει KILLER στη ζώνη του εξοπλισμού του.






Πολλά γράφτηκαν για τον ΜΑΤ1236. Στα blogs, στο facebook και στο twitter.


Δεν γράφτηκε όμως η αλήθεια. Την αλήθεια θα την γράψει το theMAZAblog.


Κύριοι, σαν γίδια πέσατε σε πλάνη. Γίνατε θύματα ενός λιβελογραφήματος. Θύματα πλάνης. Μοιάζετε με αυτούς που πιστεύουν ότι βλακεία γράφεται σε κάθε blog. Είστε σαν αυτούς που πιστεύουν στα chemtrails και στην ύπαρξη του Σάσκουατς.

Ο ΜΑΤ1236, αυτός που του βγάλατε το ψευδόνυμο killer, δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένας εργαζόμενος σαν εμάς. Και ακουεί και ROCK (για αυτό του πέταγαν πέτρες = rocks), και heavy metal. Του αρέσουν πάρα πολλοί και οι IRON MAIDEN. Το αγαπημένο του άλμπουμ είναι το KILLERS, εξού και η αναγραφή του ονόματος του άλμπουμ στη ζώνη της τσαντούλας του.

Το ίδιο και η κοπέλα του, αν και αυτή προτιμάει τους KISS. Δεν την βλέπετε? Την έχει αγκαλιά στην φωτογραφία. Ένα ερωτευμένο ζευγαράκι. Παρατηρήστε το KISS facepaint που έχει η κοπέλα του.

Δείτε πόσο ερωτευμένοι είναι και παραδεχτείτε ότι τελικά, ενδόμυχα, τους ζηλεύετε. Για αυτό και όλοι αυτή η κατακραυγή. Όπως οι γριές που φωνάζουν στα ζευγάρια που φιλιούνται δημοσίως 'ΣΠΙΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ;'

Friday, 5 October 2012

Θα περίμενε κανείς με τόσες αυτοκτονίες που ακούμε αυτήν την εποχή να κάνουν χρυσές δουλείες τα γραφεία τελετών. Δεν είναι αλήθεια. Έχουν και αυτή τρομακτική μείωση στα έσοδα. Παραθέτω διάλογο από ιδιοκτήτη γραφείου τελετών:

"...[Έ]χουν μειωθεί οι θανάτοι. Ο κόσμος δεν οδηγάει πια και δεν σκοτώνονται στο δρόμο. Δεν κάνουν γλέντια και δεν σκάνε στο φαΐ. Ρε, οι Έλληνες, δεν πεθαίνουν!!!".

(Το τελευταίο το είπε με παράπονο).

Thursday, 4 October 2012

O Captain, my Captain

Παράκουσα συζήτηση ενώ περίμενα να αρχίσει η ταινία στο σινεμά. Ένα κοριτσάκι παραπονιόταν σε ένα αγοράκι, ότι δεν μπορεί να βρει γκόμενο, γιατί παραείναι έξυπνη και 'geek'.

Το αγοράκι παραξενεύτηκε με αυτόν τον αυτοπροσδιορισμό της, και την ρώτησε τι ασχολίες έχει. Τον εξέπληξε λέγοντας του ότι της αρέσουν οι σειρές Σταρ Τρεκ. Το αγοράκι αμέσως απάντησε ότι και σε αυτόν αρέσουν πολύ όλες οι σειρές Σταρ Τρεκ που έχουν βγει ανά καιρούς και συνέχισε ρωτόντας την ποίος είναι ο αγαπημένος της Καπετάνιος του Εντερπράηζ. 

Το κοριτσάκι απάντησε, "Ο Όμπι Ουάν Κενόμπι".

Το αγοράκι της είπε, ότι δεν μπορεί να βρει γκόμενο, όχι επειδή είναι έξυπνη και geeky, αλλά επειδή είναι ηλίθια.

Friday, 28 September 2012

Είναι αλήθεια ότι το σπέρμα έχει 5 calories?


