Είναι θέμα image

Το καμάκι είναι θέμα image. Έχει σημασία πως προβάλλεσαι. Εγώ για παράδειγμα πρόσφατα πήρα ένα πολύ σημαντικό μάθημα παρατηρώντας έναν που έπινε καφέ δίπλα μου στην καφετέρια.

Ντυμένος προσεκτικά αυτός, σχεδόν μετροσέξουαλ, προσπαθούσε με κάθε τρόπο να γοητεύσει τις κοπέλες που καθόντουσαν μόνες τους, δίπλα του.

Είχε παραγγείλει φρέντο καπουτσίνο και είχε ζητήσει επιδεικτικά έξτρα κανέλα. Τον καφέ έπινε κάνοντας κινήσεις που τραβούν το βλέμμα. Η διαδρομή του καφέ από το τραπέζι στο στόμα του διαρκούσε διπλάσια από όσο διαρκεί όταν τον πίνουμε εσύ και εγώ. Καθόταν με το ένα πόδι πάνω στο γόνατο, για να φαίνεται το καλό παπούτσι και είχε και ένα αναμμένο τσιγάρο στο τασάκι που έβαζε στο στόμα του που και που επιδεικτικά, τραβώντας μεγάλες ρουφηξιές και ξεφυσώντας το καπνό ανέμελα προς το μέρος τον κοριτσιών.

Σε κάποια φάση άφησε το ipad κάτω και άνοιξε την εφημερίδα και διάβαζε τα οικονομικά.

Δεν ξέρω, ίσως να κατάφερνε να τις έριχνε αν δεν πέρναγε τυχαία από εκεί ένας γνωστός του, ο οποίος όταν τον αναγνώρισε φώναξε:

«ΕΛΑ ΡΕ ΓΙΩΡΓΟ ΜΠΟΥΡΔΕΛΙΑΡΗ!!! ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΔΩ?!?»

Οδηγός επισκευής σκασμένου πυκνωτή σε οθόνη Samsung Syncmaster

Η Samsung Syncmaster οθόνη μου τελευταία έσβηνε ενώ ήταν σε λειτουργεία. Με ένα κλείσημω και άνοιγμα του on/off διακόπτη εναπερχόταν στην λειτουργεία αφού στην αρχή τρεμόπαιζε λίγο. 

Ήταν αρκετά εκνευριστικό και αποφάσισα να την επισκευάσω. Ακολουθεί περιγραφή βήμα-βήμα για να μπορέσετε και εσείς να την επισκευάσετε μιας και οι σκασμένοι πυκνωτές (capacitors) είναι πολύ συχνό τελευταία λόγω ενός προβληματικού batch που είχε μπει στην αγορά capacitors πριν μερικά χρόνια (και σκάνε τώρα). Το ίδιο μου είχε γίνει και μια μια Samsung τηλεόραση και την έφτιαξα ακολουθώντας τα ίδια βήματα.

1. Με ένα αιχμηρό αντικείμετα (καλύτερα μαχαίρι και όχι κατσαβίδη) χαλαρώνετε το πλαίσιο ξεκινώντας από τις γωνιές. Δυστυχώς το panel της Σαμσουνγκ δεν έχει βίδες. Όταν την ανοίξετε θα δείτε κάτι τέτοιο:

2. Μετά, αφού το ανοίξετε, αποσυνδέετε όλα τα καλώδια της πλακέτας (αφού τα πάρετε φωτογραφία για να θυμάστε πως να τα ξανασυνδέσετε) και αφαιρείτε την πλακέτα.

3. Τώρα γυρίζετε την πλακέτα ανάποδα και ελένχετε τους πυκνωτές. Κάποιοι λογικά θα έχουν φουσκώσει. Ίσως να έχουν ΚΑΙ σκάσει. Θα το καταλάβετε. Θα δείτε και κάποιο αποχρωματισμό πάνω στην πλακέτα. 

 

4. Σημειώνετε τα στοιχεία των πυκνωτών που έχουν σκάσει (βολτ, διάμετρο κτλ) και αγοράζετε καινούργιους. Εγώ ευτυχώς είχα απόθεμα από την προηγούμενη φορά που είχα επισκευάσει την τηλεόραση με τον ίδιο τρόπο.

4

5. Παίρνετε το κολυτήρι, ζεστένετε τις συνδέσεις του παλιού πυκνωτή με σκοπό να τον αφαιρέσετε και μετά να βάλετε τον καινούργιο και να τον συγκολίσετε πάνω στην πλακέτα. Αν όμως τα έχετε κάνει όλα μπουρδελό, ίσως είναι πιο εύκολο να πεταχτείτε στο Πλαίσιο και να αγοράσετε μια 23' LG 23ΕΑ63 με 165 ευρώ.

 

 6. Συνδέετε την νέα οθόνη και λέτε: "Ωωωω, αυτή έχει καλύτερα χρώματα! Ακόμα και ο ήχος που ακούω μου φαίνεται καλύτερος τώρα!"

Unboxing "Furby"

Μέσα στα δεκάδες άχρηστα unboxing videos για επιτραπέζια, επιτέλους κατάφερα και βρήκα ένα το οποίο με διαφώτισε πραγματικά και αφορά το παιχνιδάκι 'Furby', γνωστό και ως 'Δαιμόνιο' ή 'Αντίχρηστος'


https://www.youtube.com/watch?v=0f53yTzp9Vg&feature=youtu.be&t=4m40s

The box

Πατήστε play στο youtube video και ελάτε μαζί μου, να σας διηγηθώ μια ιστορία μυστηρίου. Μια ιστορία για την φύση του ανθρώπου. Τα ελαττώματα του, αλλά και τις αρετές του. Μια ιστορία που θα μπορούσε να συμβεί και σε εσάς, αλλά πρώτα συνέβη σε εμένα.

Ο Γιώργος μπήκε στο γραφείο με συνωμοτικό ύφος εκείνη την ημέρα. Στα χέρια του κρατούσε μια μεγάλη κούτα. Όταν τον ρωτήσαμε τι είχε μας έκανε νόημα να μην ρωτάμε περισσότερα. Είχε κόσμο του γραφείο. Όταν πέρασε η ώρα και έφυγαν οι παρείσακτοι τον ξαναρωτήσαμε.

