Η Συντροφική Αλληλεγγύη των Ταξιτζήδων

Σπάνια μπαίνω σε ταξί, γιατί οι ταξιτζήδες με εκνευρίζουν. Γενικά εκνευρίζομαι εύκολα, αλλά όσοι οδηγείτε στους δρόμους της Αθήνας, σίγουρα θα έχετε να διηθηθείτε κάποιο περιστατικό με έναν ταξιτζή που άλλαξε λωρίδα χωρίς να βγάλει φλας, έτσι με τον τσαμπουκά, αναγκάζοντάς σας να φρενάρετε απότομα, ή σταμάτησε για αποβίβαση/επιβίβαση στην μέση του δρόμου, αγνοώντας την κυκλοφορία. Με όλες τις αυτές τις μαλακίες που κάνουν, δεν έχω καμία όρεξη να κάθομαι και στο διπλανό κάθισμα με έναν από αυτούς.

Μερικές φορές όμως, δεν υπάρχει εναλλακτική. Μια οι απεργίες των λεωφορείων, μια κάτι αεροπορικά ταξίδια, με ανάγκασαν πρόσφατα να πάρω ταξί. Για κακή μου τύχη έπεσα σε ταξιτζή που ήθελα κουβεντούλα. Άρχισε να μιλάει και να κάνει ερωτήσεις. Η απάντηση μου ήταν πάντα η σιωπή, αλλά δεν πτοήθηκε. Μίλαγε για τις απεργίες, για τους αγώνες του λαού που πεινάει, για τους πλούσιους που τα τρώνε, για τους διεφθαρμένους πολιτικούς, για τους συνδικαλιστές και τους αγώνες τους. Ανέφερε την κοινωνική αλληλεγγύη που στις μέρες μας είναι σπάνιο φαινόμενο. Είπε για την εκμετάλλευση. Ήταν ιδιαίτερα εχθρικός με τους ‘παρτάκιδες’ και έλεγε συγκεκριμένα ότι ‘εξαιτίας τους η χώρα μας πάει κατά διαόλου’.

Σε μερικά σημεία, ήμουν σύμφωνος, παρόλα αυτά, δεν έκανα το λάθος να το πω, γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν σαν να ρίχνεις λάδι στην φωτιά. Σε άλλα σημεία βέβαια ήταν υπερβολικός, αλλά ούτε και εκεί προσπάθησα να τον διορθώσω. Όταν έκανε μεγάλες παύσεις και περίμενε να απαντήσω, κούναγα το κεφάλι μου πάνω κάτω συγκαταβατικά, αλλά κάλλιστα θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι η κίνηση ήταν από τις λακκούβες ή τα απότομα φρεναρίσματα και τις επιταχύνσεις και όχι επειδή συμφωνούσα σε όσα έλεγε. Ήμουν καλυμμένος.

Και ενώ συνέχιζε το κήρυγμα για την κοινωνική αδικία και ότι πλέον όλοι κοιτάνε τον εαυτό τους, ξαφνικά βλέπει έναν δεύτερο πελάτη. Πλακώνει τα φρένα και τον βάζει στο ταξί μας. Ένας από τους λόγους που μισώ τους ταξιτζήδες είναι και η ‘διπλή κούρσα’ που την θεωρούν δικαίωμα τους. Ευτυχώς δεν χρειάστηκε να πω τίποτα, γιατί πίσω ήταν ένας άλλος ταξιτζής, άδειος, ο οποίος τσαντίστηκε που ο ‘δικός’ μου ταξιτζής του πήρε τον πελάτη και άρχισε τα καντήλια. Ο ταξιτζής μου, απάντησε με ένα λακωνικό ‘βρεδεγαμιέσε λέω’γώ’, πάτησε γκάζι και έφυγε.

Ηθικό δίδαγμα, καλός ο αλτρουισμός και η αλληλεγγύη, αρκεί να είσαι αυτός που επωφελείται. Όχι αυτός που τον ασκεί..

Αντί Επιλόγου

Τελικά η ταρίφα ‘Ελ.Βενιζέλος – Αγία Παρασκευή’, κόστισε πιο πολύ από ότι το αεροπορικό εισιτήριο ‘Ελ. Βενιζέλος – Νησί διακοπών’. Στο τέλος της διαδρομής, όπως περίμενα, έπρεπε να τον ρωτήσω ‘απόδειξη δεν θα μου δώσεις;’, αλλιώς θα έδινε τα ρέστα και θα έφευγε, κάνοντας τον βλάκα.

