Έχετε στο γραφείο σας τον κλασσικό
άνδρα συνάδελφο που στάζει βαρβατίλα και χέζει τεστοστερόνη. Αυτό που λέμε alpha male? Εμείς τον έχουμε. Και
τελευταία αρχίζει να με εκνευρίζει.
Βλέπετε, είχα πάει πρόσφατα στο Αττικό ζωολογικό
πάρκο και συζητούσα με έναν άλλο συνάδελφο, που είχε πάει και αυτός παλιότερα, για τα εξωτικά ζώα που είδα. Όμως η συζήτηση δεν ήταν αρκετά ανδρική για τα γούστα του βαρβατίλα, ο οποίος αναγκαστικά μας άκουγε. Άρχισε να δυσανασχετεί, αλλά όταν είδε ότι τον γράφαμε στα (όχι και τόσο ανδρικά για αυτόν) αρχίδια μας, θεώρησε ότι έφτασε ο κόμπος στο χτένι.
«Ρε, 35 χρονών άνδρες και μιλάτε
για ζωάκια και πιθηκάκια;» είπε ο βαρβατίλας και με αυτήν την φράση υπόγραψε την καταδίκη του χωρίς να το έχει καταλάβει. Ο διάλογος που ακολούθησε ήταν μονόδρομος. Η κατάληξη του προκαθορισμένη.
«Γιατί ρε Βασίλη? Εσύ δεν έχεις πάει
σε ζωολογικό κήπο ποτέ?», τον ρώτησα
«Έχω πάει. Όταν ήμουν 12-13 χρονών»,
απάντησε θριαμβευτικά. Νόμιζε ότι με αποστόμωσε.
«Ε και δεν θα πας ποτέ ξανά δηλαδή?»
«Όχι ρε, έχω πιο ανδρικά ενδιαφέροντα»
«Σαν τι?»
«Ρε Νικολάκη, μπάλα έχεις παίξει
ποτέ σου εσύ?»
«Ναι. Όταν ήμουν 12-13 χρονών».
Στο σημείο αυτό όλο το λογιστήριο
σηκώθηκε όρθιο και με χειροκρότησε για πέντε λεπτά. Ο βαρβατίλας δεν άντεξε την
ταπείνωση και ξέσπασε σε κλάματα.
