Ορισμος του Φαύλου Κύκλου

'Φαύλος Κύκλος', είναι μια αφηρημένη έννοια που γνωρίζουμε οι περισσότεροι, αλλά όταν μας ζητηθεί, αδυνατούμε να δώσουμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Για να σας βγάλω από το κόπο, παραθέτω το παρακάτω.

Έχεις ανοίξει το θερμοσίφωνο, και το νερό είναι αρκετά ζεστό για να βρέχεις τα πόδια σου και να μην κρυώνεις, αλλά γνωρίζεις ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να βγάλει παγάκια. Το φαινόμενο είναι Φαύλος Κύκλος, γιατί περιμένεις να ζεστάνει το νερό και δεν βγαίνεις από την μπανιέρα, αλλά ταυτόχρονα, επειδή κρυώνεις και το ρίχνεις στα πόδια σου, δεν πρόκειται να ζεστάνει ποτέ.

Στα αγγλικά λέγεται Vicious Circle (και σπάνια Vicious Cycle), και κάθομαι μπροστά στην οθόνη με το μπουρνούζι γράφοντας παπαριές μέχρι να ζεστάνει το νερό. Με άλλα λόγια, κατάφερα και έσπασα το Φαύλο Κύκλο μου.

Pajama Sundays vs Τσαγκαροδευτερές

Screenshot από το Pajamarama (Spectrum ZX)

 

'Τσαγκαροδευτέρα έ?', έλεγε ένας καραγκιόζης συνάδελφος στην πρώτη μου δουλεία κάθε Δευτέρα πρωί όταν έμπαινε στο γραφείο.

Το έλεγε με τρόπο που εννοούσε 'σε βλέπω που βαριέσαι, αλλά δες εμένα που έχω έρθει με κέφι να δουλέψω'. Και μάλιστα το έλεγε αρκετά δυνατά ώστε να ακούγετε μέχρι το γραφείο αφεντικού.

'Ε, ναι', του απαντούσα με χαμογελαστό ύφος και έκφραση που μπορούσε κανείς να την μεταφράσει σε  'άει γαμήσου, γλύφτη'. Ποτέ δεν μου άρεσαν οι Δευτέρες, αλλά από τότε, όποτε ακούω αυτήν την έκφραση μου έρχονται στο μυαλό σκέψεις που αφορούν βίαιες πράξεις.

Οι περισσότεροι σιχαίνονται τις Δευτέρες, αλλά για εμένα η χειρότερη μέρα είναι η Κυριακή. Για την ακρίβεια Κυριακή απόγευμα. Και μόνο η σκέψη ότι πρέπει να ξυπνήσω νωρίς την επόμενη μέρα με ψυχοπλακώνει τόσο πολύ που δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα. Ούτε να βγω έξω, ούτε να πάω στο σπίτι κανενός φίλου.

Η λύση που βρήκα ήταν τελικά απλή. Την Κυριακή από το πρωί που ξυπνάω, μένω με τις πυτζάμες όλη μέρα και χαζεύω στο internet, παίζω κανένα online παιχνίδι, βλέπω τηλεόραση ή διαβάζω κανένα κόμικ ή βιβλίο. Πολύ σπάνια, ίσως βγω το μεσημέρι για καφέ. Τώρα που το σκέφτομαι, είναι κάπως σαν το extreme cocooning. Οι πιο πολλοί φίλοι δεν το καταλαβαίνουν, αλλά όση ώρα μιλάμε, στην ουσία το μόνο που σκέφτομαι είναι να πάω σπίτι και να βάλω τις πυτζάμες. Μου έχει γίνει τόσο μεγάλη συνήθεια, που μερικές φορές ξεχνάω ότι φοράω ακόμα τις πυτζάμες. Αλλά πάντα το θυμάμαι όταν οι πιτσαδόροι με κοιτάνε παράξενα όταν μου φέρνουν τις πίτσες που παρήγγειλα.

Αφού είδα ότι το σύστημα είχε επιτυχία, και πλέον οι Κυριακές ήταν πιο υποφερτές, άρχισα να το συζητάω με τους φίλους μου. Φυσικά η αντίδραση τους ήταν ο χλευασμός. Υπέμενα τα καυστικά σχόλια τους και περίμενα. Εξάλλου, πάντα οι early adopters τραβάνε το λούκι. Η λύτρωση δεν άργησε να έρθει και μια μέρα ο Ηλίας μου είπε πως είχε μιλήσει με τον Τίμο (ένας από τους πιο παράξενους και ισχυρογνώμονες Μάζες) ο οποίους του είχε πει την προηγούμενη Δευτέρα.

'Ρε μαλακά, τελικά ο Νίκος είχε δίκιο'. Δοκιμάστε το και εσείς και θα με θυμηθείτε.

Hamster - Η μειονεκτική θέση των κατοικίδιων των 4 ευρώ

Προσοχή, δαγκώνει!

Για αρκετό καιρό η Ιρα με έπρηζε να αγοράσουμε ένα χάμστερ. Μεταξύ μας τώρα, η ιδέα ήταν δική μου, αλλά έπρεπε να την λανσάρω σαν δική της για να απαλλαγώ από την καθημερινή φροντίδα που ακούω ότι απαιτούν τα κατοικίδια. Με τεχνικές που έμαθα βλέποντας το ‘Ιnception’, την έπεισα ότι εκείνη ήταν αυτή που τα ήθελε και εγώ απλά της έκανα το χατήρι. Για να γίνω ακόμα πιο πειστικός, αρχικά το έπαιζα αρνητικός στην ιδέα αυτή. Τελικά με ‘έπεισε’, λέγοντας μου ότι θα τα ταΐζει και φροντίζει η ίδια και πήραμε δύο (ε, για να έχουν παρέα, σκεφτήκαμε, χωρίς να υπολογίζουμε ότι αργότερα θα είχαμε άλλα 12).