«Γιώργο, τι έχει μέσα η κούτα;»

«Τσόντες.»

Άβολη παύση. Αβεβαιότητα. Ησυχία.

Ανοίξαμε την κούτα και όντως ήταν γεμάτη DVD με τσόντες. Αυθεντικά.

«Γιώργο; Τι στο πούτσο;» Τον ρωτήσαμε. Και μας εξήγησε.

Ο Γιώργος είχε παντρευτεί πρόσφατα. Μας είπε ότι πριν, όταν ήταν μόνος, είχε δυο βιβλιοθήκες για τις οποίες ήταν περήφανος. Η μία ήταν γεμάτη ταινίες και η άλλη ήταν γεμάτη με ταινίες… άλλου είδους. Όταν μετακόμισε και πήγε να μείνει μαζί με την σύζυγο έφερε και τις ταινίες. Όταν όμως είδε την συλλογή η σύζυγος φρίκαρε και απαίτησε να τις πετάξει.

«Καλά ρε Γιώργο και αντί να τις πετάξεις, θεώρησες καλύτερο να τις φέρεις εδώ να μας τις χαρίσεις;», τον ρωτήσαμε.

«Να σας τις χαρίσω; Είστε τρελοί; Τις έφερα να τις κρύψω σε γωνιά της αποθηκούλας!

Λωρίδες

Cinema: Ας μας άκουγαν οι αιθουσάρχες...

Απάντηση στο editorial του φίλτατου Ηλία Φραγκούλη ο οποίος πέρα από άριστος κριτικός κινηματογράφου οργανώνει καταπληκτικά event - avant premiere σε ταινίες για τις οποίες δεν επιβαιβεωνω, ούτε αρνούμαι ότι παρακολούθησα. Πάνω από μια φορά.

Αφορμή, τα μηνύματα που έπαιρνα όλο το καλοκαίρι για τη νέα ταινία του Έντγκαρ Ράιτ, «The World’s End». Με έχουν πάρει χαμπάρι αρκετοί και, εννοείται, είναι ένας από τους σκηνοθέτες που αγαπώ. Μετά λύπης μετέφερα την είδηση: όχι, η ταινία αυτή δε θα έρθει στη χώρα μας. Και δεν είναι αμάρτημα της UIP, που έχει τα δικαιώματα για να διανέμει το φιλμ στους κινηματογράφους. Πλέον, σε πολύ συγκεκριμένες και παρόμοιες περιπτώσεις, η ευθύνη είναι… δική σου!

Ας το δούμε με αριθμούς. Το 2007, αν και το (ίδιο) γραφείο δεν πίστευε στις εμπορικές δυνατότητες του «Hot Fuzz», το έβγαλε στις αίθουσες με την ελπίδα να λειτουργήσει ως κωμωδία, είδος αρεστό στο ελληνικό κοινό. Έκοψε 10.097 εισιτήρια. Η επόμενη ταινία τού Ράιτ, το «Scott Pilgrim vs. the World» (2010), ύστερα από έντονες, προσωπικές μου πιέσεις (ότι θα αυτοπυρποληθώ ή θα κάψω τα γραφεία της εταιρείας), βγήκε στις αίθουσες και έκοψε 4.880 εισιτήρια. Για βδομάδες τραβούσα τον κόσμο από το χέρι για να πάει να δει την ταινία στο σινεμά. Λίγες μέρες αργότερα, με το που διέρρευσε το φιλμ σε torrent, πλήθη λαού έπεφταν στα πόδια μου, ευχαριστώντας με που τους άνοιξα τα μάτια και τους έδειξα το δρόμο για αυτή την ταινία!

Θα τολμήσει να με ξαναρωτήσει κανείς «γιατί δε θα έρθει στην Ελλάδα η τάδε ταινία;» ή να προσθέσω και το παράδειγμα του «Kick-Ass 2», το οποίο επίσης δε θα δούμε στη μεγάλη οθόνη, διότι το πρώτο φιλμ, με ισχυρότατο σπρώξιμο διαφήμισης και marketing από τη Village (που έχει και τις αίθουσες για να υποστηρίξει το προϊόν της), έκοψε μόλις 27.508 εισιτήρια… Το 2010. Σήμερα δε θα έκανε ούτε τα μισά. Γκρινιάζεις ακόμα;"

Πηγή: Freecinema

Επίσημη απάντηση του TheMazablog

Ηλία ακολουθεί μεγάλο κείμενο, συγνώμη.

Είμαι από αυτούς που βλέπει πολλές ταινίες. Τις πιο πολλές τις κατεβάζω σε τόρρεντ. Παρόλα αυτά πάω συχνά σινεμά σε σχέση με τους περισσότερους γνωστούς, τουλάχιστον 1-2 φορές το μήνα. Παρόλα αυτά, είμαι επιλεκτικός με τις ταινίες που βλέπω στο σινεμά, δεδομένου ότι το στο σπίτι έχω αρκετά καλό σύστημα. Είμαι, μπορείς να πεις, απαιτητικός. Αν και υπάρχουν ταινίες που της είδα στο σινεμά, τις κατέβασα σε τόρρεντ, ξαναπήγα να τις δω σινεμά, και τις ξαναείδα σε τόρρεντ (σε βάθος χρόνου αυτό), όπως οι Εννιά Βασίλισσες

Αλλά δεν πηγαίνω σινεμά μόνο αν θεωρώ την ταινία τοπ. Σινεμά πηγαίνω εύκολα σε 3d ταινίες. Μακάρι να έβγαινε το Dredd στο σινεμά. Θα το έβλεπα εκεί.

Ή και σε κωμωδίες αν είναι ‘ψαγμένες’. Το Hot Fuzz που λες το είχα δει 3 μήνες πριν σε torrent. Όταν βγήκε στο σινεμά ξαναπήγα με φίλους μου, πιο πολύ για να τους δω να κλαίνε από τα γέλια (και έτσι έγινε). Επίσης πηγαίνω αν η ταινία είναι popcorn movie, όπως οι περισσότερες comic ταινίες, Αvengers, Βatman κτλ.

