3η Σεπτεμβρίου

Αναφέρομαι στην όδο στην Αθήνα. Το κακό έχει παραγίνει εκεί με τις πόρνες εκεί.

Είχατε ενημερωθεί σχετικά εδώ και μετά εδώ.

Σήμερα που έτυχε να περάσω από εκεί, γινόταν το έλα να δεις. Δεν λέω, εργαζόμενα κορίτσια είναι, περνάμε και οικονομική κρίση, και σίγουρα ορισμένες είναι εκεί χωρίς την θέληση τους, αλλά δεν μπορείς να περπατήσεις πια σε αυτόν τον δρόμο και να μην σκοντάψεις πάνω σε μια.

Όταν πέρασα από εκεί ήταν 8 το πρωί. Ήμουν πεζός. Με την περιφερειακή μου όραση είδα μια σκουρόχρωμη κοπέλα να με πλησιάζει. Επειδή δεν ήθελα να έχω τίποτα παράξενες συζητήσεις, είμαι και ντροπαλό παιδί, επιτάχυνα το βήμα. Αλλά το ίδιο έκανε και η σκουρόχρωμη. Μάλιστα άρχισε να τρέχει προς το μέρος μου και πανικοβλήθηκα. Είχε πιο μακριά πόδια και γρήγορα με έφτασε.

'Τι θες?' την ρώτησα πιο κοφτά από ότι θα ήθελα, και αμέσως κατάλαβα το λάθος μου.

'Πί-πα! Πί-πα! Πί-πα!', απάντησε. (Στις ηλίθιες ερωτήσεις, παίρνεις και ηλίθιες απαντήσεις).

'Τέτοια ώρα? Κοιμάται ακόμα!!!'

Ευτυχώς της φάνηκε αστείο και με άφησε να φύγω. Πάλι καλά, γιατί αν δεν έβρισκα καμία καλή απάντησε θα επαναλαμβάνει το sales pitch της, παίρνοντας με από πίσω (no pun intended) μέχρι να έφτανα στην εταιρεία.