Monday, 24 September 2012

Sarcasm Fail






Σημείωση: ΤΤ = Trend Topic ή κάτι παρόμοιο στα τουητερικά.

Μην κλάνετε στις Νύχτες Πρεμιέρας 2012



10άρα κάρτα φέτος για τις Νύχτες Πρεμιέρας (2012). Ή εγώ γερνάω και γίνομαι πιο δύσκολος, ή διαλέγουν μαλακίες ταινίες. Κάθε χρόνο έπαιρνα 20άρα κάρτα και την γέμιζα. Πέρσι δυσκολεύτηκα λίγο. Φέτος με το ζόρι γέμισα την 10άρα.

Μέχρι στιγμής είδα 4 ταινίες, ακολουθεί συνοπτική περίληψη. Για την τελευταία έχουμε μπόνους περιστατικό, σαν αυτά που σας έχουμε συνηθίσει στο Mazablog.
 

SAFETY NOT GUARANTEED – 4/10
Μια ταινία που περίμενα πολλά. Βασισμένη σε ένα internet meme που είχε αναφερθεί εδώ πριν κανένα έτος. Δυστυχώς ήταν περισσότερο μελό και λιγότερο action από ότι περίμενα.


MUSHROOMING – 6/10
Άλλη μια ταινία που την περίμενα αλλιώς. Τελικά δεν είχε καθόλου supernatural στοιχεία, αλλά είχε αρκετό σουρεαλισμό και αλόγιστη βία, οπότε δεν έκλαψα τα λίγα λεφτά που πλήρωσα για να την δω.


GRABBERS - 8/10
Για την ώρα η καλύτερη ταινία του φεστιβάλ, αν και έχω μεγάλες προσδοκίες για το SAVAGES και το JUAN OF THE DEAD. Το GRABBERS παίρνει εξτρα βαθμούς για τις (λεπτές) Λαβκραφτιανές αναφορές, μια θεματολογία που μιλάει στην καρδιά μου. Αρκετό χιούμορ, λίγο σπλάτερ. Πολύ συμπαθητικό moster movie.


THE PACT – 3/10
 Με εκνευρίζουν ταινίες που αλλού το ξεκινάνε και αλλού το καταλήγουν. Και στο τέλος (πέρα από τις σεναριακές τρύπες) δεν καταλαβαίνω καν τι σήμαινε ο τίτλος. Χολυγουντιανή horror ταινία που δεν είναι horror. Το μόνο θετικό ήταν τα χρώματα που είχαν οι σκηνές.


38 TENOIRS (38 ΜΑΡΤΥΡΕΣ) – 5/10
SPOILERS (όχι ότι έχει σημασία. Αν δεν την είδατε την ταινία στο φεστιβάλ, αμφιβάλω αν θα μπορέσετε να την ξαναδείτε)

Σε μια γειτονιά στην Χάβρη (και όχι Χαβάη που είχα διαβάσει στην αρχή) διαπράττεται ένα στυγερό έγκλημα. Κανείς από τους 38 ένοικους του τετραγώνου δεν άκουσε κάτι. Αλλά όσο περνάει ο καιρός αποκαλύπτεται ότι όλοι άκουσαν τις 3 τρομαχτικές κραυγές του θύματος, αλλά κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να φωνάξει την αστυνομία.

Στο τελευταίο δεκάλεπτο, πραγματοποιείται μάλιστα μια αναπαράσταση του εγκλήματος. Τρεις η ώρα το βράδυ, βάζουν μια  ηθοποιό να ουρλιάζει τρεις φορές ανά δύο λεπτά.

Πρώτο ουρλιαχτό που παγώνει το αίμα σου.
Σιγή 2 λεπτών.
Δεύτερο ουρλιαχτό.
Σιγή 2 λεπτών.
Το τρίτο ουρλιαχτό δεν το ακούσαμε ποτέ.