Ομολογώ ότι τα hamster έχουν περισσότερη πλάκα από ότι περίμενα (και περίμενα να έχουν πολύ). Ειδικά όταν το ένα απέκτησε την συνήθεια να δαγκώνει την Ιρα με δύναμη κάθε φορά που προσπαθούσε να το ταΐσει. Το άλλο, επειδή δεν την δάγκωνε και ήταν και πιο ωραίο (είχε μακρύ και πλούσιο τρίχωμα και κάθεται όταν το χαϊδεύει), απολάμβανε πιο προνομιακή μεταχείριση. Περισσότερο φαγητό, μεγαλύτερο κλουβί και μεγαλύτερη ρόδα, καθώς και πρόσβαση στο δωμάτιο/γραφείο της όταν το έβγαζε από το κλουβί. Το προνόμιο το απολάμβανε για αρκετό διάστημα, μέχρι που η Ιρα κατάλαβε ότι το μαύρο ρύζι που έβρισε τελευταία στο πάτωμα της, δεν ήταν ρύζι.

Αν αναρωτηθήκατε για την τιμή, και τέτοιες μέρες λογικό θα είναι, τα χάμστερ τα πουλάνε στα pet shop για 4 ευρώ. Αρκετά φτηνά, αλλά το κέρδος το βγάζουν από τα κλουβιά και τα αξεσουάρ. Ψάχνοντας σε ένα φόρουμ για την φροντίδα των χάμστερ (τσιγκουνεύτηκα να αγοράσω βιβλίο, αφού υπάρχει το google) ανακάλυψα ότι έπρεπε να το είχα κάνει πολύ νωρίτερα. Επίσης ανακάλυψα ότι τα pet shop είναι στυγνοί επαγγελματίες και ενδιαφέρονται για το κέρδος και όχι για τα κατοικίδια.

Πρώτον δεν μου επισήμαναν ότι τα χάμστερ είναι νυχτόβια. Το ήξερα βέβαια, αλλά δεν φανταζόμουν ότι είναι τόσο δραστήρια την νύχτα και ότι κοιμούνται όλη την ημέρα. Μάλιστα κάνουν τόσο πολύ θόρυβο επειδή τρέχουν συνέχεια στην ρόδα τους που αναγκαζόμαστε να τα βάζουμε σε άλλο δωμάτιο και να κλείνω όλες τις πόρτες, μέχρι τουλάχιστον να αγοράσω μια πιο αθόρυβη ρόδα.

Δεύτερον δεν μου είπαν ότι τα χάμστερ είναι μοναχικά pet και θέλουν να ζουν μόνα τους, αλλιώς τσακώνονται. Όχι μόνο δεν μου το είπαν, αλλα με άφησαν να πάρω 2 χάμστερ και να τα βάλω σε ένα κλουβί. Υπέθεσαν ότι θα το ανακάλυπτα αργότερα και θα πήγαινα να αγοράσω και δεύτερο κλουβί (που κάνει 80 ευρώ, ενώ το χάμστερ μόνο 4).

Επίσης, διαβάζοντας το ίδιο φόρουμ βρήκα μια αξιοσημείωτη ιστορία. 'Eνα παιδάκι κλαιγόταν στο φόρουμ ότι το χαμστεράκι του είναι άρρωστο και φοβόταν ότι θα πεθάνει σύντομα λόγω της αρρώστιας του. Ζητούσε βοήθεια από τα άλλα μέλη να καταλάβει τι έχει και πώς να το σώσει.. Τα υπόλοιπα μέλη του φόρουμ, το ρώτησαν γιατί δεν το πάει σε έναν γιατρό μικρών ζώων να ξεμπερδεύει αντί να προσπαθεί να βρει την λύση μόνος του. Το παιδάκι απάντησε ότι θα ήθελε πολύ να το κάνει αυτό, αλλά δεν έχει λεφτά και δεν θέλουν να του δώσουν οι γονείς του. Οι γονείς του, του είπαν συγκεκριμένα (δινοντας του ταυτόχρονα και ένα πολύτιμο μάθημα πάνω στην εμπάθεια) ότι ‘δεν θα δώσουμε 50 ευρώ για την επίσκεψη σε γιατρό, για ένα κατοικίδιο των 4 ευρώ’.

Από οικονομικής πλευράς, δεν μπορώ να πω ότι έχουν λάθος. Ελπίζω το παιδάκι να μην ξεχάσει το αυτό το μάθημα οικονομίας όταν έρθει η ώρα να τους γεροκομήσει.
 
UPDATE: Φιλενάδα της Ιρας, διαβάζοντας το blog, με ενημέρωσε ότι είχε το ίδιο πρόβλημα. Αγόρασε ένα κουνέλι με 6 ευρώ, και έδωσε 60 για να το στειρώσει. Οι γονείς του παιδιού που ανέφερα πιο πάνω, προκειμένου να γλιτώσουν τα λεφτά, πάω στοίχημα ότι θα το στείρωναν και μόνοι τους. Επίσης, σκέφτομαι, ποιος ο λόγος να στειρώσεις ένα θηλυκό κουνέλι, αν δεν έχεις αγοράσει και ένα αρσενικό?

Μα ενημερώνομαι!

Ο Μιχάλης, τακτικός και σεβαστός αναγνώστης, μου έκανε παράπονα όταν συζητάγαμε για το επικείμενο ταξίδι του στην Αλβανία. Δέχτηκα βολές εναντίων του άτομού μου λόγω της άγνοιας μου για τους ακροβολιστές του Μπερίσα.

