Την τελευταία φορά που πήγα σε ένα γάμο, με το που έδωσα το αμάξι στον παρκαδόρο και για όλη την διάρκεια της δεξίωσης με απασχολούσε το θέμα του πουρ-μπουάρ που θα έπρεπε να του δώσω κατά την έξοδο μου. Δεν είναι η πρώτη φορά που πάω σε γάμο βέβαια, αλλά με την οικονομική κρίση αποφάσισα να γίνω πιο οικονομικός (άλλοι θα με έλεγαν τσιγκούνη, αλλά το λέει και το Σάτουρν, ή τσιγκουνιά είναι μαγκιά).
Είχα πολλές παραμέτρους που έπρεπε να λάβω υπόψιν για να υπολογίσω το ύψος του φιλοδωρήματος
Πρώτον είχα ακούσει ιστορίες ότι παλαιότερα αν τους έδινες 5 ευρώ, σου το πέταγαν στα μούτρα. Άρα 5 ευρώ ήταν εκτός συζήτησης.
Δεύτερον 20 ευρώ μου φαίνονταν πολλά. Ήταν στο γάμο πάνω από 50 ζευγάρια, αν ο καθένας έδινε 20 ευρώ, τότε αυτό σημαίνει ότι ο παρκαδόρος βγάζει 1000 ευρώ ανά δεξίωση, και αν γίνονται 3 δεξιώσεις την εβδομάδα, τότε οι παρκαδόροι, πέρα από τον μισθό τους, πρέπει να βγάζουν και 12.000 ευρώ, και αν είναι 4 άτομα, τότε 3 ο καθένας, έξτρα και μαύρα. Χωρίς να μετράμε την κανονική δουλεία τους. Πολλά περισσότερα από εμένα.
Τρίτον, 50 ευρώ, ούτε για αστείο.
Άρα, με την μέθοδο του αποκλεισμού, η μόνη επιλογή που είχα ήταν να δώσω 10 ευρώ (ή κέρματα, αλλά έχω αρχή κέρματα να δίνω μόνο στα ουφάδικα ή στις σερβιτόρες). Το πρόβλημα ήταν ότι δεν είχα πάνω μου 10 εύρω, και μου ήταν δύσκολο να ζητήσω ρέστα από τον παρκαδόρο.
Και ενώ περίμενα στο τέλος στην ουρά να δω τη θα κάνω, μπροστά μου ήταν ένας με ένα ακριβό αμάξι. Πολύ ακριβό. Δύο πράγματα παρατήρησα. Οι παρκαδόροι κράταγαν όλοι στα χέρια τους ένα μάτσο 10 ευρό σαν να ήθελαν να που στους καλεσμένους 'Ναι, πρέπει να μας πληρώσετε και συνήθως οι άλλοι μας δίνουν 10 ευρώ'. Είμαι πολύ αντιδραστικός σε κάτι τέτοια και αποφάσισα τότε να μην τους δώσω το 10ευρώ που ούτως η άλλως δεν είχα. Δεύτερον, ο τύπος με το 'ακριβό, πολύ ακριβό΄ αμάξι δεν έδωσε τίποτα. Τον παρακολούθησα και δεν είδα να γίνεται αλισβερίσι χρημάτων, εκτός και αν το έκανε ταχυδακτυλουργικά. Αυτό σφράγισε την απόφασή μου. Όταν μου έφερε το αμάξι ο παρκαδόρος (ένα ταπεινό Γιάρις), απλά είπα ευγενικά και αγέροχα 'ευχαριστώ, μπήκα μέσα και έφυγα, με ένα αίσθημα νίκης υπέρ του κατεστημένου.
