Δεν μπορώ να το αποδείξω αλλά νομίζω
ότι πηγαίνω στης Νύχτες Πρεμιέρας από όταν είχαν ξεκινήσει. Πριν 5 χρόνια είχα αρχίσει να εκνευρίζομαι με την διοργάνωση. Οι επιλογές ταινιών όλο και
χειρότερες (πάντα σε σχέση με τα γούστα μου), η οργάνωση της πωλήσεις καρτών
και εισιτηρίων όλο και πιο ερασιτεχνική, η επικοινωνία με το κοινό προβληματική,
προβλήματα στις προβολές. Χαμένες κόπιες και ταινίες που τελικά δεν προβάλλονται.
Μετά χάσαμε και το Αττικόν και Απόλλων με αποτέλεσμα να μας πηγαίνουν στα πολύ
υποδεέστερα Ιντεάλ και Όπερα, χειρότερα καθίσματα, μη αριθμημένες θέσεις, ακριβές
κοκα-κόλες νεροζούμι, μπάχαλο.
Τότε, το 2009, εν βρασμό ψυχής, ορκίστηκα
στο εαυτό μου να μην ξανακατέβω στο φεστιβάλ. Φυσικά, 5 χρόνια μετά, αμετανόητος,
συνεχίζω να ταλαιπωρούμε. Καταναγκασμός μάλλον. Άλλαξε τίποτα; Όχι, η ίδια ανοργανωσιά
και δεν είμαστε ούτε καν στα μισά του Φεστιβάλ…
Σαν κλασικός μαζόχας αγόρασα 20άρα
κάρτα. Είναι ρίσκο αυτό, γιατί πάντα οι ταινίες που θέλω να δω είναι πάνω από
10, αλλά κάτω από είκοσι. Και όσο πιο πολλές ταινίες κλείνεις, τόσο αυξάνει το
ενδεχόμενο να πέσεις σε ταινία που ακυρώνεται. Μου συμβαίνει ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ και φέτος
δεν ήταν εξαίρεση.
Φέτος, στις μισές ταινίες θα γίνει
κάτι ενοχλητικό. Μετά το διάλειμμα θα ξεχάσουν να σβήσουν τα φώτα, ή θα ξεκινήσει
η ταινία χωρίς υπότιτλους. Θα παγώνει η εικόνα (Starred Up), το οποίο είναι ιδιαίτερα
αστείο γιατί μου δίνει την εντύπωση ότι βλέπω youtube videaκι. Δεν θα μου έκανε εντύπωση
αν οι ταινίες παίζονται μέσω stream.
Αλλά το ποτήρι άρχισε να ξεχειλίζει
όταν από την πρώτη προβολή της ημέρας στον Δαναό έπρεπε να κατέβω στο Ιντεαλ
για να δω το ‘These final hours’,
και μετά να ξανανέβω στο Δαναό για να δω την Τρίτη ταινία της ημέρας. Στο
Ιντεαλ μας είπαν ότι δεν κατάφεραν να φέρουν την κόπια της ταινίας και ότι
μπορούμε να ανταλλάξουμε το εισιτήριο με κάποια άλλη ταινία. (déjà vu?). Φυσικά κάτι τέτοιο δεν με ικανοποιεί καθόλου. Πρώτα από όλα,
ποιος θα μου πληρώσει τα έξοδα μετακίνησης από τον Δαναό στο Ιντεαλ. Και αφού έχω
πάρει κάρτα 20αρά, πως θα βρω ΑΚΟΜΑ μια ταινία που να με ενδιαφέρει. Με το ζόρι
βρήκα να γεμίσω την κάρτα. Και ας πούμε ότι έβρισκα. Θα είναι αδύνατο να την
χωρέσω στο πρόγραμμα μου. Απλή στατιστική. Κορόιδα όσοι πήραν 20άρες κάρτες..
Και φυσικά τα χειρότερα δεν
σταματάν εδώ. Χτες, την Δευτέρα είχα εισιτήριο για το ’71 στο Ιντεάλ, και μετά,
με μισή ώρα περιθώριο θα ανηφόριζα στο Οντεόν για να δω το ‘When animals dream’. Χα!, θα ήθελα.
Δύο διακοπές στην ταινία (συν ένα διάλειμμα) κατάφεραν να καταστρέψουν την ταινία και να εκνευρίσουν όλο το κοινό. Οι υπεύθυνοι μίλαγαν για διακοπή ρεύματος, αλλά φυσικά ρεύμα είχαν παντού. Εκτός και αν η διακοπή περιοριζόταν μόνο στην μηχανή της προβολής της ταινίας. ‘Δεν είναι δικιά μας ευθύνη!’ έλεγαν και μας είπαν ότι θα γίνει επαναληπτική προβολή στα μέσα Οκτωβρίου για όσους θέλουν να δουν την ταινία. Οπότε, πάλι διπλά έξοδα μετακίνησης, με την προϋπόθεση ότι εκείνη την μέρα είσαι ελεύθερος.. Η πρώτη διακοπή διήρκεσε 15 λεπτά. Η δεύτερη δεν ξέρω πόσο διήρκησε. Έφυγα από το σινεμά χωρίς να δω το τέλος της ταινίας. Κρίμα γιατί η ταινία ήταν πολύ καλύτερη από αυτό που περίμενα. Έφυγα για προλάβω να δω το ‘When animals dream’ σιχτιρίζοντας την διοργάνωση όσο περπάταγα. Αν και μου υπόγραψαν το εισιτήριο για να περάσω τον Οκτώβριο να δω την επαναληπτική προβολή, δεν θα περιμένω ως τότε. Θα την κατεβάσω από το ιντερνετ. Πιο καλά από το σπίτι μου. Πιο φτηνή και η κόκα κόλα χωρίς να είναι νεροζούμι.
Και το χειρότερο είναι ότι παράκουσα δύο συντελεστές του σινεμά να μιλάμε για τις διακοπές και να λένε ότι φταίει το σύστημα, ότι έχει υπερφορτωθεί και αν δημιουργεί τέτοια προβλήματα τώρα που είναι ακόμα αρχή, τι θα γίνει στις επόμενες μέρες και προβολές;
Ε, τα χειρότερα έρχονται. Brace yourselves. Traffic will be a bitch.
Update 23.9.14
Στην προβολή του Miracle Mile (23.9.14 - 22:00) το ένα ηχείο δεν δούλευε και έκανε συνέχεια έναν πορδοφανή (και ίσως εκνευριστικό για τους περισσότερους) θόρυβο. Πάλι στην αίθουσα του ΦΠΑ