Αλλά δεν διαφωνώ, για αυτό που λες. Δεν φταίνε μόνο οι διανομείς. Φταίμε και εμείς, το κοινό για την κατάσταση. Φταίνε όμως και οι αιθουσάρχες.

Σε κάθε ταινία, μα σε κάθε ταινία, θα μπει κάποιος 30 λεπτά μετά το κλείσιμο των φώτων (10 λεπτά μετά την έναρξη της ταινίας) γιατί ήρθε αργοπορημένος, και με αναγκάζει να σηκωθώ από την θέση μου για να περάσει και να κάτσει μέσα. Πες με περίεργο, αλλά αυτό με ξενερώνει φοβερά. Δεν θα έπρεπε να επιτρέπεται η είσοδος σε αυτούς.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά που είχα δει το SAW σε γνωστό σινεμά το οποίο αποφεύγω να ονομάσω μην βρεις κανένα μπελά, αλλά ήταν αυτό που έκανες την πρεμιέρα του Evil Dead) το πρώτο μισό το είδαμε σε λάθος κάδρο (έτσι το λένε? Aspect Ratio εννοώ).

Για να μην μιλήσω για τα παράσιτα που κάνουν τα ηχεία σε πολλές αίθουσες.

Ή το ζώο που μιλάει στο κινητό ή στέλνει μηνύματα και η οθόνη του φωτίζει όλη την αίθουσα και μου αποσπά την προσοχή.

Και όλα τα παραπάνω, δίνοντας πάνω από 20 ευρώ για δύο εισιτήρια, ένα ποπκορν και δύο κόκα κόλες (δεν βάζω μέσα το πάρκιν)

Ελπίζω τουλάχιστον το World’s End να το βάλουν σε κανένα φεστιβάλ σαν αυτό του Σεπτεμβρίου, αν και αυτό, κάθε πέρσι και καλύτερα όσον αφορά της ταινίες που επιλέγουν (κατά προσωπική πάντα εκτίμηση, ίσως και να γερνάω και να γίνομαι πιο γκρινιάρης)

Και ένα άρθρο παλαιότερο άρθρο του TheMazablog, που κολλάει με τα παραπάνω που είχα γράψει εν βρασμό ψυχής πριν ενάμιση χρόνο:  http://themazablog.blogspot.gr/2012/02/cinema.html

Αφορμή, τα μηνύματα που έπαιρνα όλο το καλοκαίρι για τη νέα ταινία του Έντγκαρ Ράιτ, «The World’s End». Με έχουν πάρει χαμπάρι αρκετοί και, εννοείται, είναι ένας από τους σκηνοθέτες που αγαπώ. Μετά λύπης μετέφερα την είδηση: όχι, η ταινία αυτή δε θα έρθει στη χώρα μας. Και δεν είναι αμάρτημα της UIP, που έχει τα δικαιώματα για να διανέμει το φιλμ στους κινηματογράφους. Πλέον, σε πολύ συγκεκριμένες και παρόμοιες περιπτώσεις, η ευθύνη είναι… δική σου!
Ας το δούμε με αριθμούς. Το 2007, αν και το (ίδιο) γραφείο δεν πίστευε στις εμπορικές δυνατότητες του «Hot Fuzz», το έβγαλε στις αίθουσες με την ελπίδα να λειτουργήσει ως κωμωδία, είδος αρεστό στο ελληνικό κοινό. Έκοψε 10.097 εισιτήρια. Η επόμενη ταινία τού Ράιτ, το «Scott Pilgrim vs. the World» (2010), ύστερα από έντονες, προσωπικές μου πιέσεις (ότι θα αυτοπυρποληθώ ή θα κάψω τα γραφεία της εταιρείας), βγήκε στις αίθουσες και έκοψε 4.880 εισιτήρια. Για βδομάδες τραβούσα τον κόσμο από το χέρι για να πάει να δει την ταινία στο σινεμά. Λίγες μέρες αργότερα, με το που διέρρευσε το φιλμ σε torrent, πλήθη λαού έπεφταν στα πόδια μου, ευχαριστώντας με που τους άνοιξα τα μάτια και τους έδειξα το δρόμο για αυτή την ταινία!
Θα τολμήσει να με ξαναρωτήσει κανείς «γιατί δε θα έρθει στην Ελλάδα η τάδε ταινία;» ή να προσθέσω και το παράδειγμα του «Kick-Ass 2», το οποίο επίσης δε θα δούμε στη μεγάλη οθόνη, διότι το πρώτο φιλμ, με ισχυρότατο σπρώξιμο διαφήμισης και marketing από τη Village (που έχει και τις αίθουσες για να υποστηρίξει το προϊόν της), έκοψε μόλις 27.508 εισιτήρια… Το 2010. Σήμερα δε θα έκανε ούτε τα μισά. Γκρινιάζεις ακόμα;
- See more at: http://freecinema.gr/its-not-always-the-distributors-fault/#sthash.mCB9Jb89.dpuf