Ένας ταλαιπωρημένος θεατής δεν άντεξε άλλο την πίεση και άφησε μια κλανιά που πρέπει να την κρατούσε όλο το τελευταίο μισάωρο. Ο θεατής έδινε την δική του μάχη, μοναχός του, αλλά στο τέλος έχασε. Και η ήττα του έγινε γνωστή σε όλο τον κινηματογράφο. Η κλανιά του βγήκε με ένα θλιμμένο θόρυβο. Θέλω να πιστεύω ότι την κρατούσε όσο μπορούσε με σκοπό να την ‘χωνέψει’, αλλά τελικά συνθηκολόγησε και την άφησε ελεύθερη με τον όρο πως θα έβγαινα αθόρυβα. Αλλά αυτή τον πρόδωσε.

Χάριν αυτού του περιστατικού, η ταινία παίρνει άλλους 2 βαθμούς από εμένα και της βάζω 7/10

Tuesday, 18 September 2012

Κοινωνικό Συμβόλαιο

Στο μπαρ του γυμναστηρίου που πάει ο Μανώλης δουλεύει μια όμορφη κοπέλα, η Μαρία. Το μπαρ σερβίρει πορτοκαλάδες, χυμούς και ισοτονικά ποτά. Προσπαθώ να βρω ένα σοβαρό λόγο να δικαιολογήσει την ύπαρξη μπαρ στο γυμναστήριο αλλά δεν μπορώ. Ίσως το αποφάσισε η διοίκηση για κοινωνικούς λόγους. Για τους ιδίους λόγους δηλαδή που προσλαμβάνουν γυναίκες στις ιαπωνικές μεγαλοεπειχηρήσεις (megacorporations) χωρίς να τους δίνουν κάποιο πόστο. Έτσι για να υπάρχουν για να τις βλέπουν οι εργασιομανής Ιάπωνες

Η Μαρία είναι πολύ όμορφη και αρέσει στο Μανώλη, αλλά είναι λίγο ψυχρή απέναντι του. Ούτως ή άλλως, ο Μανώλης δεν είχε σκοπό να κάνει κάποια κίνηση εκδήλωσης ενδιαφέροντος Όπως κάνει με την δουλεία του, έτσι κάνει και με την γυμναστική. Δεν την μπερδεύει με την διασκέδαση. Η μοίρα όμως είχε άλλη άποψη.
Μια μέρα, ο Μανώλης ξέχασε τα κλειδιά του αυτοκινήτου του στο μπαρ. Στο τέλος του προγράμματος του άρχισε να τα αναζητεί. Η ώρα ήταν προχωρημένη και το μπαρ είχε κλείσει. Πάνω στη μπάρα όμως είδε ένα φίλο χαρτί και τα κλειδιά δίπλα. Πήρε τα κλειδιά και μετά διάβασε το χαρτί. Αυτό έγραφε:


Εγώ, ο Μανώλης Παπαπαρασκευάς, δεσμεύομαι να βγω βόλτα με την Μαρία Ντερποπούλου για ποτό. Η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή που μας έρχεται και θα την πάρω από το σπίτι της με την LOTUS μου.

 
Η Μαρία είχε υπογράψει το χαρτί στο κάτω μέρος του. Ο Μανώλης στην αρχή νόμισε ότι είχε γίνει κάποιο λάθος. Μετά νόμισε ότι η Μαρία τον κορόιδευε. Και τέλος είδε τα κλειδιά του και κατάλαβε τι είχε γίνει. Ο μηχανισμός που απενεργοποιεί το συναγερμό από αυτοκίνητο του, ένα ΦΙΑΤ, έγραφε στην μια πλευρά “Lotus”. Καμία σχέση με τα γνωστά πολυτελή αυτοκίνητα, απλή συνωνυμία Παρόλα αυτά μια σατανική ιδέα πέρασε από το μυαλό του. Υπόγραψε το χαρτί, το άφησε στο μπαρ, εκεί που το βρήκε και έφυγε.