.

‘Είναι δυνατόν, να ξέρεις τόσα pop culture video-games και πορνοστάρ trivia, και να μην διαβάζεις εφημερίδες? Πως ενημερώνεσαι για τον έξω κόσμο’

Προς υπεράσπιση μου, δεν ήμουν εγώ που θα ταξίδευε εκεί την επόμενη μέρα, ούτε πηγαίνω συχνά για επαγγελματικές υποχρεώσεις. Πρέπει να παραδεχτείτε ότι είχε ένα αβαντάζ.

Παρόλα αυτά αναγκάστηκα να βρω μια παιδαριώδη και χοντροκομμένη δικαιολογία για να καλύψω τον κώλο μου. Του εξήγησα ότι ναι, δεν διαβάζω εφημερίδες (το θεωρώ θέμα αρχής), αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ενημερώνομαι. Υπάρχει το internet για αυτό. Το Τρο-Μα-Κτικο και το newbeast. Η έντυπη πληροφόρηση είναι ξεπερασμένη και αντι-οικολογική. Μετά έψαξα να βρω γρήγορα παραδείγματα που να υποστηρίζουν την δήλωση μου ότι είμαι ενημερωμένος για τα φλέγοντα πολιτικά ζητήματα. Όταν κάνουμε μια δήλωση πρέπει πάντα να την υποστηρίζουμε με κάτι χειροπιαστό, αλλιώς αερολογούμε. Του είπα ότι ήμουν ενημερωμένος για τα σκάνδαλα του Μπερλουσκόνι (ευτυχώς είχα διαβάσει μια συνέντευξη του πορνοστάρ Ρόκκο Σιφρέντι που είχε πει ότι ο Μπερλουσκόνι κάνει πιο συχνά σεξ από αυτόν). Επίσης του είπα ότι ήμουν ενήμερος ΚΑΙ για την βομβιστική επίθεση στην Ρωσία (σε ένα review για το Call of Duty Black Ops που διάβασα ανάφεραν ότι οι Ρωσικές αρχές κατηγορούν το video game για την επίθεση).

Πάντως για να μην ξαναπιαστώ αδιάβαστος, αποφάσισα να ακούω ράδιο στο αμάξι όταν πηγαίνω στην δουλεία. Όταν όμως άκουσα την ραδιοφωνική παραγωγό να λέει (η έμφαση δικιά μου) 'Αν δεν έχετε ραδιόφωνο κοντά σας, ή δεν έχετε ρεύμα στο σπίτι, μπορείτε να ακούτε την εκπομπή μας και από την ιστιοσελίδα μας', το έκλεισα πριν τρυπήσουν τα αυτιά μου.

Διαχειριστές

Ίσως να μη έχετε διαβάσει μια παλαιότερη ανάρτηση σχετικά με την πολυκατοικία που μένω και τους διαχειριστές. Με λίγα λόγια, από όταν μετακόμισα εδώ, ο διαχειριστής δεν έχει αλλάξει. Αφήνει να εννοηθεί ότι δεν μπορεί άλλο, και θέλει να αλλάξει, απειλεί με γενικές συνελεύσεις των ιδιοκτητών αλλά δεν το κάνει ποτέ.

Γενικά είμαι καχύποπτος και είχα δημιουργήσει με την νοσηρή μου φαντασία διάφορα σενάρια. Σύμφωνα με το επικρατέστερο, ο διαχειριστής τα είχε κάνει πλακάκια με όλους. Με την καθαρίστρια, με τον κηπουρό, με το προμηθευτεί πετρελαίου, με τους άλλους ιδιοκτήτες, όλους, εκτός από εμένα. Σκοπός του φυσικά να μου ρουφήξει όσο το δυνατών μεγαλύτερο μέρος από το διαθέσιμο εισόδημα μου.

Και για να ρίξει στάχτη στα μάτια μου, όποτε με έβρισκε μου κλαιγόταν. ‘Το αποθεματικό που έχουμε είναι λίγο, πρέπει να το αυξήσουμε!’, ή ‘Όλοι αργούν να πληρώσουν τα κοινόχρηστα και βάζω από την τσέπη μου!’, κτλ. Όλα αυτά, άφηναν μια υπόνοια, ότι θα προτείνει να γίνω εγώ ο επόμενος διαχειριστής.

Δεν είχα άλλη επιλογή από το να μην μιλάω. Προτιμούσα να με κλέβει, γιατί προφανώς αυτό έκανε, παρά να γίνω εγώ διαχειριστής. Όμως τα προβλήματα της πολυκατοικίας συσσωρεύονταν.

Αρχικά το ασανσέρ χάλαγε συνέχεια. Επίσης δεν είχαμε γραμματοκιβώτια. Τα γράμματα τα πέταγαν κάτω. Δεν θα με πείραζε αυτό, αλλά επειδή παραγγέλνω συχνά dvd από το play.com υπάρχει κίνδυνος να μου τα βουτήξουν. Το πρόβλημα αυτό το έλυσα πια, και χρησιμοποιώ την διεύθυνση της εταιρείας. Επίσης ο διαχειριστής είναι ο μόνος που χρησιμοποιεί το νερό του κήπου για να πλένει το αμάξι. Το θεωρώ λίγο μαλακία αυτό, γιατί το νερό αυτό το πληρώνουμε όλοι μας. Θα του έλεγα τίποτα, αλλά ξέρω ότι για το θέμα αυτό είχε τσακωθεί με έναν άλλο ιδιοκτήτη, οπότε αφού το ξεκίνησε ο άλλος, ας το ολοκληρώσει κι’όλας.

