10άρα κάρτα φέτος για τις Νύχτες Πρεμιέρας
(2012). Ή εγώ γερνάω και γίνομαι πιο δύσκολος, ή διαλέγουν μαλακίες ταινίες. Κάθε
χρόνο έπαιρνα 20άρα κάρτα και την γέμιζα. Πέρσι δυσκολεύτηκα λίγο. Φέτος με το
ζόρι γέμισα την 10άρα.
Μέχρι στιγμής είδα 4 ταινίες, ακολουθεί
συνοπτική περίληψη. Για την τελευταία έχουμε μπόνους περιστατικό, σαν αυτά που σας
έχουμε συνηθίσει στο Mazablog.
SAFETY NOT GUARANTEED – 4/10
Μια ταινία που περίμενα πολλά.
Βασισμένη σε ένα internet meme που είχε αναφερθεί εδώ πριν κανένα έτος. Δυστυχώς ήταν περισσότερο μελό και λιγότερο action από ότι
περίμενα.
MUSHROOMING – 6/10
Άλλη μια ταινία που την περίμενα αλλιώς. Τελικά δεν είχε καθόλου supernatural στοιχεία, αλλά είχε αρκετό σουρεαλισμό
και αλόγιστη βία, οπότε δεν έκλαψα τα λίγα λεφτά που πλήρωσα για να την δω.
GRABBERS - 8/10
Για την ώρα η καλύτερη ταινία του
φεστιβάλ, αν και έχω μεγάλες προσδοκίες για το SAVAGES και το JUAN OF THE DEAD. Το GRABBERS παίρνει
εξτρα βαθμούς για τις (λεπτές) Λαβκραφτιανές αναφορές, μια θεματολογία που μιλάει
στην καρδιά μου. Αρκετό χιούμορ, λίγο σπλάτερ. Πολύ συμπαθητικό moster movie.
THE PACT – 3/10
Με εκνευρίζουν ταινίες που αλλού
το ξεκινάνε και αλλού το καταλήγουν. Και στο τέλος (πέρα από τις σεναριακές τρύπες)
δεν καταλαβαίνω καν τι σήμαινε ο τίτλος. Χολυγουντιανή horror ταινία που
δεν είναι horror. Το μόνο
θετικό ήταν τα χρώματα που είχαν οι σκηνές.
38 TENOIRS (38 ΜΑΡΤΥΡΕΣ) – 5/10
SPOILERS (όχι ότι έχει σημασία. Αν δεν
την είδατε την ταινία στο φεστιβάλ, αμφιβάλω αν θα μπορέσετε να την ξαναδείτε)
Σε μια γειτονιά στην Χάβρη (και όχι
Χαβάη που είχα διαβάσει στην αρχή) διαπράττεται ένα στυγερό έγκλημα. Κανείς από
τους 38 ένοικους του τετραγώνου δεν άκουσε κάτι. Αλλά όσο περνάει ο καιρός
αποκαλύπτεται ότι όλοι άκουσαν τις 3 τρομαχτικές κραυγές του θύματος, αλλά κανείς
δεν ενδιαφέρθηκε να φωνάξει την αστυνομία.
Στο τελευταίο δεκάλεπτο, πραγματοποιείται
μάλιστα μια αναπαράσταση του εγκλήματος. Τρεις η ώρα το βράδυ, βάζουν μια ηθοποιό να ουρλιάζει τρεις φορές ανά δύο λεπτά.
Πρώτο ουρλιαχτό που παγώνει το αίμα
σου.
Σιγή 2 λεπτών.
Δεύτερο ουρλιαχτό.
Σιγή 2 λεπτών.
Το τρίτο ουρλιαχτό δεν το ακούσαμε
ποτέ.
Ένας ταλαιπωρημένος θεατής δεν άντεξε
άλλο την πίεση και άφησε μια κλανιά που πρέπει να την κρατούσε όλο το τελευταίο
μισάωρο. Ο θεατής έδινε την δική του μάχη, μοναχός του, αλλά στο τέλος έχασε.
Και η ήττα του έγινε γνωστή σε όλο τον κινηματογράφο. Η κλανιά του βγήκε με ένα
θλιμμένο θόρυβο. Θέλω να πιστεύω ότι την κρατούσε όσο μπορούσε με σκοπό να την ‘χωνέψει’,
αλλά τελικά συνθηκολόγησε και την άφησε ελεύθερη με τον όρο πως θα έβγαινα αθόρυβα. Αλλά
αυτή τον πρόδωσε.
Χάριν αυτού του περιστατικού, η
ταινία παίρνει άλλους 2 βαθμούς από εμένα και της βάζω 7/10
