Fornication

Τον μεσαίωνα για τεκνοποιήσει ο απλός λαός έπρεπε να έχει λάβει άδεια από τον Βασιλιά. Όταν ο ενδιαφερόμενος την έπαιρνε, ήταν υποχρεωμένος να βάλει μια ταμπέλα στην εξώπορτα που να λέει ‘Fornication Under the Consent of the King’. Τα αρχικά δημιουργούν την πολύ δημοφιλή λέξη 'FUCK’ Έτσι καθιερώθηκε η λέξη.

Αν έχετε κάποιον friend στο facebook που το λέει αυτό και το ποστάρει στο τιmeline του, κάντε τον remove αμέσως. Στοίχημα ότι θα υποστηρίζει ότι και τα αποσμητικά της μασχάλης προκαλούν καρκίνο στον μαστό, η κόκα κόλα ασπρίζει τα μάρμαρα λόγω της διαβρωτικής της ιδιότητας και ότι τα πράσινα m&m είναι αφροδισιακά. Πρέπει να βρεθεί τρόπος άμεσα (όπως προστάζει και η θεωρία του Δαρβίνου, θα κάνω) για να αφαιρεθεί το σπέρμα αυτών από το gene pool της ανθρωπότητας. Για να βελτιωθούμε σαν ανθρώπινο είδος.

Showmanship

Ήταν ένα υπερωκεάνιο και ταξίδευε στις θάλασσες. Σε αυτό το πλοίο ήταν ένας μάγος, και η δουλεία του ήταν να διασκεδάζει τους επιβάτες. Και υπήρχε και ένας παπαγάλος στο πλοίο.

Κάθε φορά που ο μάγος έκανε ένα κόλπο, ο παπαγάλος το χάλαγε. Πως? Έλεγε στους επιβάτες πως το έκανε ο μάγος. «Το είχε βάλει στο μανίκι του», έλεγε ο παπαγάλος. Ή «έχει πειραγμένη τράπουλα», ή «έχει διπλό πάτο».

Αυτό δεν άρεσε καθόλου στον μάγο.

Και στο τέλος ήρθε η στιγμή που ο μάγος θα έκανε το πιο μεγάλο του κόλπο.

Το ανακοίνωσε.

Σήκωσε τα μανίκια του.

Κούνησε τα χέρια του.

Και εκείνη την στιγμή το πλοίο ταρακουνήθηκε και έγειρε στην μια πλευρά του.

Η βυθισμένη R’lyeh είχε αναδυθεί από κάτω τους. Ορδές από τους υπηρέτες του Κθούλου, βδελυροί άνθρωποι-ψάρια ξεχύθηκαν από την θάλασσα μέσα στο πλοίo, άρπαξαν τους επιβάτες και το πλήρωμα και τους τράβηξαν κάτω από τα κύματα.

Η R'lyeh βυθίστηκε για άλλη μια φορά κάτω στον πάτο της θάλασσας, περιμένοντας την ώρα που ο Κθούλου θα ξυπνήσει ξανά για να βασιλεύσει.

Μόνος, πάνω στα βρωμερά νερά, ο μάγος – οι βατραχόμορφοι υπηρέτες του Κθούλου τον παράβλεψαν (και το πλήρωσαν ακριβά) – επέπλεε, γραπωμένος σε μια σανίδα. Ολομόναχος. Και ξαφνικά, ψηλά, πάνω, παρατήρησε ένα πράσινο σχήμα. Κατέβηκε πιο χαμηλά, και έκατσε πάνω σε ένα ξύλο που επέπλεε, και τότε είδε ότι ήταν ο παπαγάλος.

Ο παπαγάλος έγειρε το κεφάλι του στην μια πλευρά, και κοίταξε τον μάγο.

«Εντάξει», είπε, «Τα παρατάω. Πες μου πως το έκανες!»

Meanwhile in Edinburgh...

Ήταν άλλη μια βαρετή μέρα στο γραφείο για τον Λάλησκου, μέχρι που έλαβε το παρακάτω support request:

From: D. Kathryn (N S SCOTLAND)  

Sent: 14 May 2012 12:50
To:  CSD (N S SCOTLAND)
Subject: Your email

Hi Kate

  

When we try and open your emails, our system seems to want to install Japanese!  Can you maybe check at your end if there is something funny going on?

Thanks

Charlie

  

From: CSD (N S SCOTLAND)
Sent: 14 May 2012 13:16
To: D. Kathryn (N S SCOTLAND)
Subject: RE: Customer request

おはようございます。

お手伝いしましょうか？

Regards

Nikos

Όταν πεθάνω...