Πέρασαν 2 χρόνια από τότε, μέχρι που πριν λίγες βδομάδες ενημερώθηκα ότι θα γίνει η γενική συνέλευση των ιδιοκτητών, αυτή που απειλούσε ότι θα κάνει τόσα χρόνια, αλλά δεν είχε γίνει ποτέ. Το περίμενα ότι θα γινόταν αργά η γρήγορα γιατί είχα ορισμένα σημάδια.

Αρχικά, ο ένας ιδιοκτήτης που είχε τσακωθεί με τον διαχειριστή τοποθέτησε γραμματοκιβώτια. Υπέθεσα ότι απηύδησε από την κατάσταση και αποφάσισε να τα πληρώσει από την τσέπη του, αλλά μάλλον τώρα στην Γενική Συνέλευση θα ζητήσει λεφτά. Εγώ θα παραπονεθώ, πρώτων γιατί δεν μας ρώτησε αν θέλουμε γραμματοκιβώτια (ήθελα, αλλά δεν έχει σημασία αυτό), και δεύτερο γιατί τελικά είναι άχρηστα. Πριν τα βάλει, ο ταχυδρόμος πέταγε τα γράμματα κάτω. Τώρα που έχουμε γραμματοκιβώτια, έρχονται οι διαφημιστές, τα μπουκώνουν με διαφημιστικά έντυπα του Πράκτικερ, και ο ταχυδρόμος πετάει πάλι τα γράμματα κάτω. Catch-22.

Επίσης ο ίδιος ιδιοκτήτης αποφάσισε να αλλάξει κλειδαριά στην κάτω πόρτα. Φυσικά μας ενημέρωσε μια μέρα αργότερα. Και πήραμε κλειδιά άλλη μια μέρα πιο μετά. Ως τότε δεν τολμάγαμε να βγούμε από το σπίτι γιατί δεν ξέραμε πότε θα ξαναμπαίναμε. Ευτυχώς ήταν Σαββατοκύριακο, και έχω και Playstation 3.

Η συγκάτοικος ήταν εκστασιασμένη με το ενδεχόμενο να παρευρεθεί στην Συνέλευση. Όπως με ενημέρωσε είχε να πει πάρα πολλά παράπονα. Και θα ξεκίναγε με το ασανσέρ που χαλάει συνέχεια. Τι περιμένετε, γυναίκες. Δεν μπορούν να σκεφτούν δύο κινήσεις μπροστά.

‘Μην είσαι χαζή’, της είπα. ‘Δεν θα κάνεις κανένα παράπονο. Αυτό θέλουν, να κάνεις παράπονο για να σου που ότι έχεις δίκιο και καλό θα ήταν να γίνεις εσύ διαχειρίστρια. Εξάλλου μένουμε στο δεύτερο. Αν σε ενοχλεί που χαλάει το ασανσέρ, σκέψου πόσο θα ενοχλεί αυτόν που μένει στον Πέμπτο. Άσε αυτόν να κάνει παράπονα’.

Τελικά όλες οι σκέψεις μου μάλλον ήταν υπερβολικές. Στην γενική συνέλευση το μόνο που αποφασίσαμε ήταν να αυξηθεί το αποθεματικό, γιατί ήταν το ίδιο από το 1990, και να δοθεί, εκ των υστέρων, έγκριση για τα έξοδα του γραμματοκιβωτίου και της αλλαγής της κλειδαριάς.

Η ποιότητα των υπηρεσιών σήμερα.

Περπάταγα με τον φίλο μου Φώντα στην Γλυφάδα το περασμένο σαββατοκύριακο. Τίποτα πονηρό, μην φανταστείτε, αλλά είδαμε κάτι που έπρεπε να αναφερθεί και να συζητηθεί.

Πρόλογος: Κάποτε, σπάνια, έβλεπα στον δρόμο αυτούς τους μίμους, που είναι βαμμένοι όλοι άσπροι, φοράνε άσπρα ρούχα και μένουν ακίνητοι ώρες κάνοντας τα αγάλματα. Είναι παράξενο θέαμα, και πάντα τους θαύμαζα, ειδικά όταν ήμουν μικρότερος. Φυσικά, με ξέρετε εξάλλου, ποτέ μου δεν διανοήθηκα να τους δώσω λεφτά.

Προχτές έτυχε να δω πάλι έναν τέτοιο, αλλά με σημαντικές διαφορές από την εικόνα πρότυπο που είχα σχηματίσει στο μυαλό μου.

Δεν  ήταν βαμμένος όλος άσπρος, αλλά είχε αφήσει ένα σημείο στο λαιμό, γύρω-γύρω από τον γιακά του, σαν να είχε βαρεθεί να βαφτεί ολόκληρος. Αλλά δεν ήταν αυτή η μόνη ένδειξη ότι και ο κλάδος των μίμων περνάει κρίση, όχι μόνο οικονομική αλλά και κρίση ταυτότητας.

Ο συγκεκριμένος μίμος, πρέπει να είχε απηυδήσει από την αδιαφορία των περαστικών, και αντί να παριστάνει το άγαλμα, είχε γυρίσει το καπέλο του ανάποδα και σε κραυγαλέα αντίθεση με την ιερή παράδοση της ακινησίας του επαγγέλματος του, κυνηγούσε τους περαστικούς ζητώντας τους λεφτά.

Σεξισμος στα βίντεο(γκέη)μς

.

http://eu.leagueoflegends.com/Ο φίλος DbO μάλλον θέλει να παίζει gay-ms και όχι games, σύμφωνα με τα όσα γράφει στο politically correct άρθρο. Το παιχνίδι στο οποίο επιτίθεται είναι το Heroes of Newerth, ένας εξελιγμένος κλώνος του Defense of the ancients (DOTA), ή ένα πιο εξελιγμένο, και όχι free, League of Legends. Προφανώς, γράφοντας τέτοια άρθρα θέλει να συγκρουστεί κατά κούτελα με την Μάζα και τα κατάφερε.