Την επόμενη φορά που πήγε στο γυμναστήριο, έκανε ότι έκανε και όλες τις άλλες φορές. Μόνο που η Μαίρη του κωλοτριβόταν. ‘Γειά σου Μανώλη!’, και ‘Δεν θα πιεις ένα χυμό Μανώλη, να τα πούμε’, και τέτοια. Στο τέλος του είπε, αγχωμένη, αν ισχύει το ραντεβού για την Παρασκευή. Ο Μανώλης της απάντησε ‘Φυσικά, αφού υπέγραψα’. Αντάλλαξαν τηλέφωνα και διευθύνσεις και όλα ήταν έτοιμα για το ραντεβού. Το μόνο που έλειπε ήταν η Lotus.

Ο Μανώλης είχε ακούσει ιστορίες για κοπέλες που στα πάρτι πιάνουν την κουβέντα με όλους και πάνω στην συζήτηση θα ρωτήσουν ‘που μένεις’ και στο τέλος της βραδιάς φεύγουν με όποιον μένει πιο βόρεια. Ένας φίλος του μάλιστα, για να αποφύγει τέτοιες μοιραίες γυναίκες, στα πρώτα ραντεβού πάει επίτηδες με το σαράβαλο αμάξι της μάνας του για να ξεσκαρτάρει την πλέμπα.

Ο Μανώλης δεν ήθελε απλά να προστατευτεί από αυτό το είδος. Ήθελε να το τιμωρήσει! Ο Μανώλης είναι ιδιωτικός υπάλληλος. Ο μισθός του δεν ήταν ποτέ μεγάλος, πόσο μάλιστα αυτήν την δύσκολη εποχή. Παρόλα αυτά δεν λυπήθηκε τα λεφτά. Bros before hoes. Στην εκδίκηση δεν κάνουμε οικονομίες.

Την Παρασκευή πήγε και νοίκιασε μια Lotus για μια βραδιά.

Έπρεπε να δείτε το χαμόγελο της Μαρίας όταν μπήκε στο αμάξι. Έλαμπε ολόκληρη και όχι μόνο επειδή είχε χαλάσει το μισό μισθό της στο κομμωτήριο και στο Hondo. Ήταν σαν την Σταχτοπούτα όταν ήρθε να την πάρει η μαγική άμαξα. Η κιλότα της, πρακτικά, γλιστρούσε από τα πόδια της. Σαν να είχε αποκτήσει δικό της μυαλό και να ήθελα να κάνει παρέα στους αστραγάλους της. Με δυσκολία την κρατούσε στην θέση της, κάτω από το κοντό φόρεμα της.

Δεν πήγαν ποτέ για ποτό, αλλά πέρασαν ένα μαγευτικό και κουραστικό βράδυ κοιτώντας (κυρίως η Μαρία) τον βραδινό ουρανό του λεκανοπεδίου από τον Υμηττό. Η Lotus είχε sunroof.

Είχε αρχίσει να ξημερώνει όταν ο Μανώλης κοίταξε με νόημα το ρολόι του, και γυρνώντας προς την Μαρία της λέει: “Άντε, βάλε το βρακί σου γρήγορα γιατί πρέπει να επιστρέψω το αμάξι!”. Η άμαξα έγινε κολοκύθα, μόνο που σε αντίθεση με το παραμύθι, τώρα την Σταχτο-puta την πόναγε και ο κώλος της.

Monday, 17 September 2012

Ιπτάμενες Ψωλιές

Φίλη ενώ έβλεπε το "Ιπτάμενα Στιλέτα", το 2004, δημιούργησε την έκφραση Ιπτάμενες Ψωλιές. Πετυχημένη έκφραση, αλλά χάθηκε στην αφάνεια.

Χρόνια αργότερα, η έκφραση Ιπτάμενες Ψωλιές, βρήκε νέα πνοή στο λογιστήριο της εταιρείας που εργάζομαι.

Η έκφραση χαρακτηρίζει μια αόρατη απειλή που πλανάται πάνω από τα κεφάλια μας. Οι Ιπτάμενες Ψωλιές εμφανίζονται συχνότερα σε καιρούς δύσκολους, όταν όλοι ψάχνουν αφορμή να φωνάξουν σε υφιστάμενους τους. Όταν δηλαδή υπάρχει "ΕΝΤΑΣΗ". Αργά ή γρήγορα, η ψωλιά θα πέσει στο κεφάλι κάποιου, και όχι απαραίτητα στο κεφάλι αυτού που του αξίζει.