Αφορμή, τα μηνύματα που έπαιρνα όλο το καλοκαίρι για τη νέα ταινία του Έντγκαρ Ράιτ, «The World’s End». Με έχουν πάρει χαμπάρι αρκετοί και, εννοείται, είναι ένας από τους σκηνοθέτες που αγαπώ. Μετά λύπης μετέφερα την είδηση: όχι, η ταινία αυτή δε θα έρθει στη χώρα μας. Και δεν είναι αμάρτημα της UIP, που έχει τα δικαιώματα για να διανέμει το φιλμ στους κινηματογράφους. Πλέον, σε πολύ συγκεκριμένες και παρόμοιες περιπτώσεις, η ευθύνη είναι… δική σου!
Ας το δούμε με αριθμούς. Το 2007, αν και το (ίδιο) γραφείο δεν πίστευε στις εμπορικές δυνατότητες του «Hot Fuzz», το έβγαλε στις αίθουσες με την ελπίδα να λειτουργήσει ως κωμωδία, είδος αρεστό στο ελληνικό κοινό. Έκοψε 10.097 εισιτήρια. Η επόμενη ταινία τού Ράιτ, το «Scott Pilgrim vs. the World» (2010), ύστερα από έντονες, προσωπικές μου πιέσεις (ότι θα αυτοπυρποληθώ ή θα κάψω τα γραφεία της εταιρείας), βγήκε στις αίθουσες και έκοψε 4.880 εισιτήρια. Για βδομάδες τραβούσα τον κόσμο από το χέρι για να πάει να δει την ταινία στο σινεμά. Λίγες μέρες αργότερα, με το που διέρρευσε το φιλμ σε torrent, πλήθη λαού έπεφταν στα πόδια μου, ευχαριστώντας με που τους άνοιξα τα μάτια και τους έδειξα το δρόμο για αυτή την ταινία!
Θα τολμήσει να με ξαναρωτήσει κανείς «γιατί δε θα έρθει στην Ελλάδα η τάδε ταινία;» ή να προσθέσω και το παράδειγμα του «Kick-Ass 2», το οποίο επίσης δε θα δούμε στη μεγάλη οθόνη, διότι το πρώτο φιλμ, με ισχυρότατο σπρώξιμο διαφήμισης και marketing από τη Village (που έχει και τις αίθουσες για να υποστηρίξει το προϊόν της), έκοψε μόλις 27.508 εισιτήρια… Το 2010. Σήμερα δε θα έκανε ούτε τα μισά. Γκρινιάζεις ακόμα;
- See more at: http://freecinema.gr/its-not-always-the-distributors-fault/#sthash.mCB9Jb89.dpuf

Lidl

"...έχει φτηνά πράγματα το Lidl, αλλά εγώ πάω εκεί συγκεκριμένα για τα εργαλεία."

"Για τα εργαλεία;"

"Ναι, έχει κάτι καλές προσφορές για εργαλεία που δεν βρίσκεις αλλού. Για παράδειγμα βρήκα μια αντλία που δουλεύει με τρυπάνι. Δεν χρειάζετε να έχεις γενήτρια και τέτοια πράγματα. Συνδέεις το τρυπάνι με την αντλία, το βάζει μπρος, και δουλεύει!"

"Καλά, και που θα σου χρειαστεί αυτό;"

"Ε, μπορείς να την χρησιμοποιήσεις για να ξεβουλώνεις νεροχύτες, λεκάνες... Εγώ βέβαια την αγόρα για άλλους σκοπούς."



Παύση για σκέψη.

"...Σεξουαλικούς;"

Μόνο στα όνειρα

Είναι άσχημο να θες να φας και να μην σε αφήνουν. Ακούστε μια ιστορία.

Ο Γιάννης είναι φίλος μου. Λιγουρεύεται εύκολα. Του αρέσουν τα γλυκά και τα αλλαντικά. Το πρόβλημα είναι ότι είναι γεματούλης και ότι παντρεύτηκε πρόσφατα. Η γυναίκα του δεν τον αφήνει να ικανοποιεί της ορέξεις του. Τις διατροφικές ορέξεις του.

Για να φάει γλυκάκι ή λουκανικάκι πρέπει να καταστρώσει ολόκληρο σχέδιο. Πρέπει να της αποσπάσει την προσοχή και όταν δεν κοιτάει να βάλει στο στόμα του ότι μπορέσει. Άπαξ και μπει στο στόμα, είναι safe. Αλλά η γυναίκα του είναι πονηρή και το ίδιο κόλπο (πχ Τι είναι αυτό πίσω σου; Βλέπω καλά; Μια μαϊμού που κάνει τις δουλείες του σπιτιού;) δεν πιάνει πάνω από μια φορά. Τον τελευταίο καιρό δεν μπορεί να την ξεγελάσει με αποτέλεσμα οι διατροφικές του ορέξεις να μένουν ανικανοποίητες.

Πριν κάτι μέρες, ένα πρωινό, ξύπνησε με ένα τεράστιο χαμόγελο. Όταν τον ρώτησε η γυναίκα του τι τρέχει τις είπε ότι είδε ένα ωραίο όνειρο.

«Ήμουν στην κηδεία του πατέρα του γείτονα!» Της είπε με χαρά. Ο γείτονας τους είναι ένας καλός άνθρωπος, κάνουν και παρέα, αλλά ο πατέρας τους το τελευταίο καιρό είναι σε κακή κατάσταση και περιμένουν από στιγμή σε στιγμή να αφήσει την τελευταία του πνοή.

«Είδες στο ύπνο σου κηδεία!!!», φώναξε η γυναίκα του. Όλες οι γυναίκες είναι προληπτικές, πιστεύουν στα ζώδια και στα όνειρα. Όπως και όλοι οι άνδρες είναι σεξιστές. «Αυτό δεν είναι καθόλου καλό όνειρο!»

«Περίμενε! Μετά την κηδεία μας πήγανε για φαγητό στον Κουρσάρο στη Δροσιά! Φάγαμε μπριζόλες, μπιφτέκια και λουκάνικα. Και μετά είχε και τούρτα!»

...and we are back

Επιστροφή από καλοκαιρινές διακοπές. Μέχρι να ζεσταθούμε και να μπούμε σε φόρμα, μια σύντομη ιστοριούλα:

Ατάκα από σερβιτόρο όταν ρώτησα αν έχουν "Chili sauce" την όποια άκουσαν και τα γύρω τραπέζια.

"Αυτή που έχουμε είναι πολύ καυτερή. Θα τα κάψει όλα εκεί κάτω."



















(και είχε δίκιο)

Η αγορά εργασίας

Γνωστός μου, νεαρός επιχειρηματίας θέλοντας να εκμεταλλευτεί τις άριστες γνώσεις μου στην εργατική νομοθεσία με ρωτάει ποιος είναι το κατώτατο ημερομίσθιου για έναν εργάτη που σκόπευε να προσλάβει.

‘26 ευρώ και κάτι λεπτά’, του λέω.

Η απάντηση δεν του άρεσε. ‘Τόσα πολλά;’ Μου λέει.

‘Τι τόσα πολλά. Τα μικρά είναι αυτά. Τα καθαρά είναι ακόμα πιο λίγα’.

‘Μα δεν μπορεί να παίρνει τόσα την ημέρα ένας ανειδίκευτος εργάτης. Μήπως πάει και πιο χαμηλά;’ Μου λέει αγανακτισμένος.