 

Αρχικά γιατί παραπονιέται?  Θα προτιμούσε μήπως οι γυνάικες στα videogames να φοράνε μπούρκα? Η των έπιασε στα πρασα το έτερο ήμισυ και του έχει κάνει την ζωή πατίνι? Και που θα τραβήξουμε μια γραμμή? Τι θα έχει μετά σειρά? Η βία στις ταινίες? Στα friendship requests του Facebook? Και γιατί δεν μας λέει ποία είναι η διαφορά μεταξύ sexism και sexuality. Επίσης το να είσαι 'σεξιστής' δεν είναι το ίδιο με το να παριστάνεις empower τις γυναίκες ' αντικείμενα o αντικείμενο', που μάλλον αυτό εννοεί στο άρθρο του ο Db).

Γιατί ο Db0 δεν έχει πρόβλημα με την παρακάτω εικόνα? Έτσι όπως απεικονίζεται ο Kratos (God of War), δεν προβάλλεται η αρρενωπότητα του? Δεν είναι σεξισμός? Δεν είδα τον Db0 να κλαίγεται για το στερεότυπο του αρσενικού χαρακτήρα που τον χαρακτηρίζει η βιαιότητα, τα στιβαρά και δασύτριχα στήθια του, ή αγριάδα του και η αρρενωπότητα του. Γιατι? Ύποπτο. Πολύ ύποπτο.

Αν δεν του αρέσουν οι παρακάτω εικόνες επειδή οι ηρωίδες προτιμάνε να φοράνε bikini όταν πολεμάνε, τότε μάλλον χρειάζεται μια επείγουσα επίσκεψη σε ψυχολόγο.

Με την παραπάνω λογική, τη θα έλεγε αν έβλεπε αν συναντούσε καταξιωμένους καλλιτέχνες όπως τον Luis Royo, Frank Frazetta και Boris Vallejo (name dropping).

Μήπως θα προτιμουσε οι female gaming characters να είναι κάπως έτσι?

Γιατί παραπονιέσαι, Db0, για τον σεξισμό, όταν οι ίδιες οι γυναίκες δεν φαίνεται να έχουν πρόβλημα. Τουλάχιστον κρίνοντας από την Τζούλια, την Σάσα, την Καλομοίρα, και όλες τις τραγουδίστριες που έχουν 'φωνή κορμάρα'. Αυτές βέβαια έχουν χεστεί στο χρήμα, ενώ εσύ όχι. Αν ο σεξισμός είναι ένα από τα όπλα των γυναικών γιατί να τους το στερήσουμε?

Db0, πες μας ότι μας κάνεις πλάκα (στην Μάζα και σε όλη την gaming community) και απλά προσπαθείς να μας πείσεις να αγοράσουμε το game χρησιμοποιώντας reverse-psychology. Σχεδόν τα κατάφερες.

eType - Φοβού τους Έλληνες

Το eType είναι ενα προγραμμα που μου σύστησαν να εγκαταστήσω, ίσως επειδή κάνω πολλά ορθογραφικά λάθη. Το eType είναι ένα online ορθογραφικό λεξικό για πολλές γλώσσες. Η ιδιομορφία του είναι οτι κάνεις προτείνει τις διορθωμένες λέξεις real-time ενώ γράφεις (σε οποιοδήποτε πρόγραμμα), και επίσης ο καθένας μπορεί να προσθέσει καινούργιες λέξεις.

Δυστυχώς ομως η πίστη μου ότι μπορεί να κανει σωστά την δουλεία του κλωνήστηκε πολυ νωρίς. Από το στάδιο του installation.

.

Electric Memories

Συνεχίζοντας την ρετρό-μανία που με έχει πιάσει αυτόν τον καιρό, θυμήθηκα μια ταινία που είχα δει μικρότερος, γύρω στα 15-16. Όταν είχε πρωτοκυκλοφορήσει η ταινία στους κινηματογράφους είχε θεωρηθεί επιτυχία, αν και για τα σημερινά δεδομένο, όπως οι περισσότερες 80s ταινίες, δεν βλέπεται. Δυστυχώς για εμένα, ακόμα και η πρώτη φορά που την είδα, με είχε απογοητεύσει, αλλά για άλλο λόγο από αυτόν που νομίζεται.

Στην ταινία ένας νεαρός προσπαθεί να ανακαλύψει ένα 'αντισεισμικό τούβλο' (αν θυμάμαι καλά) με την βοήθεια ενός υπολογιστή. Ομως καταφέρνει να χύσει σαμπάνια (?) πάνω στο keyboard και φυσικά ο υπολογιστής αποκτήσει τεχνητή νοημοσύνη. Και ανδρικές ορμές. Άρχισε να γουστάρει την κοπέλα του νεαρού.

Η πρώτη προσπάθεια να την δω, έγινε όταν ήμουν 11 χρονών και οι γονείς μου είχαν αγοράσει για πρώτη φορά βίντεο. Όταν πήγαινα (με τους γονείς) στο μοναδικό βιντεοκλάμπ του Χολαργού τότε, ήταν σαν να πήγαινε ένας πιτσιρικάς τώρα, πρώτη φορά στο Mall. Πάντα με κυρίευε ένα δέος με το φωτισμό και τα ράφια με ταινίες.

Οι περισσότερες ήταν off-limit δυστυχώς. Για όλα φταίει το Alien. Όταν με είδαν οι γονείς μου να το βλέπω κρυμμένος πίσω από τον καναπέ από το φόβο μου, μου απαγόρεψαν να βλέπω ‘ακατάλληλα’.