Post-apocalyptic Landscape

A boy and his dog. Plutonick, the Road Warrior

Με το που ξύπνησα διάβασα ένα email (το κινητό μου το χρησιμοποιώ όχι μόνο ως ξυπνητήρι αλλά και ως mail-reader) που μου χάλασε την διάθεση. Και είναι αρκετά δύσκολο να μου χαλάσει η διάθεση όταν είναι Παρασκευή. Δεν ήταν το περιεχόμενο που με ενόχλησε,  αλλά έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να εξηγώ στον αποστολέα του email, που τυχαίνει να είναι συγγενής μου, να μην πιστεύει ότι διαβάζει στο internet (ειδικά στα ‘ειδησεογραφικά’ blogs), γιατί 99% είναι μούφα. Στο mail έγραφε:

‘Νίκο, η μαμά είχε δίκιο τελικά (και ας μην είναι οικονομολόγος) όταν μας το έλεγε πέρσι, δες το λινκ που σου επισυνάπτω. Απολύσαν και τον Κώστα. Τυχαίο? Δεν μπορεί!’

Μερικές παρατηρήσεις. Το λινκ με έστειλε στο troktiko.eu (?) που είχε ένα άρθρο από έναν ανώνυμο αναγνώστη που είχε inside information από κυβερνητικές πηγές και με ένα (ομολογουμένω καλογραμμένο) γράμμα, μας προειδοποιούσε για την χρεοκοπία που θα ανακοινωθεί στις 25 Μαρτίου. Το συγγενικό πρόσωπο είναι, δυστυχώς, η αδερφή μου, και η Μητέρα ενημερώνεται από τον Τράγκα, και ότι πιάσει το αυτί της από την Τατιάνα. Επειδή μας έλεγε ότι θα χρεοκοπήσουμε κάποτε, και το ίδιο λέει και ένα blog, δεν σημαίνει ότι είχε δίκιο, απλά σημαίνει ότι και η δύο λένε κάτι που το ακούμε εδώ και ένα χρόνο. Η απόλυση του Κώστα, ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω πως την συσχέτισε ως απόδειξη της χρεοκοπίας, αλλά μιλάμε για ένα άτομο, που επί δύο χρόνια, νόμιζε ότι το ‘wall’ στο facebook δεν το βλέπουν όλοι ο friends, αλλά μόνο ο κάτοχος του wall, και αυτός που γράφει. Και έκανε και λάθος την ατάκα στο τέλος.

Ελλάς Μ.Χ. (μετά χρεοκοπίας)

Πόσο σοβαρά μπορείς να πάρεις ένα ειδησεογραφικό blog που χρησιμοποιεί το όνομα (και color pattern) ενός άλλου blog (αμφιβόλου ποιότητας και αυτό), προφανώς για να παραπλανήσει τους αναγνώστες? Όχι μόνο οι συντάκτες του blog troktiko.eu είναι ανώνυμοι, αλλά είναι ανώνυμος και ο αναγνώστης που στέλνει την επιστολή. Διπλή ανωνυμία, δηλαδή. Μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για blogs που ακόμα και τώρα πασάρουν το αρχαίο sex tape της Πάμελα Άντερσον, όσο επίκαιρη ειδησεογραφία. Δεν είναι λίγες οι φορές που βλέπω videο/φάρσες με υποτιθέμενα ‘freak accidents’ που έχουν φτιάξει ερασιτέχνες κινηματογραφιστές με την χρήση ψηφιακών FX να τα περνάνε τα logs αυτά ως σοκαριστικές ειδήσει. Για να μην αφερθώ στις φανταστικές ειδήσεις του τύπου 'Γνωστή τηλεπαρουσιάστρια απάτησε τον σύντροφό της με σκύλο'.Φυσικά ποτέ δεν αναφέρεται η πηγή της είδησης ή το όνομα της παρουσιάστριας ή του σκύλου.

Μπορεί και να χρεοκοπήσουμε στις 25 Μάρτη, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το troktiko.eu και όλα τα αντίστοιχα blog το γνώριζαν από πριν. Τόσες παπαριές που έχουν πει, αλίμονο, κάτι θα πετύχουν. Το πιο πιθανό είναι να μην γίνει τίποτα όμως στις 25, και τότε θα έχω άλλο ένα επιχείρημα ότι τα blogs είναι μόνο για να σπας την πλάκα σου ή για να γράφεις προσωπικές απόψεις, και όχι ειδήσεις.

 

Αθήνα Μ.Χ.

