Διάλογος βγαλμένος από την ζωή.
Το ράδιο παίζει 'Διακοπές στο Σαράγιεβο' από Μάτζικ Ντε Σπελ, στο γραφείο.
"Δεν μου αρέσει."
Παύση.
"Το τραγούδι. Δεν μου αρέσει"
"Α.", απαντάει συνάδελφος. Αυτός που μας έλεγε για τους αιχμάλωτους Γερμανούς στο Στάλινγκραντ.
"Γενικώς. Δεν μου αρέσουν οι Μάτζικ Ντε Σπελ".
"Ναι, κατάλαβα."
"Ένα άλλο που λέει 'εμένα οι φίλοι μου είναι...', το ξέρεις?"
"Ναι."
"Αυτό μου την δίνει περισσότερο. Με εκνευρίζει. Πολύ δήθεν".
"Από ποίημα είναι. Μελοποιημένο".
"Ναι ε?"
"Ναι, Κατερίνα Γώγου. Την ξέρεις?"
"Όχι." Παύση. Αναλαμπή! "Είναι αυτή που τραγουδάει στο τραγούδι σε μια φάση".
"Δύσκολο. Πέθανε κάπου το 90". Μου την είπε. Πρέπει να τιμωρηθεί.
"Ναι ε? Από τι?"
"Ξέρεις..." Παύση. Προφανώς δεν ήξερε ούτε αυτός. "90ς". Αυτό τα ξεκαθάρισε όλα.
"Κατάλαβα". Παύση για εσωτερικό συλλογισμό. "Την αποφεύγω την ποίηση. Σε κάνει αδερφή. Μήπως πας και θέατρο?", του λέω πριν προλάβει να φέρει αντίρρηση.
"Ναι"
"Και αυτό σε κάνει αδερφή". Το χόντρυνα λίγο.
Ο συνάδελφος πήγε να το σώσει. «Ε, αραιά και που, πάω»
«Τι? Μια φορά το μήνα δηλαδή?»
«Και πιο σπάνια»
«Για να αποκτήσεις ανοσία? Όπως κάνουν οι φακίρηδες που παίρνουν
μικρές δόσεις δηλητηρίου?»
«Ε.., ναι...», ο διάλογος είχε γίνει πολύ σουρεαλιστικός για τα
γούστα του και αποφάσισε ότι πρέπει επιτέλους να ασχοληθεί με την δουλεία του.
Ταπεινωμένος έσκυψε το κεφάλι του πάνω στις οικονομικές καταστάσεις και με αγνόησε
για την υπόλοιπη ημέρα. Του έγινε μάθημα και δεν νομίζω να το ξαναπαίξει έξυπνος
όταν κάνω αναφορές σε τραγούδια.
Και αν αναρωτηθείτε γιατί έπρεπε να παίξουμε την κάρτα της 'ομοφυλοφοβιάς', εμείς εδώ στο Μάζαμπλογκ, το κάναμε απλά για να χτυπήσαμε την ομοφυλοφοβία. Και τον ομοφυλοφοβικό συνάδελφο, γιατί εκεί που τους πονάει. Εμείς τους αγαπάμε τους ομοφυλόφιλους (και τους ομοφυλοφοβους, όλους τους αγαπάμε) και θα συμπαρασταθούμε σε όσους κάνουν προσπάθεια να γιατρευτούν από την μάστιγα της ομοφυλοφιλίας.
Η Κατερίνα Γώγου γεννήθηκε στην Αθήνα στις 1 Ιουνίου 1940 και αυτοκτόνησε με χάπια και αλκοόλ στις 3 Οκτωβρίου 1993.