‘ΜΑ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ, ΕΣΥ ΓΙΑ 26 ΕΥΡΩ, ΔΕΝ ΘΑ ΠΗΓΑΙΝΕΣ ΟΥΤΕ ΩΣ ΤΟ ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ’, ήταν η απάντηση μου.

Σημείωση. Το ημερομίσθιο του ανειδίκευτου εργάτη πάει και ΠΙΟ χαμηλά, αν είναι κάτω των 25 ετών.

Κηδεία αγέλαστη

Ήμουν στην κηδεία κοντινού φίλου. Η ατμόσφαιρα βαριά. Ο Γιάννης είχε φύγει ξαφνικά. Γύρω μου πρόσωπα λυπημένα, δάκρυα σε πολλά μάγουλα. Απότομα οι σκέψεις μου πάγωσαν γιατί το κινητό μου άρχισε να δονείται. Κοκάλωσα και το βλέμμα μου καρφώθηκε στο άπειρο. Πανικός. Όταν το κινητό είναι στο αθόρυβο, τότε απλά δονείται. Καλό αυτό. Η δόνηση είναι ανεπαίσθητη. Αθόρυβη. Κανείς δεν θα το καταλάβαινε εκτός από εμένα. Όταν δεν είναι στο αθόρυβο, τότε  η δόνηση ξεκινάει πρώτη, και μετά από λίγο μπαίνει το ringtone. Τρόμος. Το είχα στο αθόρυβο ή όχι;  Ευχήθηκα να είναι στο αθόρυβο. Θα το μάθαινα σε μισό δευτερόλεπτο. Αυτή ήταν η διαφορά χρόνου μεταξύ δόνησης και ringtone. Το μισό δευτερόλεπτο μου φάνηκε μια αιωνιότητα.

Τελικά δεν ήταν στο αθόρυβο.  

To ringtone που είχα επιλέξει το είχα ονομάσει Yoda, και όλοι στην κηδεία άκουσαν την παρακάτω φράση.

«Τhe phone, ringing it is. Answer it, you must. Fulfill your destiny."

Όλους τους έπιασε νευρικό γέλιο. Θέλω να πιστεύω ότι γέλασε και ο Γιάννης εκεί πάνω.

Μας λείπει ακόμα ο Γιάννης. 4 χρόνια αυτόν τον Ιούλιο.

Multilingual trolling

Ιστοριές από την Εφορία

Ο κλητήρας της εταιρείας είχε πάει στην Εφορία να παραδώσει μια δήλωση. Ο υπάλληλος στον γκισέ όταν παρέλαβε τα χαρτιά, πριν τα κοιτάξει του είπε:

"Εσάς σας εξυπηρετεί συνήθως ο Μάκης, ε; Σήμερα λείπει. Αρρώστησε."

Μετά, αφού κοίταξε τα χαρτιά, λέει του κλητήρα.

"Α, αυτό εδώ έχει πρόστιμο."

"Μα ο Μάκης τα πέρναγε έτσι!", του απάντα ο κλητήρας έκπληκτος ο κλητήρας

"Τα πέρναγε έτσι;" Ο υπάλληλος βυθίστηκε σε σκέψεις. "Οκ τότε!". είπε στο τέλος και δεν του πήρε λεφτά για το πρόστιμο.

Μετά, όταν μας διηγήθηκε την ιστορία στο γραφείο ο κλητήρας, μας εξομολογήθηκε ότι δεν είχε ιδέα ποιος ήταν αυτός ο 'Μάκης'.

Θεωρείες Συνομωσίας: Michael Jackson

Διάλογος από το γραφείο:

-Ο Michael Jackson ζει ε! Το ακούσατε;
-...
-Ναι, τον είδαν στην κηδεία του. Ήταν μια ξανθιά γυναίκα που του έμοιαζε και χαμογελούσε. Αυτός ήταν με περούκα! Είχε πάει ο ίδιος να δει την κηδεία του.

Αφού το σκέφτηκαν λίγο στο γραφείο, κάποιος κατέληξε στο πιο λογικό αποτέλεσμα και μονολόγησε.

-...δηλαδή όχι μόνο ζει, αλλά έγινε και τραβεστί και ντύνετε γυναίκα;

Πόσο και πότε να αφήνετε φιλοδώρημα

Θα απαντήσω σε δύο ερωτήσεις που μου κάνουν συχνά οι φίλοι όταν πάμε για καφέ, μπύρα, παγωτό ή και γεύμα. Οι ερωτήσεις αυτές, όσο περνάει ο καιρός και βαθαίνει η οικονομική ερώτηση, γίνονται όλο και πιο σημαντικές.

-ΠΟΣΟ ΦΙΛΟΔΩΡΗΜΑ ΝΑ ΑΦΗΝΩ;

Η απάντηση είναι εύκολη. Θα αφήνετε πάντα 10% της απόδειξης, ποτέ κάτω από 20 λεπτά και ποτέ πάνω από 15 ευρώ.

-ΠΟΤΕ ΝΑ ΑΦΗΝΩ ΦΙΛΟΔΩΡΗΜΑ;

Εδώ τα πράγματα περιπλέκονται. Επιτρέψτε μου να σας πω ένα πολύ αποδοτικό σύστημα, που τιμωρεί τον κακό και αντιεπαγγελματία σερβιτόρο και ταυτόχρονα επιβραβεύει τον σωστό επαγγελματία σερβιτόρο.

Αν έχετε μείνει ικανοποιημένοι με τις υπηρεσίες, το παρουσιαστικό και την στάση του σερβιτόρου (όχι αναγκαστικά μόνο κατά την διάρκεια του ωραρίου εργασίας του), τότε αφήνετε κανονικά το φιλοδώρημα σύμφωνα με την μέθοδο που αναλύθηκε παραπάνω (δηλ. 10% της απόδειξης, ποτέ κάτω από 20 λεπτά και ποτέ πάνω από 15 ευρώ)

Αν δεν μείνετε ικανοποιημένοι, τότε δεν δίνετε φιλοδώρημα, αλλά το ποσό αυτό, θα προστεθεί στο φιλοδώρημα που ενδεχομένος θα δώσετε την επόμενη φορά που θα βγείτε έξω. 