Όσον αφορά την πιθανή χρεοκοπία, έχω ακούσει το σενάριο αυτό τόσες φορές, που αν συμβεί κάτι τέτοιο θα ανακουφιστώ. Θα μου φύγει το άγχος της αβεβαιότητας του μέλλοντος. Είμαι gamer και δεν έχω να φοβηθώ τίποτα, αρκεί να μην μου κόψουν το ρεύμα. Αν συνεχίσουμε να έχουμε και internet, τότε δεν νομίζω ότι θα αλλάξει τίποτα προς το χειρότερο, το αντίθετο μάλιστα. Επιτέλους θα μπορέσω να δω όλες αυτές τις ταινίες που κατέβαζα από το piratebay, και να διαβάσω τα βιβλία που έχουν γίνει στίβες με το πέρασμα των χρώνων. Αρκετοί Μάζες συσσωρεύουν εδώ και μήνες κονσέρβες ντολμάδες γιαλαντζί για να αποφύγουν τις μάχες στα σούπερ-μάρκετ. Εγώ συσσωρεύω παιχνίδια για το Playstation.3 και επιτραπέζια. Μπορείτε να κάνετε τον συσχετισμό πως θα περνάμε (και τι θα τρώμε) τα Σαββατόβραδα, όταν οι υπόλοιποι θα προσπαθούν να βρουν τροφή από τα σκουπίδια. Προς όλους του οπαδούς των Fall-Out, και του Post-Apocalyptic genre γενικότερα ένα έχω να σας πω:

Τα καλύτερα έρχονται!

This just in!

Έλαβα είναι συγκινητικό και σπαραχτικό γράμμα από το φιλέλληνα (και άρα υπεράνθρωπο) δημιουργό του κόμικ Giant-Size Fascists, που σε αντίθεση με τον τίτλο του είναι γραμμένη εξ ολοκλήρου στην Ελληνική. Είναι ιερό καθήκον όλων μας να τον στηρίξουμε αυτήν την ύστατη στιγμή. Εμπρός παλικάρια, παιδιά των Ελλήνων! Γρήγορα όμως, γιατί η προθεσμία είναι ως τις 6 του Μάρτη.

Ψηφίστε με για Comicdom Fan Award 2011 και λάβετε μέρος και για την φετινή κλήρωση για δώρα!

Στο πεδίο η ψήφος σου, βάλτε:
GIANT-SIZE FASCISTS 1 REPRINT

*Προσέξτε: Η ψηφοφορία κλείνει την Κυριακή 6 Μαρτίου!

Είστε οι καλύτεροι!

Ένα Giant-Size Ευχαριστώ!

Κων

ΨΗΦΙΣΤΕ ΕΔΩ

Ο Stephen King πήρε την κάτω βόλτα.

Θεωρούσα τον Στήβεν Κίνγκ από τους καλύτερους συγγραφείς. Θυμάμαι που διάβαζα το Pet Sematery μια μέρα που ήμουν άρρωστος και δεν μπόρεσα να το διαβάσω όλο. Το The Stand πρέπει να είναι το μόνο βιβλίο που έγραφα σημειώσεις στα περιθώρια όταν το διάβαζα. Μετά πήγα Λύκειο και άρχισα να τον βαριέμαι.

Πριν λίγο διάβασα την ανακοίνωση για το νέο του βιβλίο που θα κυκλοφορήσει το Δεκέμβριο του 2011. Ο τίτλος είναι 11-22-63.

Η μικρή περιληψούλα που έχει η σελίδα, υποθέτω θα είναι η περίληψη που θα έχει το βιβλίο στο πίσω μέρώς. Συνοπτικά, γράφει (μετάφραση δικιά μου):


Στις 22 Νοεμβρίου 1963, τρεις πυροβολισμοί αντήχησαν στο Ντάλας, ο πρόεδρος Κένεντι έπεσε νεκρός, και ο κόσμος άλλαξε.

Αν είχε την δυνατότητα να αλλάξεις την ιστορία, θα το έκανες?

Θα λογάριαζες τις συνέπειες?


Ο Τζέηκ Έπινγκ είναι ένας 35χρονος καθητηγής στο σχολείο της Λίσμπον Φολς, στο Μέην, που βγάζει επιπλέον εισόδημα διδάσκοντας ενήλικες στο πρόγραμμα ΓΕΔ. Λαμβάνει μια έκθεση από έναν από τους μαθητές του - μια φρικιαστική και βασανιστική ιστορία πρώτου προσώπου για μία νύχτα πριν 50 χρόνια, όπου ο πατέρας του Χάρυ Ντάνινκγ ήρθε σπίτι, και σκότωσε την μητέρα του, την αδερφή του και αδερφό του, με ένα σφυρί. Ο Χάρυ γλύτωσε με ένα σπασμένο πόδι, όπως φαίνεται από το παράξενο τρόπο περπατήματος του.