Το Donnie Darko είναι από τις αγαπημένες μου ταινίες. Σε αυτή την ταινία ήταν η πρώτη φορά που άκουσα την φράση 'everybody dies alone'. Από τότε την ακούω συχνά και με έχει προβληματίσει.

Έχω αποφασίσει ότι δεν θα γίνει κάτι τέτοιο με εμένα.

Danger! Danger! High Voltage!

Δουλεύω στο οικονομικό τμήμα τεχνικής/κατασκευαστικής εταιρείας. Ακούω αρκετές τρελές ιστορίες. 

Δεν θα σας πω την ιστορία που ένας εργάτης άφησε στο γραφείο μας το κινητό που του είχαμε χορηγήσει επειδή δεν δούλευε. Μόνο όταν το είχαμε πιάσει όλοι στα χέρια μας για να κάνουμε μια πρόχειρη διάγνωση, μας ενημέρωσε ότι είχε πέσει μέσα σε έναν υπόνομο.

Όχι, θα σας πω για την ιστορία που μας διηγήθηκε εργάτης ενός εργοταξίου.

Το έργο αφορούσε ηλεκτρολογικές συνδέσεις, δεν ξέρω λεπτομέρειες, υπάλληλος γραφείου είμαι Jim, όχι μηχανικός. Μια από όλες τις εργασίες που έκαναν οι εργάτες εκεί ήταν να συνδέσουν και τα καλώδια που πέρναγαν από το υπέδαφος με τους στύλους της ΔΕΗ. Αρκετά καλώδια έπρεπε να παραμένουν εκτεθειμένα και να κρέμονταν από τους στύλους μέχρι να τελειώσει το έργο. Το εργοτάξιο ήταν παραθαλάσσιο και πέρναγαν αρκετοί λουόμενοι από εκεί κοντά. Όλοι στο εργοτάξιο είχαν την έγνοια μην πάει κανείς και ακουμπήσει τα καλώδια κατά λάθος και πάθουν ηλεκτροσόκ. Είχαν βάλει πινακίδες, είχαν βάλει φύλακες, είχαν προβλέψει σχεδόν τα πάντα αλλά η μαλακία δεν άργησε να γίνει.

Μια μέρα έντρομος ο υπεύθυνος του εργοταξίου βλέπει ένα λουόμενο, με πετσέτα και σαγιονάρες, να κατευθύνετε προς τον στύλο της ΔΕΗ. Και μετά να τον ακουμπάει. Και μετά να αρχίζει να ταράζετε και να κάνει μικρές, απότομες και νευρικές κινήσεις. Το πιο φρικιαστικό ήταν ο τρόπος με τον οποίο το ένα του πόδι είχε μείνει μετέωρο, χωρίς να έχει προλάβει να ακουμπήσει το έδαφος. Η φτέρνα του έκανε μια μικρή, μηχανική κίνηση, και πήγαινε πάνω, κάτω, και λίγο πριν ακουμπήσει το έδαφος πάλι πάνω, και κάτω, και πάνω και κάτω. Σαν ένα χαλασμένο κουρδιστό παιχνίδι.

Ο υπεύθυνος του εργοταξίου προς στιγμή κοκάλωσε, αλλά μετά από λίγα σαστισμένα δευτερόλεπτα, ο έμπειρος εγκέφαλος του πήρε μπρος. Χωρίς πολύ σκέψη άρπαξε μια σανίδα από κάτω. Το ξύλο είναι ο χειρότερος αγωγός του ηλεκτρισμού. Θα το χρησιμοποιούσε για να 'ξεκολλήσει' τον λουόμενο από τον ηλεκτροφόρο στύλο. Με την σανίδα στο χέρι έτρεξε προς την κολόνα και κοπάνισε με δύναμη το χέρι από το οποίο περνούσε ο ηλεκτρισμός στον άτυχο λουόμενο.

Ο λουόμενος σωριάστηκε στο έδαφος. Το χτύπημα με την σανίδα του έσπασε το κόκαλο, αλλά του έσωσε την ζωή. Ή έτσι νόμιζε ο υπεύθυνος του εργοταξίου.

"ΕΙΣΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ?!?", τον ρώτησε ο λουόμενος οργισμένος, με δάκρυα στα μάτια από τον πόνο.