Την ίδια εποχή, κάποιο από τα παιδιά της γειτονίας είχε δει το Electric Dreams, και μας είχε διηγηθεί τι είχε γίνει. Όπως κάναμε όλοι σε εκείνη την ηλικία, αν και η διήγηση του ξεκίνησε όπως ή ταινία, κάπου άρχισε να την εμπλουτίζει και με δικά του στοιχεία. Τότε δεν το κατάλαβα βέβαια, και αποφάσισα πως έπρεπε να την δω. Εξάλλου ο τίτλος ακουγόταν πιο ‘κατάλληλος’ από το ‘Ηλεκτρονικό Μανούλι’ που ήταν και αυτό δημοφιλές στην γειτονιά, αλλά είχα αμφιβολίες πως θα αντιδρούσαν οι γονείς αν πήγαινα σπίτι με μια ταινία που έχει αυτόν τον τίτλο.

Όταν πήγα στο βίντεοκλαμπ, έψαξα να βρω την ταινία και μετά από ώρα κατάφερα να την ξετρυπώσω από το πιο απομακρυσμένο ράφι. Η ταινία είχε ένα πολύ ενδιαφέρον εξώφυλλο με μια όμορφη κοπέλα να φοράει μια μίνι φούστα και από πάνω ο τίτλος γραμμένος στα αγγλικά με μια μεγάλη, φωτεινή ‘electric’ γραμματοσειρά.

Όταν το έδωσα στο υπάλληλο με εξέπληξε λέγοντας μου πολύ σοβαρά, ‘Αυτή η ταινία δεν είναι για σένα παιδί μου’. Στεναχωρήθηκα πολύ αλλά δεν με έπαιρνα να αντιδράσω. Κατάπια την προσβολή, κατέβασα το κεφάλι και επέστρεψα την ταινία στο ράφι. Φαντάστηκα ότι θα ήταν πιο βίαιη από ότι περίμενα και ίσως οι σκηνές με τα ηλεκτρικά ρομπότ που σκότωναν τους ανθρώπους, όπως μας είχε περιγράψει ο φίλος μου στην αυλή της πολυκατοικίας να μην ήταν ψέματα.

Πέρασαν τα χρόνια και την ξέχασα την ταινία, μέχρι που τυχαία, στην ηλικία των 15 πια, την ξαναβρήκα σε άλλο videoclub, και αποφάσισα να την νοικιάσω. Μόνο που το εξώφυλλο ήταν διαφορετικό. Η κοπέλα ήταν ντυμένη λιγότερο προκλητικά, και υπήρχε δίπλα της και ένα νεαρός με έναν υπολογιστή. Και η γραμματοσειρά ήταν διαφορετική, αλλά πάλη με μπλε ελεκτρίκ χρώμα.

Αυτή τη φορά ο βιντεοκλαμπας δεν μου είπε τίποτα, και η ταινία δεν με ενθουσίασε ιδιαίτερα. Παρόλα αυτά ήταν λιγότερο βίαιη από όσο είχα φανταστεί. Όταν την επέστρεψα, έψαξα λίγο το βιντεοκλαμπ για να βρω καμία άλλη ταινία και τότε κατάλαβα το λάθος που είχα κάνει την πρώτη φορά. Αντί για το Electric Dreams, είχα προσπαθήσει α νοικιάσω κάποια ταινία από την σειρά Electric Blue (στο λινκ θα βρείτε αναπαράσταση του εξωφύλλου, και πείτε μου. Εσείς δεν θα μπερδευόσασταν?)

Κάποια φορά πρέπει να σας πω και την ιστορία με το διαστημικό έργο της Disney ‘Black Hole’, και την έκφραση του πατέρα μου όταν του είπα ότι η βιντεοκασέτα που νοίκιασα ονομάζεται ‘Μαύρη Τρύπα’.

Minecraft

Άκουγα καιρό για το θρυλικό Μinecraft. Ένα PC Game που δεν έχει λόγο ύπαρξης.

Τρέχει σε JAVA, τα γραφικά του είναι ξεπερασμένα, αν και το development του άρχισε το 2009 και λίγες βδομάδες αργότερα, ο δημιουργός του, Markus 'Notch' Persson, το κυκλοφόρησε (ενώ συνέχισε να το κάνει develop) στα TIGSource forums (fora?). Αμέσως απέκτησε φανατικούς οπαδούς. Των Ιανουάριο του 2011 τα downloads ξεπέρασαν το 1.000.000 και ενώ είναι ακόμα σε beta.

Το gameplay του θυμίζει ένα άλλο hardcore game σε περιβάλλον ascii, το Dwarf Fortress, όπως και το Dungeon Keeper και Rollercoaster Tycoon. Tο Minecraft είναι και αυτό έna sandbox game, στο οποίο οι παίκτες φτιάχνουν κατασκευάσματα από textured κύβους σε έναν τρισδιάστατο κόσμο (craft). Βέβαια για να φτίαξουν τους κύβους πρέπει να πρώτα να σκάψουν (mine).

Ακούγεται ανόητο, αλλά είναι εθιστικό. Σε αυτόν συμφωνούν τουλάχιστον 1.000.001 χρήστες. Μπορείτε να το κατεβάσετε δωρεάν, ή να δώσετε 15 ευρώ για να παίζετε και online multiplayer.

H MAZA αναλύει; Να τι φταίει για την Οικονομική Κρίση.

Η Μάζα εξηγεί τα αίτια της κρίσης.