Όχι πολύ αργότερα, ο φίλος του Τζέηκ, Αλ, ιδιοκτήτης ένως τοπικού εστιατορίου, του εκμυστηρεύεται ένα μυστικό Η αποθηκούλα του, είναι μια πύλη στο 1958. Στρατολογεί τον Τζέηκ σε μια αδιανοήτη - και αδιανόητα πιθανή - αποστολή να προσπαθήσει να αποτρέχει την δολοφωνία του Κένεντι. Και έτσι αρχίζει η νέα ζωή του Τζέηκ, σαν Τζώρτζ Άμπερσον στον κόσμο του Έλβις, του JFK, με τα μεγάλα αμερικάνικα αυτοκίνιτα, τους χορούς σοκ-χοπ, έναν μπερδεμένο μοναχικό τύπο με το όνομα Λι Χάρβεη Όσβαλντ και μια όμορφη βιβλιοθηκάριο με το όνομα Σάντι Ντανχιλ, που θα γίνει η γυναίκα της ζωής του Τζέηκ. Μιας ζωης που υπερβαίνει τους κανόνες του χρόνου.

Αρχικά, μια αποθήκη-μηχανή χρόνου? Πράγματι κύριε Κίνγκ? Αυτό δεν το είχες χρησιμοποιήσει, περίπου, στο βιβλίο 'From a Buick 8', με ένα 'παράξενο' πορτμπαγκάζ? Και η δολοφονία προέδρων, δεν είχε ήδη χρησιμοποιηθεί στο Dead Zone? "Ταξίδι στο χρόνο", εναλλακτική πραγματικότητα? Το έγραψε στο Langoliers.

Συναγερμός Πιθανού SPOILER

Οι δύο παράγραφοι της περίληψης είναι τόσο ασύνδετοι μεταξύ τους, που δεν μπορώ παρά να μαντέψω πως συνδέονται και άρα να μαντέψω όλη την πλοκή του βιβλίου. Τι σύμπτωση που το μακελειό έγινε πριν 50 χρόνια, δηλαδή την ίδια περίοδο με την δολοφονία του Κένεντι. Προφανώς το μακελειό της οικογένειας, έχει σχέση με την δολοφονία του JFK. Και ο γιος που επιβίωσε, λογικά θα είναι ο γιος του πρωταγωνιστή. Ο πρωταγωνιστής θα πρέπει να αποφασίσει αν θα σώσει την οικογένεια του, ή τον JFK. Μισό λεπτό, μιλάμε για τον Stephen King, άρα ο πρωταγωνιστής, θα γίνει και ο πατέρας που θα σκοτώσει την οικογένεια του. Η βιβλιοθηκάριος θα είναι μια time-police του μέλλοντος με αποστολή να αποτρέψει αλλαγές στην ιστορία. Ορίστε, τώρα δεν χρειάζεται να διαβάσετε το βιβλίο. Ούτως ή άλλως, το τέλος θα είναι απογοητευτικό. Όλα τα βιβλία του Κινγκ, χωλαίνουν στον τέλος. Το γνωρίζει και ο ίδιος, και για να δικαιολογηθεί είχε πει 'it's not the destination, but the journey that matters'.

Πέρα από την υπόθεση, μαντεύω επίσης ότι το βιβλίο θα είναι 1000 σελίδες και το 2012 θα γίνει ταινία που θα πατώσει.

Κυκλικός αυνανισμός

Από το αγγλικό ρήμα 'to circlejerk', που έχει διπλή έννοια, την κυριολεκτική (κυκλικός σχηματισμός ανθρώπων που αυνανίζουν ο καθένας τον διπλανό του) και την μεταφορική (πομπώδης συζήτηση κατά την οποία τα μέλη της αλληλοσυγχαίρονται, χωρίς να καταλήγουν κάπου).

H πιο σύνηθες χρήση του ρήματος είναι με την μεταφορική σημασία του όρου, ή τουλάχιστον έτσι ελπίζω, και τελευταία συναντάται πολύ συχνά στο facebook.

