Μιλώντας για δικαιοσύνη θυμήθηκα έναν συνάδελφο, προχωρημένης ηλικίας, που δεν γνωρίζει άπταιστα αγγλικά. Είχε την τάση να μας μιλάει (αόριστος γιατί πήρε σύνταξη) για έναν ημερομίσθιο συνάδελφο με το όνομα Τζουστίσε. Το είχαμε ακούσει το όνομα τόσο συχνά που δεν μας έκανε εντύπωση. Μας θύμιζε και λίγο Ιταλία (φέρνει προ τον Τζεπέτο), λίγο Ισπανία... Και μόνο η αναφορά στο όνομα Τζουστίσε μας ταξίδευε σε εξωτικά μέρη και έσπαγε η ρουτίνα του γραφείου.
Πρόσφατα έπεσε στα χέρια μας η ταυτότητα του Τζουστίσε και είδαμε πως γράφετε το όνομα του με λατινικούς χαρακτήρες. Αποκάλυψη. Μας έπιασε νευρικό γέλιο. Από τότε δεν μπορώ να προφέρω το παρακάτω άλμπουμ των Μετάλικα με τον ορθό τρόπο (φαινόμενο Can't be unseen)