Πολλά έχουν ειπωθεί για τα αίτια της οικονομικής κρίσης. Κατηγορήθηκαν τα Golden Boys, οι τράπεζες, οι Γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες και η Κίνα. Αλλά οποιοσδήποτε έχει ασχοληθεί έστω και λίγο με online games, και η Μάζα έχει ασχοληθεί περισσότερο από όσο θα έπρεπε, ξέρει την απάντηση.

Η οικονομική κρίση οφείλεται στο World of Warcraft.

2 δεκαετίες πιο πριν ενα απλό PC ήταν αρκετό για να παίξεις τα text Multi-User Dungeons (MUDs). Από εκεί και μετά συνεχώς οι απαιτήσεις αυξάνονταν. Κάθε χρόνο έβγαινε και ένα νέο online game που ζητούσε όλο και καλύτερο εξοπλισμό. Το Meridian 59 με τα υποτυπώδοι γραφικά, το Asheron’s Call, το Everquest 1 kai 2, Star Wars Galaxies.

Το text αντικαταστήθηκε από τα γραφικά, άρα όλοι έπρεπε να πάρουν μια κάρτα γραφικών για να μην μείνουν πίσω. Μετά ήρθαν τα 3d γραφικά και οι downloadable clients. Άρα έπρεπε να γίνουν αγορές σκληρών δίσκων και add-on 3d graphic cards. Μετά καλύτερη κάρτα ήχου, και νέο υπολογιστή εξαρχής για να υποστηρίζει τους νέους επεξεργαστές Ηχεία για surround ήχο, πιο μεγάλη οθόνη. Από 15 inches σε 17, και μετά 19. Μετά από λίγο έπρεπε να αγοράσουμε widescreen οθόνες για να παίζουν σωστά τα widescreen in-game movies. Τα isdn modems έπρεπε να αντικατασταθούν με dsl routers. Κάθε 6 μήνες γινόταν αναβάθμιση ενώ τουλάχιστον περιφερειακού και κάθε ενάμιση χρόνο αναβάθμιση ολόκληρου του υπολογιστή για να μην μείνουν οι χρήστες πίσω από τις εξελίξεις. Το χρήμα άλλαζε χέρια και η οικονομία άνθιζε.

Μέχρι που 2004 κυκλοφόρησε το World of Warcraft.

Η επιτυχία ήταν τεράστια. Σημειώθηκε ρεκόρ συνδρομητών και κάθε 2-3 χρόνια έβγενε ένα expansion ως σήμερα. Για να μπορούν να παίζουν όσον το δυνατών περισσότεροι, οι απαιτήσεις του παιχνιδιού έμειναν σχεδόν σταθερές. Ένας υπολογιστής του 2004 μπορεί ακόμα να παίξει άνετα το παιχνίδι σήμερα, μετά από 7 χρόνια. Με λίγα λόγια, κανείς δεν χρειάζεται να αγοράζει καινούργια περιφερειακά.

Δεν είναι μόνο όμως το βούλιαγμα της βιομηχανίας των υπολογιστών, που από μόνη της είναι καταστροφική για της παγκόσμια οικονομία. Παράλληλα μειώθηκε και η εργατικότητα και αποδοτικότητα το εργαζομένων.

Οι περισσότεροι ξενυχτάνε τα βράδια και όταν πηγαίνουν για δουλειά πάσχουν από έλλειψη ύπνου. Όχι μόνο η αποδοτικότητα τους είναι μειωμένη, αλλά κάνουν και τεράστια λάθη (ανοσιουργήματα) κατά την εργασία τους. Εκτώς και αν χαζεύουν στο internet για τακτικές και κόλπα για το World of Warcraft ώστε να κερδίσουν χρόνο και όταν πάνε σπίτι να είναι έτοιμοι για το raid. Τα διαλείματα μισής ώρας, έχουν πλέον ξεπεράσει την μια και δύο ώρες, γιατί συναντάνε στην κουζίνα άλλους παίκτες του World of Warcraft (WoW), και συζητάνε τις τελευταίες τακτικές ή και νίκες. Στην χειρότερη περίπτωση ανακαλύπτουν ότι ανήκουν σε διαφορετική παράταξη.

Όσον αφορά το κοινωνικό υπόβαθρο της κρίσεις, δεν είναι λίγες οι φορές που ομάδες διαφορετικών παρατάξεων του WoW έχουν προκαλέσει συμπλοκές, εμπρησμούς και καταστροφές στο κέντρο της πρωτεύουσας (Δεκεμβριανά). Η κοινωνική συνοχή έχει χαλαρώσει. 

Τέλος τα δημόσια ταμεία έχουν πληγεί βαθύτατα από το WoW. Οι συνδρομητές ξεχνάνε να κάνουν σεξ (στον πραγματικό κόσμο), με αυξάνετε η υπογεννητικότητα και η Ελλάδα να μετατρέπεται σε χώρα γερόντων. Τα ταμεία δεν μπορούν να βρουν έσοδα από νέους εργαζόμενους και ταυτόχρονα τα έξοδα για συντάξεις αυξάνονται.

Κύριοι βρισκόμαστε στα πρόθυρα της αποκάλυψης του Ιωάννη. Η οικονομία καταρρέει Όχι. Έχει ήδη καταρρεύσει Οι Hi-tech industires πεθαίνουν έναν αργό θάνατο. Η παραγωγικότητας έχει εκμηδενιστεί, δεν υπάρχει πια κοινωνική συνοχή και η αύξηση του πληθυσμού της χώρας έχει πάρει αρνητικό πρόσημο. Ο Μεσαίωνας είναι το μέλλον που βρίσκεται μπροστά μας. Κρύψτε τα βιβλία και τις παρθένες. Προστατέψτε την περιουσία σας. Δημιουργήστε αποθέματα φαγητού και γυμναστείτε ώστε να τρέχετε πιο γρήγορα από τις παρθένες, γιατί θα κυνηγήσουν και εσάς. Ειδικά αν έχετε κρύψει όλες τις παρθένες. Αμπαρώστε τις πόρτες και τα παράθυρα.

