Hamster - Η μειονεκτική θέση των κατοικίδιων των 4 ευρώ

Προσοχή, δαγκώνει!

Για αρκετό καιρό η Ιρα με έπρηζε να αγοράσουμε ένα χάμστερ. Μεταξύ μας τώρα, η ιδέα ήταν δική μου, αλλά έπρεπε να την λανσάρω σαν δική της για να απαλλαγώ από την καθημερινή φροντίδα που ακούω ότι απαιτούν τα κατοικίδια. Με τεχνικές που έμαθα βλέποντας το ‘Ιnception’, την έπεισα ότι εκείνη ήταν αυτή που τα ήθελε και εγώ απλά της έκανα το χατήρι. Για να γίνω ακόμα πιο πειστικός, αρχικά το έπαιζα αρνητικός στην ιδέα αυτή. Τελικά με ‘έπεισε’, λέγοντας μου ότι θα τα ταΐζει και φροντίζει η ίδια και πήραμε δύο (ε, για να έχουν παρέα, σκεφτήκαμε, χωρίς να υπολογίζουμε ότι αργότερα θα είχαμε άλλα 12).

Ομολογώ ότι τα hamster έχουν περισσότερη πλάκα από ότι περίμενα (και περίμενα να έχουν πολύ). Ειδικά όταν το ένα απέκτησε την συνήθεια να δαγκώνει την Ιρα με δύναμη κάθε φορά που προσπαθούσε να το ταΐσει. Το άλλο, επειδή δεν την δάγκωνε και ήταν και πιο ωραίο (είχε μακρύ και πλούσιο τρίχωμα και κάθεται όταν το χαϊδεύει), απολάμβανε πιο προνομιακή μεταχείριση. Περισσότερο φαγητό, μεγαλύτερο κλουβί και μεγαλύτερη ρόδα, καθώς και πρόσβαση στο δωμάτιο/γραφείο της όταν το έβγαζε από το κλουβί. Το προνόμιο το απολάμβανε για αρκετό διάστημα, μέχρι που η Ιρα κατάλαβε ότι το μαύρο ρύζι που έβρισε τελευταία στο πάτωμα της, δεν ήταν ρύζι.

Αν αναρωτηθήκατε για την τιμή, και τέτοιες μέρες λογικό θα είναι, τα χάμστερ τα πουλάνε στα pet shop για 4 ευρώ. Αρκετά φτηνά, αλλά το κέρδος το βγάζουν από τα κλουβιά και τα αξεσουάρ. Ψάχνοντας σε ένα φόρουμ για την φροντίδα των χάμστερ (τσιγκουνεύτηκα να αγοράσω βιβλίο, αφού υπάρχει το google) ανακάλυψα ότι έπρεπε να το είχα κάνει πολύ νωρίτερα. Επίσης ανακάλυψα ότι τα pet shop είναι στυγνοί επαγγελματίες και ενδιαφέρονται για το κέρδος και όχι για τα κατοικίδια.

Πρώτον δεν μου επισήμαναν ότι τα χάμστερ είναι νυχτόβια. Το ήξερα βέβαια, αλλά δεν φανταζόμουν ότι είναι τόσο δραστήρια την νύχτα και ότι κοιμούνται όλη την ημέρα. Μάλιστα κάνουν τόσο πολύ θόρυβο επειδή τρέχουν συνέχεια στην ρόδα τους που αναγκαζόμαστε να τα βάζουμε σε άλλο δωμάτιο και να κλείνω όλες τις πόρτες, μέχρι τουλάχιστον να αγοράσω μια πιο αθόρυβη ρόδα.

Δεύτερον δεν μου είπαν ότι τα χάμστερ είναι μοναχικά pet και θέλουν να ζουν μόνα τους, αλλιώς τσακώνονται. Όχι μόνο δεν μου το είπαν, αλλα με άφησαν να πάρω 2 χάμστερ και να τα βάλω σε ένα κλουβί. Υπέθεσαν ότι θα το ανακάλυπτα αργότερα και θα πήγαινα να αγοράσω και δεύτερο κλουβί (που κάνει 80 ευρώ, ενώ το χάμστερ μόνο 4).

Επίσης, διαβάζοντας το ίδιο φόρουμ βρήκα μια αξιοσημείωτη ιστορία. 'Eνα παιδάκι κλαιγόταν στο φόρουμ ότι το χαμστεράκι του είναι άρρωστο και φοβόταν ότι θα πεθάνει σύντομα λόγω της αρρώστιας του. Ζητούσε βοήθεια από τα άλλα μέλη να καταλάβει τι έχει και πώς να το σώσει.. Τα υπόλοιπα μέλη του φόρουμ, το ρώτησαν γιατί δεν το πάει σε έναν γιατρό μικρών ζώων να ξεμπερδεύει αντί να προσπαθεί να βρει την λύση μόνος του. Το παιδάκι απάντησε ότι θα ήθελε πολύ να το κάνει αυτό, αλλά δεν έχει λεφτά και δεν θέλουν να του δώσουν οι γονείς του. Οι γονείς του, του είπαν συγκεκριμένα (δινοντας του ταυτόχρονα και ένα πολύτιμο μάθημα πάνω στην εμπάθεια) ότι ‘δεν θα δώσουμε 50 ευρώ για την επίσκεψη σε γιατρό, για ένα κατοικίδιο των 4 ευρώ’.

Από οικονομικής πλευράς, δεν μπορώ να πω ότι έχουν λάθος. Ελπίζω το παιδάκι να μην ξεχάσει το αυτό το μάθημα οικονομίας όταν έρθει η ώρα να τους γεροκομήσει.
 
UPDATE: Φιλενάδα της Ιρας, διαβάζοντας το blog, με ενημέρωσε ότι είχε το ίδιο πρόβλημα. Αγόρασε ένα κουνέλι με 6 ευρώ, και έδωσε 60 για να το στειρώσει. Οι γονείς του παιδιού που ανέφερα πιο πάνω, προκειμένου να γλιτώσουν τα λεφτά, πάω στοίχημα ότι θα το στείρωναν και μόνοι τους. Επίσης, σκέφτομαι, ποιος ο λόγος να στειρώσεις ένα θηλυκό κουνέλι, αν δεν έχεις αγοράσει και ένα αρσενικό?