Ε λοιπόν, ναι. Κάθε πέρσι και καλύτερα. Πρέπει να παρακολουθώ τις Νύχτες Πρεμιέρες πάνω από δέκα χρόνια. Από τις παλαιότερες ταινίες που θυμάμαι είναι το Bob Flanagan – Super masochist, το Κiller Condom, Fausto 5.0, 5th Element, Tromeo and Juliet, Toxic Avenger, Sgt. Kabukiman, Memento Mori, Shiri κτλ. Από τότε το πρόγραμμα μου φαίνεται όλο και πιο μακριά από τα γούστα μου.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Ο κόσμος που πάει στο φεστιβάλ συνεχώς αυξανόταν και η οργάνωση χειροτέρευε. Θυμάμαι παλαιότερα που με ένα εισιτήριο μπορούσες να δεις όλες τις προβολές της ημέρας. Τώρα πια έχουν βγάλει τις κάρτες διαρκείας που σε αναγκάζουν να τις αγοράσεις, πρώτου καν ανακοινωθεί το πρόγραμμα. Και το πρόγραμμα πλέον ανακοινώνεται 5 μέρες πριν την έναρξη του Φεστιβάλ. Στην ουσία κρατάνε όμηρους όσους θέλουν να αγοράσουν κάρτα χωρίς να ξέρουν αν θα υπάρχουν οι ταινίες που θέλουν να δουν. Και μετά βγάζουν αναγγελίες και λένε ότι ‘οι θεατές ξέρουν ότι όπως κάθε χρόνο, ούτε και φέτος θα τους απογοητεύσουμε’. Εμένα πάντως εδώ και 3 χρόνια έχουν καταφέρει να το κάνουν. Για να μην μιλήσω για τις κρατήσεις θέσεων από το internet, που ήταν μια παταγώδης αποτυχία. Ή ότι έπρεπε να τρέχω στον Ιανό κάθε μέρα γιατί αναβαλλόταν συνεχώς η ημερομηνία που θα μπορούσα να προμηθευτώ το βιβλιαράκι και την πρόσκληση για την επίσημη έναρξη της πρεμιέρας. Και τέλος, να αναφερθώ στο επίσημο blog, που πιο πολλές αναρτήσεις για άσχετα youtube videos και στίχους από τραγουδάκια είχε, παρά για τις ταινίες και νέα του φεστιβάλ. Η για τον τρόπο επικοινωνία από το επίσημο blog πάλι, που όποιος τόλμαγε να κάνει παρατηρήσεις, τον έλεγαν στην καλύτερη περίπτωση, γκρινιάρη (αυτό ήταν από τα πιο αστεία).
Αυτό που με εξόργισε περισσότερο φέτος είναι τα παρακάτω δυο περιστατικά. Αρχικά και φέτος αγόρασα κάρτα 25 προβολών (συν μια δώρο, την προβολή έναρξης του Φεστιβάλ). Δυσκολεύτηκα να βρω 25 προβολές που ήθελα να δω. Είχα πάει από τους πρώτους και ζήτησα από το άτομο που έκοβε εισιτήρια να μου δώσει εισιτήρια εξώστη. Φυσικά ο ταμίας τελικά ήταν άχρηστος και έκοψε λάθος εισιτήρια. Δυστυχώς αυτό το ανακάλυψα πολύ αργότερα και όταν πήγα να παρακαλέσω να μου τα αλλάξουν, ο άλλος ταμίας, με πολύ ειρωνικό ύφος μου είπε ότι δεν γίνονται αλλαγές στα εισιτήρια, ειδικά για το Φεστιβάλ (αν και είμαι σίγουρος, ότι σε παλαιότερο Φεστιβάλ με είχαν εξυπηρετήσει σε παρόμοιο αίτημα).
Ο εκνευρισμός μου έγινε μεγαλύτερος όταν λόγω λάθους του Φεστιβάλ και τις διοργάνωσης αναγκάστηκαν να ακυρώσουν ορισμένες προβολές, από τις οποίες υπήρχαν δύο που είχα κόψει εισιτήρια. Τότε το Φεστιβάλ αποφάσισε να ΄δεχτεί αλλαγές εισιτηρίων. Επίσης, εναλλακτικά, έκανε και εξαργύρωση των εισιτηρίων. Βέβαια εγώ είχα κάρτα και για τις κάρτες δεν γινόταν εξαργύρωση και επιστροφή χρημάτων. Από την άλλη δεν μπορούσα να κάνω αλλαγή για να δω κάποια άλλη προβολή γιατί λόγω κάρτας είχα αγοράσει 25+1 εισιτήρια. Βασικά είχα κάνει και την βλακεία να αγοράσω και έξτρα εισιτήριο για μια ταινία που ανακάλυψα αργότερα ότι ήθελα να δω. Αποτέλεσμα να μην υπάρχει ταινία που θέλω ή μπορώ να δω μιας και ήδη είχα να δω 3 ταινίες για κάθε από τις επόμενες μέρες. Συμπέρασμα, όποιος αγοράζει κάρτα είναι δύο φορές κορόιδο, μια γιατί αγοράζει την κάρτα χωρίς να ξέρει τι ταινίες θα δει, και δεύτερον, γιατί όταν θα αρχίσουν να ακυρώνονται οι προβολές για λόγους που όπως λέει το φεστιβάλ δεν είναι δική τους ευθύνη, τότε δεν θα μπορεί να βρει εύκολα άλλες εναλλακτικές προβολές, ούτε το φεστιβάλ θα του επιστρέψει τα χρήματα.
Κάποιος αγανακτισμένος με τις κάρτες και το πρόγραμμα που είχε αργήσει να ανακοινωθεί, είχε γράψει στο blog του Φεστιβάλ ότι στο κάτω κάτω κάνει download τις ταινίες από torrents αν θέλει. Τότε είχα γελάσει με το θράσος του, αλλά αν το διάβασμα τώρα το comment του, θα αντιδρούσα διαφορετικά. Σίγουρα πάντως, αν αποφασίσω να παραβρεθώ και στο επόμενο φεστιβάλ, δεν θα βγάλω κάρτες διαρκείας.
