Μια ταινία για την οποία άκουσα καλά λόγια στο διαδίκτυο ύστερα από την προβολή της σε streaming festival λογω Κορονοιού. Άγνωστοι για εμένα συντελεστές, την είδα χωρίς να ξέρω τίποτα περισσότερο πέρα από το τίτλο της. Δεν θέλω να κάνω σπόιλερ και αυτό κάνει κάπως δύσκολη την περιγραφή της, καταφέρνει να συνδυάσει 2 κινηματογραφικά είδη με επιτυχία και να θυμίσει παλιό καλό Ταραντίνο, ειδικά στην αρχή αλλά και το True Romance με το σεναριακό εύρημα της 'συνείδησης'. Εντύπωση μου έκανε που μια Αμερικάνικη ταινία, με Αυστραλό σκηνοθέτη λαμβάνει χώρα κατά το μεγαλύτερο μέρος της διάρκειας της στην... Φινλανδία. Αρκετά καλές σκηνές δράσης και βιας, ανατροπές και αρκετό χιούμορ - η σκηνή που κάνει μονόζυγο και εκπλήσσεται ευχάριστα με την μείωση 'βάρους' του με έκανε να γελάσω ειδικά ύστερα από το σοκ της απότομης 'δίαιτας' του. Γενικώς ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη για B-movie.