Κάποιος θα πετάξει μια σκληροπυρηνική και ακραία κοτσάνα, που υπό άλλες συνθήκες οι συνομιλητές του θα τον πήγαιναν για σχοινί και σαπούνι, επειδή στο facebook, τις κοτσάνες του τις βλέπουν μόνο οι φίλοι του (βρήκε ο γύφτος τη γενιά του κι αναγάλλιασε η καρδιά του), και αρχίζει το circlejerking.

Παραθέτω παραδείγματα από το πιο πρόσφατο γεγονός, την δολοφονία των αστυνομικών της ομάδας ΔΙ.ΑΣ που τώρα όλοι έχουν άποψη. Έχει φτιαχτεί ένα γκρουπ αφιερωμένο στην μνήμη των ανθρώπων που χάθηκαν (δεν καταλαβαίνω γιατί λένε 'παιδιά' μερικοί). Στο γκρουπ συνήθως οι πιο πολύ γράφουν κάτι κιτς μαντινάδες. Επίσης πολλές φορές παρεκτρέπονται, και μιλάνε για άσχετα πράματα όπως ο παρακάτω.

Μια εικόνα χίλιες λέξεις... Και μια και μιλάμε για εικόνες, δείτε και την επόμενη. Προφανώς η παρακάτω κοπέλα ήταν τόσο θλιμμένη που βγήκε από τα ρούχα της?

Ο Κωνσταντίνος είχε έμπνευση. 34 άτομα έκαναν like, αρκετά μεγάλος αυνανόκυκλος...

Ο Βαγγέλης δεν μπορώ να καταλάβω τί ήθελε να κάνουν ο Λαζόπουλος και ο Κανάκις. Σκετσάκια? Αν δεν έχεις να πεις κάτι, καλίτερα να μην πεις τίποτα. Σε αντίθεση με όλους αυτούς που βλέπω στο facebook.

 Και ένα πιο ουδέτερο circle-jerking. Ο τυπάς παρακάτω, κάνει like τα status updates του. Ναρκισσισμός! Και από ότι γράφει, τυφλώνετε (παρένεργεια του jerking γενικότερα).

Ο Καντάφι και η δύναμη των blogs. Επίσης, google is fail

Galyna?

Σε προηγούμενη ανάρτηση, είχα αναφερθεί στην ερωμένη/νοσοκόμα του Καντάφι, Galyna Kolotnytska. Επείσης είχα αποκαλύψει -θέτοντας σε κίνδυνο την σωματική μου ακεραιότητα, όχι μόνο την δική μου, αλλά και των κοντινών προσώπων μου- ότι ο Καντάφι είναι γκάο-μπίου.

Μαθαίνω ότι η νοσοκόμα του Καντάφι, τον εγκατέλειψε (και αυτόν και την χώρα του), γυρνώντας στην χώρα της, την Ουκρανία μαζί με άλλες Ουκρανές (δεν γνωρίζω τι ρόλο βάραγαν αυτές σχετικά με τον Καντάφι, αλλά μπορώ να υποθέσω). Κύριος λόγος που την ώθησε στην φυγή ήταν φυσικά η ανάγνωση της ανάρτησης μου από την ίδια. Η ανάρτηση της σήκωσε το πέπλο που την τύφλωνε και είδε ξεκάθαρα την τρέλα στα μάτια του Καντάφι.

Ο Καντάφι σαν απάντησε, έδωσε ενεργοποίηση το Black Ops παρακλάδι της Φρουράς του Αμαζονίου (ελπίζω να του φέρει πίσω την Galyna και όχι εμένα).

Not Galyna Kolotnytska

Τα δυσάρεστα νέα είναι ότι είχαμε πέσει σε πλάνη. Η κοπέλα στην παραπάνω φωτογραφία ΔΕΝ είναι η Galyna Kolonytska. Ούτε αυτή που βλέπετε στις παρακάτω φωτογραφίες. Και αυτό φυσικά δεν είναι το facebook profile της. Δυστυχώς όμως είναι αυτή που βγαίνει αν ψάξετε 'Galyna Kolotnytska' στο google. Ακόμα και το google όμως κάνει λάθη. Αυτή είναι ένα 'μοντέλο' (?) με το όνομα Natilie και εδώ είναι το επαγγελματικό της CV.

Not Galyna Kolonytska

H χυμώδης και αισθησιακή ξανθιά (έτσι την περιέγραψαν διπλωματικά πρόσωπα και έτσι διέρρευσε από το wikileaks) είναι τελικά η παρακάτω. (Όπως είπες και ο Homer Simpson: 'The goggles... They do nothing!!!)

 

 πηγή: εδώ και εδώ