Οπότε, αν ο επόμενος σερβιτόρος, είναι σωστός, καθαρός και επαγγελματίας, όχι μόνο θα πάρει το φιλοδώρημα που του αναλογεί σύμφωνα με την μέθοδο που αναλύθηκε παραπάνω (δηλ. 10% της απόδειξης, ποτέ κάτω από 20 λεπτά και ποτέ πάνω από 15 ευρώ), αλλά θα πάρει και το πορ-μπουάρ που 'έχασε' ο προηγούμενος σερβιτόρος.

Αν δεν μείνετε ευχαριστημένοι ούτε με αυτόν τον σερβιτόρο (μην σας κάνει εντύπωση, συμβαίνει συχνά, δεν φαντάζεστε τι έχουν δει τα μάτια μου και τί ιστορίες έχω να σας διηγηθώ...), τότε ο επόμενος σερβιτόρος, αν είναι είναι σωστός, καθαρός και επαγγελματίας, όχι μόνο θα πάρει το διηγηθώ που του αναλογεί σύμφωνα με την μέθοδο που αναλύθηκε παραπάνω (δηλ. 10% της απόδειξης, ποτέ κάτω από 20 λεπτά και ποτέ πάνω από 15 ευρώ), αλλά θα πάρει και το πορ-μπουάρ που 'έχασαν' και οι προηγούμενοι σερβιτόροι. Και ούτω καθ' εξής. 

Ελπίζω αυτό το σύστημα να βοηθήσει και εσάς να διαχειριστείτε καλύτερα το, ομολογουμένως, δύσκολο και άβολο ζήτημα με τα φιλοδωρήματα, αλλά και να δώσει ένα μήνυμα στους σερβιτόρους, ότι ο Έλληνας ξύπνησε, και από εδώ και μπρος θα τιμωρεί τους κακούς σερβιτόρους. Από την άλλη όμως θα αμείβει πλουσιοπάροχα τους καλούς σερβιτόρους που δείχνουν με την συμπεριφορά τους ότι είναι επαγγελματίες.

Εγώ για παράδειγμα, στον επόμενο καλό σερβιτόρο που θα πετύχω, έχω να του δώσω φιλοδώρημα 1.350 ευρώ!

Η δύναμη του μπλογκ της Μάζας

Χωρίς πολλά λόγια, σας παρουσιάζω την δύναμη του μπλογκ όπως αυτή αναδείχνεται από τα παρακάτω emails.

---

From:PlutoNick <p*****k@*mail.com>
To: Freecinema@freecinema.gr

Subject: Απειλητικό email για διπλή πρόσκληση για το EVIL DEAD

 

 

Ο Ηλίας (ο Φραγκούλης δηλαδή), μου είπε να σας στείλω ένα απειλητικό email για να πάρω 2 προσκλήσεις για την avant premier του Evil Dead.

Ελπίζω να ξέρετε να διαβάζετε, γιατί όπως λέει και ο τίτλος, αυτό είναι ένα απειλητικό email.
Πολύ απειλητικό!

Θερμές απειλές,
Νίκος 'PlutoNick' *****

http://themazablog.blogspot.com

Υ.Γ. Μετά από δεύτερη σκέψη, έβαλα και link για το blog της Μάζας με το οποίο συνεργάζομαι στενά, για να δείτε ότι οι απειλές μου δεν είναι ούτε κενές, ούτε ανυπόστατες. Ναι, έχω στήλη σε μπλογκ, και δεν θα διστάσω να την χρησιμοποιήσω.

---

From: Freecinema@freecinema.gr
To: PlutoNick <p*****k@*mail.com>
Subject: [RE:] Subject: Απειλητικό email για διπλή πρόσκληση για το EVIL DEAD


It’s time for EVIL DEAD! Έχεις κερδίσει μια διπλή πρόσκληση για την αυριανή πρεμιέρα. Θα ουρλιάξουμε μαζί!

---

From:PlutoNick <p*****k@*mail.com>
To: Freecinema@freecinema.gr

Subject: [RE:] RE:Απειλητικό email για διπλή πρόσκληση για το EVIL DEAD


 Groovy! 






Νίκος 'PlutoNick' *****
http://themazablog.blogspot.com

Σκατά στην εταιρεία που εργάζομαι

Όχι, δεν το λέω με κακία, όπως λέμε για παράδειγμα 'Σκατά στην θύρα την εφτά'. Απλά κάποιος καραγκιόζης συνάδελφος (όπως τον αποκαλέσαμε στο γραφείο) πάτησε σκατά και τα σκούπισε στα σκαλιά της εισόδου της εταιρείας και τώρα έχει δημιουργηθεί ένα δράμα. Και μια βαρία, βρόμικη και γκόθικ ατμόσφαιρα.

Η σκηνή του εγκλήματος έχει αποκλειστεί και προσπαθούμε να βρούμε τον ένοχο. Το περιστατικό παρουσιάστηκε πολύ νωρίς, όταν δεν είχαν έρθει όλοι οι εργαζόμενοι. Άρα, συμπαιράναμε, ο ένοχος είναι κάποιος από αυτούς που έρχονται νωρίς. Όχι από τους μηχανικούς, τους εξωτερικούς συνεργάτες, που έρχονται αργά, αλλά ίσως κάποιος από εμας από το λογιστήριο. Παρόλα αυτά θα είναι αρκετά δύσκολο να τον ανακαλύψουμε, γιατί ο ένοχος είχε χρόνο για να καλύψει τα ίχνη του.

Όταν γύρισα από την κουζίνα που είχα πάει για να φτιάξω τον καθυστερημένο πρωινό καφέ μου, πέταξα σαν ιδέα να ψάξουμε τις σόλες των παπουτσιών, αλλά μετά είπα ότι ο ένοχος, αν ήταν έξυπνος, θα έχει βρει ευκαιρία να καθαρίσει τα παπούτσια του. Μετά από λίγο κάθησα στο γραφείο μου και προσπαθούσα να είμαι ήρεμος. Το θέμα άρχιζε να παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις από ότι θα περίμενε κανείς.

Ελπίζω να μην καταλάβουν ότι είμαι εγώ ο ένοχος..