Ο υπεύθυνος του εργοταξίου δεν ήξερε πως να αντιδράσει. Αμέσως του μπήκαν υποψίες στο μυαλό ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Τελικά, αφού κατάφεραν να ηρεμήσουν τον λουόμενο (και να του δώσουν τις πρώτες βοήθειες), έγινε ξεκάθαρο, ότι δεν τον χτύπησε ποτέ ο ηλεκτρισμός. Απλά είχε μπει ένα πετραδάκι στην σαγιονάρα του, και είχε πιαστεί από τον στύλο και τίναζε το πόδι του για να φύγει το πετραδάκι.

Jesus Christ, Pornstar

Ακολουθεί copy/paste ιστορία που μου διηγήθηκε (οκ, την έγραψε στα comments) ο John M. Όχι ο Κρητικός, αλλά παλιός συμφοιτητής και αυτός. Την ανέσυρε από της αναμνήσεις του, ύστερα από ανάγνωση αντίστοιχης προσωπικής ιστορίας του γράφοντος.

Έμενα σε ξενοδοχείο στο Leeds για 8 μήνες περίπου για πρότζεκτ της εταιρείας μου. Επειδή απαγορευόταν το κάπνισμα μέσα, τα βράδια κάθε λίγο έβγαινα έξω για τσιγάρο. Άν και το ξενοδοχείο ήταν πολυτελείας, ο συγκεκριμένος δρόμος ήταν γεμάτος πόρνες. Οπότε ζητώντας φωτιά εγώ, ζητώντας φωτιά αυτές, γνωρίστηκα με όλες. Μια μέρα μου πρότεινε μια απ'αυτές να γίνω και πελάτης και ότι "you'll be my first one tonight". Λες κι αυτό θα την έκανε παρθένα. Αλλά κατά τα άλλα με όλες κάναμε κουβέντες φυσιολογικότατες όπως π.χ. που θα πάνε διακοπές, για σειρές στην τηλεόραση κλπ. Ήξερα τα ονόματά τους κι αυτές το δικό μου.

Ένα βράδυ εκεί που έβλεπα τηλεόραση στο δωμάτιο ένιωσα έναν πόνο στο στήθος και νόμισα ότι παθαίνω καρδιακή προσβολή (τελικά δεν ήταν τίποτα, μάλλον ήταν επειδή είχα πλακώσει το χέρι μου σε μια παράξενη στάση που καθόμουν). Πήρα το 112 και ήρθε ασθενοφόρο, τρεις paramedics ανέβηκαν στο δωμάτιο και αφου μ'εξέτασαν είπαν ότι μάλλον δεν είναι τίποτα, αλλά για να σιγουρευτούν θα ήταν καλό να κατέβω κάτω στο ασθενοφόρο να μου κάνουν και ένα ηλεκτροκαρδιογράφημα.

Με το που βγαίνουμε στο πεζοδρόμιο για να μπω στο ασθενοφόρο, 3-4 απ'τα κορίτσια που ήταν διεσπαρμένες στο δρόμο τρέχουν προς το μέρος μας και αρχίζουν να ρωτάνε με ανησυχία "John! Are you ok???". Δε θα ξεχάσω ποτέ τη φάτσα των paramedics εκείνη τη στιγμή. Μετά απ'το αρχικό σοκ τους και σιγή μερικών δευτερολέπτων ένας απ'αυτους λέει "Jesus Christ, man...". 

Τους απάντησα απολογητικά "Ι met them on my cigarette breaks"

Θυσίες

Έχω έναν φίλο που ασχολείται με μοντελισμό. Όχι το σοβαρό μοντελισμό με τα τρένα και τα αεροπλάνα. Τον άλλο. Δηλαδή βάφει μικρές φιγούρες νάνων, μάγων και δράκων. Από αυτά τα πλάσματα που έχετε δει στον άρχοντα των δαχτυλιδιών.

Του είχε τελειώσει η κόλα και το χρώμα που χρησιμοποιεί για τις πανοπλίες, και επειδή η κοπέλα του ήταν κοντά στο μαγαζί που τα αγοράζει αυτά της είπε αν μπορούσε να πάει αυτή στο μαγαζί για να τα αγοράσει.

Στο μαγαζί αυτό δεν έβρισκες μόνο φιγούρες για βάψιμο και μπογιές. Έβρισκες και επιτραπέζια, βιβλία με κανόνες για rpg, παιχνίδια με κάρτες όπως το magic και το yu-gi-oh, κουκλάκια από ταινίες, σπαθιά και φωτόσπαθα. Πλαστικά. Ρέπλικες.