Οι Ιπτάμενες Ψωλιές εμφανίζονται κυρίως σε χώρους εργασίας και πετάνε ανά ζεύγη. Αν δείτε μόνο μια Ιπτάμενη Ψωλιά, προσοχή. Κάπου θα ελλοχεύει και δεύτερη. Μερικές φορές και τρίτη. Οι Παρασκευές είναι οι πιο επικίνδυνες μέρες, γιατί τότε βγαίνουν οι Ιπτάμενες Ψωλιές για ζευγάρωμα. Τότε είναι που κυκλοφορούν σε σμήνη, και είναι και καυλωμένες. Επίσης και οι Δευτέρες είναι επικίνδυνες. Τότε κυκλοφορούν οι Ιπτάμενες Ψωλιές που δεν εκτονώθηκαν το Σαββατοκύριακο Είναι σαφώς λιγότερες από αυτές της Παρασκευής, αλλά είναι και οι πιο επικίνδυνες.

Το χτύπημα της Ιπτάμενης Ψωλιάς λέγεται “Ψωλοκοπάνημα”, και το νιώθεις καλά αν και μερικές φορές έχει μικρή διάρκεια. Έχει ένταση και μένος, αν και συνήθως είναι αναπάντεχο. Εκεί είναι η μαγεία του. Έρχεται από το πουθενά. Μερικές φορές πάλι βλέπεις την Ιπτάμενη Ψωλιά να έρχεται από μακριά, σαν να σε προειδοποιεί. Άλλες φορές μπορείς να την αποφύγεις και άλλες όχι. Σε μαγνητίζει. Σε καθηλώνει. Όπως καθηλώνουν οι προβολείς των αυτοκινήτων τα ελάφια στους ορεινούς αυτοκινητόδρομους. Μερικές φορές σε τραβά προς το μέρος της, όπως οι Σειρήνες τον Οδυσσέα. Όπως το νέον, τα κουνούπια.

Την ψωλιάν φυγείν αδύνατον.

Ακολουθεί θεατρικό κείμενο, βγαλμένο από την ζωή (και από τα αρχεία του λογιστηρίου).




ΙΠΤΑΜΕΝΕΣ ΨΩΛΙΕΣ
Μια αρχαία τραγωδία που είναι πάντα επίκαιρη. Σε 5 πράξεις.

ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ
Βασίλης - Υπάλληλος
Μανώλης - Υπάλληλος
Νίκος - Υπάλληλος
Τοντορής - Υπάλληλος για εξωτερικές εργασίες
Οικονομικός - Οικονομικός Διευθυντής
Χορωδία - Όλοι οι υπάλληλοι του λογιστηρίου



ΠΡΑΞΗ 1: Όπου η απειλή αποκτά ονομασία.
(Καθημερινή πρωί στη δουλεία. Συζήτηση στην κουζίνα της εταιρείας ενώ φτιάχνουν καφέ.)

Νίκος: Έχω παρατηρήσει ότι όλο το Σεπτέμβριο υπάρχει μια ένταση στο λογιστήριο.
Βασίλης: Πάντα έτσι γίνεται μετά τις διακοπές του Αυγούστου.
Νίκος: Ναι, αλλά τώρα είναι χειρότερα. Όλοι θέλουν λεφτά ΤΩΡΑ!
Βασίλης: Όλοι έχουν νεύρα.
Νίκος: Επικρατεί ένταση. ΕΝΤΑΣΗ! Την νιώθεις στην ατμόσφαιρα.
Τοντορής: Εγώ φεύγω για εξωτερική δουλειά.
Νίκος: (αγνοώντας τον Τοντορή) Μια φίλη είχε πει ότι είναι σαν να έρχονται Ιπτάμενες Ψωλιές.
Χορωδία:  ΙΠΤΑΜΕΝΕΣ ΨΩΛΙΕΣ! ΙΠΤΑΜΕΝΕΣ ΨΩΛΙΕΣ!