Πως να σερβίρετε γερμανική weiss μπύρα

Αυτό είναι το πρώτο άρθρο σε μια σειρά άρθρων πάνω στις μπύρες. Θα ακολουθήσουν και άλλα.

Με ρωτάνε πολλοί, 'Νίκο, ποίος είναι ο σωστός τρόπος να σερβίρει κανείς γερμανική μπύρα weiss'.

Αυτή είναι μια καλή ερώτηση, γιατί οι μπύρες weiss έχουν μια ιδιαιτερότητα που πολλοί αγνοούν. Την 'ενεργοποίηση της μαγιάς (yeast). Με ρωτάνε λοιπόν οι φίλοι μου, αν πρέπει να την χύνουν στο ποτήρι από ψηλά για να κάνει αφρό. Αν πρέπει να την χύνουν σιγά σιγά ωστέ να μην κάνει αφρό. Αν πρέπει να κάνει αφρό και να παραμένει το ανθρακικό της για να μην είναι 'επίπεδη' (flat), ή αν πρέπει με κάποιο τρόπο να την αφήνουν να ξεθυμάνει λίγο. Η αν πρέπει να την χύνουν σιγά σιγά, και μετά να κουνάνε το λίγο που έχει μείνει στο μπουκάλι και να το χύνουν και αυτό μετά στο ποτήρι γιατί, λένε, έτσι 'ενεργοποιείται' η μαγιά. Είναι αλήθεια ότι η μπύρα έχει διαφορετική γεύση κάθε φορά που σερβίρετε με διαφορετικό τρόπο.

Η απάντηση μου, στην παραπάνω ερώτηση είναι ΕΜΦΑΤΙΚΑ πάντα ίδια. Η απάντηση έχει διαμορφωθεί ύστερα πείρα ετών όχι μόνο στην κατανάλωση μπύρα, ή υγρών γενικότερα, αλλά και από πείρα πάνω στην κατανάλωση στερεών τροφών.

Ο καλύτερος τρόπος να σερβιριστεί η μπύρα είναι χύνοντας την μέσα στο στόμα σου. Μερικές φορές, είναι σωστό να κάνεις τα στραβά μάτια και να αφήσεις να χυθεί και στο στόμα φίλων

Γάντια για πλύσιμο πιάτων. Και όχι μόνο

Στα Σούπερ-Μάρκετ σήμερα υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για αξιόλογες αγορές. Όπως για παράδειγμα αυτά τα γάντια. Θα νόμιζε κανείς ότι αγοράζει ένα συνηθισμένο ζευγάρι γάντια για πλύσιμο πιάτων. Με πλαστικό στην εξωτερική επιφάνεια και βαμβακερή επένδυση. Μια τέτοια περιστασιακή ανάλυση θα ήταν εσφαλμένη. Αν τα χρησιμοποιούσε μόνο για το πλύσιμο των πιάτων δεν θα τα αξιοποιούσε πλήρως. Διαβάστε προσεκτικά και ανακαλύψτε την διττή φύση των συγκεκριμένων γαντιών.

Soylent green is horses / Κρέας αλόγου

Δύο ήταν οι φορές που άκουσα κάποιον να φωνάζει με φρίκη την φράση 'Κρέας αλόγου!' στην ζωή μου. Δεν θα τις ξεχάσω ποτέ. Τέτοιες τραυματικές στιγμές, ακόμα και όταν αφορούν κάποιον άλλο, μένουν για πάντα χαραγμένες στην μνήμη σου . Και στην ψυχή σου.

Η πρώτη ήταν το προηγούμενο Σάββατο στο εστιατόριο του ΙΚΕΑ. Την ψέλλισε αρχικά μια κοπελίτσα ενώ ήταν μπουκωμένη με ένα μπιφτέκι από το πιάτο της ημέρας. Κοίταγε αποσβολωμένη την οθόνη του κινητού της. Είχε μπει σε κάποιο ειδησεογραφικό μπλογκ και επιτέλους σηκώθηκε το πέπλο άγνοιας που είχε σχετικά με την προέλευση του κρέατος που έτρωγε. Το μασημένο μπιφτέκι άρχισε να πέφτει σιγά-σιγά από το στόμα της. Σηκώθηκε όρθια, ξαναφώναξε γοερά ΄ΚΡΕΑΣ ΑΛΟΓΟΥ!!!' και άρχισε να τρέχει σαν αποκεφαλισμένη κότα. Το αδύναμο μυαλουδάκι τις είχε θρυμματιστεί από το βάρος της ξαφνικής αποκάλυψης.Θα χρειάζονταν χρόνια παρακολούθησης από έμπυρο ψυχίατρο για να ξεκινήσει η επούλωση του τραύματος.

Η δεύτερα φορά που είχα ακούσει αυτήν την έκφραση ακολουθούμενη από παρόμοια αντίδραση ήταν το καλοκαίρι ενώ παραθέριζα στη Κρήτη και εξαιτίας ενός κύματος έχασα το μαγιό μου.

Υπάρχουν καλοί λογιστές, υπάρχουν και κακοί λογιστές

Τρολάροντας το ταχυδρομείο

Η υπάλληλος του ταχυδρομείου της γειτονιάς είναι εριστική. Δεν είναι ποτέ εξυπηρετική και πάντα προσπαθεί να βρει κάποιο λάθος στο γράμμα που στέλνεις για να μην το πάρει. Σήμερα πήρα την εκδίκηση μου.

Δεν είναι λογικό

Αγόρασα ένα ηλεκτρονικό θερμόμετρο. Τελευταία έχω συμμορφωθεί, και διαβάζω πάντα τις οδηγίες σε ότι αγοράζω (ευχαριστώ Φόντα!).

Το θερμόμετρο, μεταξύ άλλων έγραφε.

