Η παρακάτω σκηνή έχει δύο εκδοχές. Μία όπως θα εμφανιζόταν σε ένα κεφάλαιο βιβλίου επιστημονικής φαντασίας, και μία όπως θα εξελισσόταν σε ένα online game.
Εκδοχή πρώτη
“…To dropship άρχισε να αναταράσσεται καθώς έμπαινε στην ατμόσφαιρα του πλανήτη Γανυμήδη. Ήταν η πρώτη αποστολή της νεοσύστατης αυτοκρατορικής διμοιρίας ‘ΜΑΖΑ’. Το ποσοστό επιβίωσης σε μια διαπλανητική απόβαση ήταν πάντα ιδιαίτερα χαμηλό, μόλις 15%. Ο Αρχηγός της Διμοιρίας, Νταβέλης, επιθεωρούσε για τελευταία φορά την διμοιρία. Δεν ήταν ο Αρχηγός της Διμοιρίας φυσικά. Ο ρόλος αυτός άνηκε στον Λοχαγό Αντεπάλι, αλλά είχε σκοτωθεί στην προηγούμενη απόβαση.
Ο Νταβέλης έλεγξε τον εξοπλισμό όλων μας, και αφού βεβαιώθηκε ότι οι ζώνες ενδοπλανητικής επιβράδυνσης ήταν δεμένες σωστά, έκανε ένα βήμα πίσω:
‘Είστε ένα μάτσο ανίκανοι’, γρύλισε. ‘Ίσως αν τα κακαρώσετε όλοι σας σε αυτήν την πτώση, θα μπορέσουν να αρχίσουν από την αρχή και να φτιάξουν μια διμοιρία όπως θα περίμενε ο Λοχαγός Αντεπάλι. Αλλά μάλλον όχι, αν κρίνω από τους νεοσύλλεκτους που βλέπω’. Απότομα κορδώθηκε και φώναξε ‘Θέλω να σας θυμίσω ότι ο καθένας σας κοστίζει στην αυτοκρατορία, συμπεριλαμβάνοντας τον εξοπλισμό, θώρακες, πυρομαχικά, μηχανήματα, εκπαίδευση, όλα, συμπεριλαμβάνοντας και το πώς ξεκοιλιάζεστε στο φαΐ, πάνω από μισό εκατομμύριο. Για αυτό να το επιστρέψετε. Εσείς μας περισσεύετε, αλλά δεν μας περισσεύει η γουστόζικη θωράκιση που φοράτε. Δεν θέλω ηρωισμούς. Έχετε μια δουλεία να κάνετε. Πάτε κάτω, την κάνετε, κρατάτε τα αυτιά σας ανοιχτά για ανάκληση (σημ. μετ. Recall), εμφανίζεστε για περισυλλογή στην ώρα σας. Με καταλαβαίνετε?’ Μας αγριοκοίταξε. ‘Και κάτι ακόμα. Αυτό είναι απλά μια επιδρομή, όχι μάχη. Είναι μια επίδειξη πυρός. Η αποστολή μας είναι να δείξουμε στο εχθρό ότι αν θέλαμε θα μπορούσαμε να καταστρέψουμε την πόλη, όμως δεν θέλουμε. Αλλά δεν είναι ασφαλείς ούτε ακόμα και αν απέχουμε από ολικό βομβαρδισμό’.
Μας ξανακοίταξε για μια τελευταία φορά, ‘Οι Μπάσταρδοι του Αντεπάλι έχουν μια φήμη να διατηρήσουν. Ο λοχαγός, πριν τα κακαρώσει, μου είπε ότι πάντα θα έχει τα μάτια του πάνω σας κάθε λεπτό… και περιμένει τα ονόματα σας να λάμψουν!’
Εκδοχή δεύτερη
“…To dropship άρχισε να αναταράσσεται καθώς έμπαινε στην ατμόσφαιρα του πλανήτη Γανυμήδη. Ήταν η πρώτη αποστολή της νεοσύστατης αυτοκρατορικής διμοιρίας ‘ΜΑΖΑ’. Το ποσοστό επιβίωσης σε μια διαπλανητική απόβαση ήταν πάντα ιδιαίτερα χαμηλό, μόλις 15%. Ο Αρχηγός της Διμοιρίας, Λοχαγός Αντεπάλι, επιθεωρούσε για τελευταία φορά την διμοιρία. Στην τελευταία απόβαση τον είχαν κάνει frag, δεν πήρε loot και δεν είχε πολλά κέφια.