Η κοπέλα του φίλου μπήκε στο μαγαζί και αμέσως ένιωσε την βαριά, γκόθικ ατμόσφαιρα. Αρχέγονες μυρωδιές του ανδρικού σώματος εισέβαλαν στην μύτη της, και μουσική heavy metal στα αυτιά της. Ελίχθηκε ανάμεσα στα πιτσιρίκια που φώναζαν και έπαιζαν κάποιου τουρνουά με δυσκολία, και τελικά έφτασε στο βάθος του μαγαζιού, στο ταμείο.

"Θα ήθελα κόλα, και ένα κουτάκι μπογιά 'mithril armor'", είπε στον πωλητή.

Αυτός δεν αντέδρασε αμέσως. Την κοίταξε για λίγο με περιέργεια. Μετά της είπε:

"Σε έστειλε σε αποστολή, ε?"

Άλλο ένα αξιομνημόνευτο τρακάρισμα

Obligatory reading: Το πιο ηλίθιο τρακάρισμα

Είχα αργήσει στο ραντεβού που είχα με δύο φίλους στη καφετέρια Stars. Δεν ήθελα να πάρω αμάξι γιατί δεν θα έβρισκα να παρκάρω, και αφού βρισκόμουν ήδη δίπλα από την καφετέρια, (ήμουν επίσκεψη στο σπίτι της αδερφής μου), της είπα να με πετάξει αυτή εκεί.

"Ελπίζω να μην μας συμβεί κανένα ατύχημα μέχρι να φτάσουμε", μου είπε όταν μπήκαμε στο αυτοκίνητο. Πράγματι, δεν έγινε τίποτα, αλλά αυτό που είπε με είχε αγχώσει.Γενικώς, δεν φημίζεται για την οδήγηση της, η αδερφή μου.

"Γιατί το λες αυτό?", την ρώτησα. Και τότε κατάλαβα γιατί. Δεν φόραγε φόρμα όπως νόμιζα, αλλά οδηγούσε με τις πυτζάμες της. Είχε βαρεθεί να αλλάξει. "Αφού δεν θα βγώ από το αμάξι", δικαιολογήθηκε.

"Άσε, την είχα πατήσει έτσι και παλιότερα", μου είπε, και μου διηγήθηκε άλλη μια ιστορία τρακαρίσματος.

Πριν χρόνια, όσο ο πατέρας μας εργαζόταν σε μια εταιρεία στην Μεσογείων, που είχε πισίνα, είχαμε το προνόμιο, τα απογεύματα, όταν φεύγαν οι εργαζόμενοι, να μπορούμε να πηγαίνουμε για κολύμπι. Ήταν λίγο ψυχεδελικό, να κολυμπάς σε ανοιχτή πισίνα, με γκαζόν και όλα, δίπλα από την Μεσογείων. Και ακόμα καλύτερα, ήταν μόνο 500 μέτρα από το σπίτι μας, από την άλλη μεριά της Μεσογείων.

Η αδερφή μου, βαριόταν να πάει με τα πόδια και έπαιρνε το αμάξι για να περάσει στην ουσία την Μεσογείων απέναντι.

Μόνο που αυτή τη φορά, ένας παραβίασε το κόκκινο φανάρι. Την χτύπησε στο μπροστινό μέρος του αμαξιού άσχημα, και επειδή πετάχτηκε η ρόδα έξω, το όχημα της ακινητοποιήθηκε. Αναγκαστικά η αδερφή μου, βγήκε έξω από το αμάξι για να ανταλλάζει στοιχεία. Κανείς δεν είχε πάθει τίποτα, αλλά είχε αρχίσει να δημιουργείται κίνηση στην Μεσογείων εξαιτίας του ατυχήματος. Αργότερα ήρθε και η τροχαία. Τα παιδιά της τροχαία ήταν πολύ ευγενικά. Ενοχλητικά πολύ ευγενικά. "Νιώθετε καλά? Μήπως έχετε χτυπήσει πουθενά?". Και μετά έπρεπε να περιμένει και τον γερανό, για να κουνηθεί το αμάξι.

Και όλα αυτά, φορώντας μόνο το μπικίνι (που είχε και στρας). Είχε βαρεθεί να φορέσει ρούχα. Στο κάτω-κάτω, τι θα μπορούσε να συμβεί σε μια απόσταση 500 μέτρων.

(Δεν ξέρω τι είναι τα στρας, αλλά η αδερφή μου θεώρησε σημαντικό να τα αναφέρει)