Το μέλλον θα είναι εφιαλτικό. Αν δεν θέλετε να ζήσετε σε αυτήν την δυστοπική πραγματικότητα μια μόνο λύση υπάρχει.

Για όνομα του Θεού και της Παναγίας, σταματήστε την συνδρομή του WoW. Πετάξτε τα CD στο κάδο των αχρήστων.  Για το μέλλον μας, για τα παιδιά μας.

Καθαριστές Παρ-μπριζ, περιστατικό Ιανουαρίου 2011

Είμαι από αυτούς που έχουν αποφασίσει να μην πληρώνουν τους καθαριστές παρμπριζ στα φανάρια. Δεν το κάνω από ρατσισμό, αλλά πιστεύω ότι οι υπηρεσίες που προσφέρουν δεν έχουν ζήτηση, ή είναι κακής ποιότητας. Όταν με ρωτάνε (συνήθως με νοήματα), αν θέλουν να μου καθαρίσουν το τζάμι, λέω μια και μόνο φορά όχι, και αν το καταλάβουν έχει καλώς. Γενικώς κάθε φορά εξελίσσεται διαφορετικά ο διάλογος μας, αλλά αυτήν την φορά όταν άρχισα να διαμαρτύρομαι για να μην μου καθαρίσει τα τζάμια, η απάντηση που πήρα ήταν απρόσμενη.

Μου είπε, 'Μην μιλάς'.

Δεν κατάλαβα αν ο τόνος του ήταν απειλητικός, αν με προκαλούσαν να μην πώ τίποτα ή αν ήταν ευγενικός σε στυλ 'κάνε εσύ την δουλεία σου και μην ασχολήσε με το χόμπυ μου'.

Από ευγένεια υπάκουσα και δεν ολοκλήρωσα την πρόταση μου (που θα ήταν 'όχι δεν θέλω'). Κατά τα άλλα η συναλλαγή μας ήταν η συνηθισμένη. Μου πρόσφερε μια εργασία που δεν ήθελα, και του πρόσφερα ένα χρηματικό αντίτιμο που δεν ήθελα. Δηλαδή τίποτα.

4 Τοπ games για να παίζετε στο γραφείο

Χωρίς κάποια συγκεκριμένη σειρά προτίμησεις:

1. Canabalt
Παιχνίδια που απαιτούν μόνο το πάτημα ενός κουμπιού για να τα παίξεις μπορεί να θεωρηθούν απλοϊκά και βαρετά, αλλά κάτι τέτοιο είναι λάθος για το Canabalt. Το μόνο που μπορείς να κάνεις σε αυτό το παιχνίδι είναι ένα άλμα, αλλά - μετά από λίγα λεπτά - είναι το μόνο που θα θές να κάνεις.

2. Sagario’s Room Escape
Ανήκει στην κατηγορία παιχνιδιών 'Room Escape'. Το συγκεκριμένο παιχνίδι θεωρείται πολύ δύσκολο και έξυπνο.

3. Space Quest I
Ο/Οι Sarien πήραν κάποια παλιά  point-and-click adventures της Sierra τα μεταφέραν πιστά σε flash, και τώρα μπορείται να αναβιώσετε τα παιδικά σας χρόνια. Το space quest είναι ένα από τα πολλά games που έχουν μεταφερθεί, και η λίστα μεγαλώνει συνεχώς.

4. Effing Hail
Καταστρέψετε πόλεις ρίχνοντας χαλάζι! Απλό και πορωτικό.

Αφιερώσεις σε ράδιο

Στο ράδιο ακούς τα πιο παράξενα πράματα.

Σήμερα ακούγοντας μια εκπομπή που ντρέπομαι να αναφέρω το όνομα της (είχε πολύ κίνηση), ακούω την εκφωνήτρια να λέει το παρακάτω, 'ο ακροατής 358 μας έστειλε μήνυμα και ζητάει να αφιερώσουμε ένα τραγούδι της επιλογής μας στην γυναίκα του Μαρία και στο γιο του Γιώργο'.

Δηλαδή αυτός ο άνθρωπος, είχε την υπομονή να γράψει όλο αυτό το μήνυμα, να ψάξει να βρει το νούμερο που δέχεται ο σταθμός μηνύματα και να περιμένει να ακούσει και την αφιέρωση και δεν μπορούσε να σκεφτεί ένα τραγούδι να ζητήσει? Λόγω της κίνησης και της βαρεμάρας ο νους μου έκανε παράξενες σκέψεις μέχρι να φτάσω σπίτι για να βρω μια εξήγηση.

Μήπως κόμπλαρε. Δεν νομίζω. Εξάλλου δεν τον έβγαλαν στον αέρα, μήνυμα έστειλε.

Μήπως δεν γνώριζε τίποτα από τραγούδια? Αποκλείεται. Όλοι ξέρουμε απο κάτι. Ακόμα και απροετήμαστει αν είμαστε και μας πουν 'ΠΕΣ ΓΡΗΓΟΡΑ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ', κάποιο θα βρούμε. Να εμένα τώρα μου ήρθε το 'Κάντι-Κάντι'.
 
Η μόνη λογική εξήγηση που βρήκα, είναι ότι δεν ακούει κανείς την εκπομπή, και η παρουσιάστρια ήθελα να πει κάτι (χωρίς να βάλει τραγούδι), και είπε αυτήν την παπαριά. Με απασχόλησε πολύ το όλο θέμα πάντως. Τόσο πολύ που αναγκάστηκα να γράψω για αυτό.