Είχαμε στην παρέα συζήτηση για δουλείες που μας είχαν βάλει
να κάνουμε τα αφεντικά οι οποίες δεν ήταν της αρμοδιότητας μας. Αγγαρείες δηλαδή.
Οι πιο πολλές κοπέλες, έλεγαν όταν ενώ είχαν άλλη θέση στην δουλεία (η μια
μηχανικός, ή άλλη data cruncher)
όταν έρχονταν επισκέπτες, πάντα έτρωγαν χώσιμο να φτιάξουν καφέ ή να σερβίρουν
κουλουράκια.
Ένας μας είπε που ενώ ήταν λογιστής, το αφεντικό τον έβαλε να κάνει παράδοση κάτι
παραγγελίες. Φόρτωνε τα κουτιά στο αμάξι και τα πήγαινε σε πελάτες.
Ένας άλλος, support εταιρείας λογισμικού για πώληση εισιτηρίων μας είπε μια φορά που πήγε στο θέατρο να στρώσει το online πρόγραμμα τον έχωσαν να κολλάει ταμπελάκια αρίθμησης
θέσεων στα νέα καθίσματα του θεάτρου.
Εγώ είπα που ένα αφεντικό με έκανε σοφέρ του μια μέρα και με
έβαλε να τον πάω στα δικαστήρια γιατί δεν είχε αμάξι. Μάλιστα όταν τον πήρε ένας
φίλος του στο κινητό του είπε ότι τώρα είναι μέσα ένα ταξί!
Αλλά το καλύτερο ήταν του τελευταίου που περίμενε να τελειώσουμε όλοι τις ιστορίες
μας για να μας πει ότι είχε πάει στην παλιά του δουλεία από την οποία είχε
παραιτηθεί πριν κάτι μήνες για να πάρει κάτι χαρτιά που χρειαζόταν για το ταμείο
ασφάλισής του και όσο περίμενε το παλιό του αφεντικό τον έχωσε να του βγάλει κάτι
φωτοτυπίες…
