Σε εταιρεία (στην οποία δεν επιβεβαιώνω, ούτε διαψεύδω, αν εργάζομαι) πραγματοποιήθηκε πρόσφατα εσωτερικός έλεγχος στα διοικητικά έξοδα με σκοπό να βγει ένα συμπέρασμα
αν αυτά είναι ιδιαίτερα υψηλά και αν υπάρχει τρόπος να περιοριστούν. (Ο χρυσός κανόνας για να αυξήσεις τα κέρδη, είναι πάντα να μειώσεις τα κόστη).
Όταν ολοκληρώθηκε ο έλεγχος, ένα από τα λαβράκια που έπεσε
στην αντίληψη του Διοικητικού Συμβουλίου ήταν ότι το συνολικό έξοδο της κινητής
τηλεφωνίας ήταν ιδιαίτερα αυξημένο. Σε ανησυχητικά επίπεδα..
Το κονδύλι αφορούσε κινητά τηλέφωνα που είχαν δοθεί σε μεγάλο
αριθμό υπαλλήλων και εξωτερικών συνεργατών της εταιρείας, οι περισσότεροι από τους
οποίους εργάζονταν εκτός του χώρου της εταιρείας. Άρχισε μεγάλο ανθρωποκυνηγητό
για να βρεθεί ποίοι είναι οι υπάλληλοι αυτοί που κάνουν κατάχρηση, με σκοπό να
γίνουν βαρύτατες επιπλήξεις. Όχι μόνο χρέωναν την εταιρεία με τα προσωπικά τους έξοδα, αλλά υπήρχε και η πεποίθηση ότι τα τηλέφωνα γίνονταν εν ώρα εργασίας με αποτέλεσμα να μειώνετε και η αποδοτικότητα τους.
Τελικά, το όλο θέμα θάφτηκε με συνοπτικές διαδικασίες, όταν διαπιστώθηκε
ότι το 50% του συνόλου του εξόδου αποτελείτο από τις κλήσεις που έκαναν τα ίδια
τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου από τα δικά τους εταιρικά κινητά τα οποία έπεφταν
στον ίδιο ‘κουβά εξόδων’ με τα κινητά των υπολοίπων υπαλλήλων και εξωτερικών
συνεργατών.