1. Η καταμέτρηση της θερμοκρασίας μπορεί να γίνει σε τρία σημεία. Α) Από στόμα, τοποθετώντας το κάτω από την γλώσσα. Β) Από τον πρωκτό. Γ) Από την μασχάλη αλλά με μικρότερη ακρίβεια. (Από αυτό, ας κρατήσουμε ότι μπορούμε να πάρουμε την θερμοκρασία από τον πρωκτό. Έχει σημασία παρακάτω).
2. Η ένδειξη της θερμοκρασία εμφανίζετε στην αυτόφωτη οθόνη LCD.
3. Πρώτα τοποθετούμε το θερμόμετρο στην εστία καταμέτρησης και μετά πατάμε το κουμπί ενεργοποίησης του θερμόμετρου.
4. Αν το θερμόμετρο έχει αρχίσει να κάνει καταμέτρηση, τότε η οθόνη LCD φωτίζεται για 5 δευτερόλεπτα ως ένδειξη ότι γίνεται σωστά καταμέτρηση.

 Και ερωτώ: Πως στο πούτσο θα δω αν φωτίζεται ή όχι η οθόνη, αφού το θερμόμετρο θα το έχω στον κώλο μου;

Twisted TGI Fridays

H Μάζα στυρίζει όσο μπορεί τα TGI Fridays. Στο κάτω-κάτω τί σόι Έλληνες θα ήμασταν αν δεν μας άρεσε το παραδοσιακό φαΐ των αρχαίων ημών προγόνων;

Σπεύσαμε να πάρουμε μέρος στον διαγωνισμό των Fridays για να δείξουμε στην αλυσίδα ότι υπάρχει κόσμος που εκτιμά την ποιότητα των εστιατορίων της. 

foufoutos (also known as - Δρ. Π.Ούτσος)

Αυτές τις μέρες τα μέλη του ιατρικού συλλόγου είναι οργισμένα γιατί στην πρώτη μέρα της λειτουργίας της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης εμφανίστηκε το όνομα ‘foufoutos’.

Στις οδηγίες προς τους γιατρούς είχε ξεχαστεί, προφανώς, το δοκιμαστικό όνομα ‘foufoutos’ στα παραδείγματα. 

Σε επιστολή προς την ΗΔΙΚΑ αναφέρεται ότι "οι ιατροί έχουν ανεχτεί τα τεράστια τεχνικά προβλήματα, τα οποία έχουν δημιουργηθεί στα συστήματα τόσο του e-syntagografisis, όσο και του e-diagnosis , ενώ σήμερα όπως ορθώς είχαμε προβλέψει και σας είχαμε γνωστοποιήσει, έχει καταρρεύσει το σύστημα e-perscription, τα οποία τους έχουν προξενήσει ανεπανόρθωτη υλική και ηθική ζημία και παρά ταύτα στις οδηγίες σας παρουσιάζεται τον Έλληνα ιατρό ως ΦΟΥΦΟΥΤΟ.

To themazablog πιστεύει ότι οι γιατροί θα πρέπει να είναι ευχαριστημένοι που απλά τους είπαν ‘foufoutous’, θα μπορούσε να είναι χειρότερα…

Αρχές του 2000, φίλος προγραμματιστής είχε ασχοληθεί με την εγκατάσταση SAP σε μεγάλο νοσοκομείο. Όσο έκαναν δοκιμές ενώ το πρόγραμμα ήταν offline είχαν φτιάξει μερικούς ‘ψεύτικους’ ασθενείς για να δουν πως θα καταγραφούν στο ηλεκτρονικό βιβλίο εσόδου/εξόδου ασθενών, πως θα καταχωρηθούν τα φάρμακα και για να γίνουν άλλες παρόμοιες δοκιμές.

Φανταστείτε την έκπληξη του Διοικητικού Συμβουλίου όταν στην πρώτη επίσημη παρουσίαση, και όταν επιλέχτηκαν τυχαίοι ‘ψεύτικοι’ ασθενείς, στα ονόματα υπήρχε ο κ. Τονπαίρνογλου και ο κ. Τονδίνογλου.

Ίσως ήταν Μικρασιάτες.

Coca Cola

Πρόλογος

Έντεκα η ώρα το πρωί με παίρνει η μάνα μου τηλέφωνο στο γραφείο. Γενικά της έχω απαγορεύσει να με παίρνει τηλέφωνο στην δουλεία γιατί μιλάει πολύ. Οπότε απλά παίρνει τηλέφωνο και προσπαθεί να είναι διακριτική.

«Νίκο, απάντα μου με ένα ‘ναι’ ή ένα ‘όχι’. Το μεσημέρι τι φαγητό θέλεις να σου φτιάξω;»

Κυρίως θέμα

Τώρα με την οικονομική κρίση τρώω πιο συχνά στο πατρικό μου. Αυτό, και το γεγονός ότι έχω μια φοβία από μικρός με τα υλικά μαγειρέματος (όχι όμως με το τελικό προϊόν).

Αυτή την φορά, είχαμε κρεατόσουπα. Φυσικά με είχε πάρει τηλέφωνο να με ρωτήσει πρώτα και ΔΕΝ απάντησα κρεατόσουπα. Μπριζόλα με πατάτες ζήτησα, αλλά αυτό το είχα φάει την περασμένη φορά. Ότι και να ζητούσα εκτός από κρεατόσουπα αυτό θα μου έλεγε βασικά.

Κάθε φορά, απαιτώ να έχω και ένα παγωμένο κουτάκι κόκα κόλα μαζί με το πιάτο του φαγητού. Και κάθε φορά, η μάνα μου απαντάει έκπληκτη:

«Κόκα κόλα με την σούπα? Δεν πάει!»

Αυτό το κάνει κάθε φορά. Δεν καταλαβαίνω. Από όταν ανακάλυψα αυτό το μαγικό ποτό, σε ηλικία μόλις 11 χρονών, από την πρώτη στηγμή που μου καψάλισε το ανθρακικό τον ουρανίσκο, πότε δεν είπα ‘ναι, αυτό το φαγητό ΔΕΝ πάει με κόκα κόλα». Αλλά το βιολί της η μάνα μου.

«Κόκα κόλα με το ψάρι? Δεν πάει!»

«Κόκα κόλα με το σπανακόριζο? Δεν πάει!»

«Κόκα κόλα με φακές? Δεν πάει!»

Και πάντα στο τέλος συνοδεύω το φαγητό με ένα κουτάκι κόκα κόλα.

 

Και λίγο trolling αντί επιλόγου

 «Νίκο, να σου βάλω φέτα μέσα στην σούπα?»

«Φέτα με την σούπα??? Δεν πάει!!!»