Ο Αντεπάλι κοίταξε τα eq όλων μας, και αφού βεβαιώθηκε ότι κανείς μας δεν είχε πράσινα η μπλέ eq, αλλά μόνο rare μωβ, η set eq, έκανε ένα βήμα πίσω:
‘Είστε ό-μιτζί και τρία λολ!!!11’, γρύλισε. Πίσω πίσω, ο Πολεμισταράς και ο Τζατζίκιας από την βαρεμάρα τους χοροπήδαγαν πάνω κάτω, οι υπόλοιποι ήταν idle. ‘Ίσως αν σας κάνουν spawn-kill όλους σας από την αρχή σε αυτήν την πτώση, θα μπορέσουν να ακυρώσουν τα respawn και να φτιάξουμε μια καινούργια hardcore διμοιρία που να κάνει progress. Αλλά μάλλον όχι, αν κρίνω από τα noobs που κάνουν recruit posts στα forum’. Απότομα κορδώθηκε και συνέχισε με caps lock ‘Θέλω να σας θυμίσω ότι ο καθένας σας κοστίζει στο guild, συμπεριλαμβάνοντας τα eq, θώρακες, πυρομαχικά, μηχανήματα, εκπαίδευση, repairs, consumables, όλα, συμπεριλαμβάνοντας και το πώς ξεκοιλιάζεστε στο φαϊ και στις μπύρες στα meeting, πάνω από μισό εκατομμύριο DKP. Έχουμε πολλά μέλη, πολλούς noobs και μας περισσεύετε, αλλά δεν μας περισσεύει η γουστόζικη θωράκιση που θα προσπαθήσετε να νιντζάρετε. Δεν θέλω lootaκηδες. Έχετε μια δουλεία να κάνετε. Πάτε κάτω, την κάνετε, κρατάτε τα αυτιά σας ανοιχτά για το loot distribution, δεν πάτε έη-εφ-κέη, εμφανίζεστε για summon στην ώρα σας. Με καταλαβαίνετε?’ Μας αγριοκοίταξε. Όλη την ώρα ο Νταβέλης με βάραγε με το μαχαίρι του στην πλάτη επειδή του είχα νιντζάρει ένα loot στην προηγούμενη απόβαση, αλλά επειδή το Friendly Fire ήταν OFF, δεν του έδινα σημασία. ‘Και κάτι ακόμα, συνέχισε ο Αντεπάλι. Ο χαρακτήρας του είχε μπαγκάρει μάλλον από το lag, και άρχισε να κάνει μια περιστροφή δίχως τέλος, γύρω από τον εαυτό του. “Αυτό είναι απλά ένα pvp raid, δεν είναι pve. Είναι μια επίδειξη πυρός. Η αποστολή μας είναι να δείξουμε στους traitors ότι είμαστε leet players. Όταν μας δουν θέλω το μόνο που θα πουν να είναι WTF, και όμιτζι και να κάνουν recall, hearthstone, εφ εφ ες’.
Μας ξανακοίταξε για μια τελευταία φορά προσπαθώντας να καταλάβει ποιοι ήταν εη-εφ-κέη και ποιοι όχι. Ό Πάρτοναγκαλιάς εξαφανίστηκε για μια στιγμή και μετά ξαναεμφανίστηκε μουρμουρίζοντας κάτι για την σύνδεσή του, ‘Οι Μπάσταρδοι του Τρισμέγιστου… μπι αρ μπι τουαλέτα.” O Αντεπάλι έμεινε ακίνητος για 5 λεπτά, και ο Γκάβλας είπε ότι “πολεμάει με το καφέ φίδι και μάλλον χάνει την μάχη γιατί έκαναν spawn adds, lol!”. Ο Αντεπάλι όμως είδε το backlog, τσαντίστηκε και τον έκανε kick πίσω στην βάση. Δεν μας πείραξε, more loot to us, όπως θα έλεγε και ο Μουλοχτός, αν δεν είχε πάει ένα βήμα south και δεν έπεφτε στην deathtrap. ‘Όκεη, μπακ’. Είπε ο Άντεπάλι και συνέχισε, «Οι Μπάσταρδοι λοιπόν έχουν μια φήμη να διατηρήσουν. Ο Τρισμέγιστος, πριν κάνει quit το guild, , μου είπε ότι πάντα θα βλέπει το forum … και περιμένει τα νικνέημ σας να λάμψουν! Let’s do this!!!11’. Κανείς όμως δεν τον άκουγε ποια. Οι μισοί έκαναν duel μεταξύ τους, και οι άλλοι συζήταγαν το drama post του Κρούσες, μέχρι να ανοίξει η μεγάλη πόρτα και να ξεχυθούμε σαν εμετός στην μάχη.