ΠΡΑΞΗ 2: Όπου η απειλή αποκτά υπόσταση.
(2 ώρες αργότερα. Ο Οικονομικός εισβάλει στο λογιστήριο).

Οικονομικός (οργισμένος): Βασίλη! Που είναι ο Τοντορής! Ποιος τον έστειλε για εξωτερική δουλειά;
Βασίλης (ξαφνιασμένος): Εγώ δεν ξέρω τίποτα. Δεν τον έστειλα πουθενά.
(Ο Οικονομικός φεύγει)
Νίκος: Μπράβο, αποφύγες την πρώτη από τις πολλές.
Βασίλης: Την πρώτη από τις ποιές?
Χορωδία:  ΙΠΤΑΜΕΝΕΣ ΨΩΛΙΕΣ! ΙΠΤΑΜΕΝΕΣ ΨΩΛΙΕΣ!



ΠΡΑΞΗ 3: Όπου τα θύματα κάνουν το παν για να προσελκύσουν τα πυρά.
(Ίδιος χώρος. Λίγο αργότερα.)

Νίκος: Πείνασα. Θέλει κανείς να παραγγείλουμε σουβλάκια;
Βασίλης: Εγώ!
Μανόλης: Και εγώ!
Τοντορής: Ε, και εγώ τότε!
Νίκος: Ρε μαλάκες αν παραγγείλουμε όλοι, τότε ποιος θα μείνει στο γραφείο όταν θα τρώμε στην κουζίνα; Αν μπει κανείς, αν μπει ο Οικονομικός, τι θα κάνουμε;
Βασίλης: Σιγά μωρέ, πόση ώρα θα κάνουμε να φάμε ένα σουβλάκι;
Χορωδία: ΙΠΤΑΜΕΝΕΣ ΨΩΛΙΕΣ! ΙΠΤΑΜΕΝΕΣ ΨΩΛΙΕΣ



ΠΡΑΞΗ 4: Όπου προσδιορίζεται μια ρίζα του κακού. Όχι Η ρίζα, αλλά ΜΙΑ ρίζα.
(Ίδιος χώρος. Λίγο αργότερα.)

Βασίλης: Ώχ, ακούστε τι έμαθα! Θυμάστε την εργολαβία που είχαμε αναλάβει να βάλουμε κάμερες σε κάτι στύλους?
Νίκος: Ναι.
Βασίλης: Ε, άργησαν να μας προμηθεύσουν τις κάμερες και τώρα τα συνεργεία βρίσκουν φωλιές από πουλιά στα κουτιά που θα έμπαιναν πάνω οι κάμερες. Κάποιος θα φάει χέσιμο.
Νίκος: Φωλιές από πουλιά; Ή φωλιές από...
Χορωδία: ΙΠΤΑΜΕΝΕΣ ΨΩΛΙΕΣ! ΙΠΤΑΜΕΝΕΣ ΨΩΛΙΕΣ!




ΠΡΑΞΗ 5: Όπου η απειλή περιτριγυρίζει το θύμα, αλλά υπάρχει ελπίδα.
(Ο Τοντορής επιστρέφει στο λογιστήριο. Πολύ αργότερα.)


Τοντορής: Τσάμπα πήγα ως την εφορία, μου έλειπε ένα χαρτί!
Βασίλης: Α, καλά, έχεις ρακέτα;
Τοντορής (μπερδεμένος): Τί να την κάνω;
Βασίλης: Για να τις αποκρούσεις.
Τοντορής (πιο μπερδεμένος): Ποιές;
Χορωδία: (ΤΙΣ) ΙΠΤΑΜΕΝΕΣ ΨΩΛΙΕΣ! ΙΠΤΑΜΕΝΕΣ ΨΩΛΙΕΣ


ΤΕΛΟΣ

ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟ - ΙΠΤΑΜΕΝΕΣ ΨΩΛΙΕΣ - (c) TheMAZAblog 2012