Είχα να δω anime χρόνια, από την εποχή του Ακίρα και Ghost In the Shell. Τότε που ο Gouzgounis, είχε πωρωθεί με τα hentai και παράγγελνε από τον Φόντα τα ανώμαλα La Blue Girl, χωρίς να του εξηγεί πιο ακριβώς είναι το περιεχόμενο τους. Τι ίδια εποχή διάβασα και κάποια κόμικ, όπως το appleseed και lone wolf and cub, χωρίς όμως να τους δώσω την κατάλληλη προσοχή.
Πρόσφατα, αγόρασα πάλι ορισμένα manga, κατάλοιπα από το ταξίδι στην Ταϊλάνδη. Το ένα ήταν το 20th century boys θα το περιέγραφα σαν Watchmen χωρίς super-heroes + στάσου πλάι μου. Το άλλο ήταν το claymore. Πολύ καλύτερο σχέδιο (κοριτσάκια με σπαθιά που συνήθως φαίνεται το κιλοτάκι τους δηλαδή) αλλά πολύ πιο ανάλαφρο σενάριο. Το ένα έφερε το άλλο και κατέβασα και τα αντίστοιχα anime. Μετά κατέβασα το τις live-action ταινίες Death Note, όλη την σειρά Neon Genesis Evangelion, Mobile Suit Gundam.
Εν τέλει λέω, δεν γαμιέται, θα κατεβάσω και ένα ρομαντικό anime, να το δω με την Ήρα. Και επέλεξα το School Days.
Δεν περίμενα να δω αυτά που είδα. 12 επεισόδια. Στα 11 πρώτα επισόδια βλέπουμε της φοιτητικές μέρες του Μακότο που μπλέκεται σε ένω ερωτικό τρίγωνο με 2 συμμαθήτριες/συμφοιτήτριες [ακόμα δεν έχω καταλάβει τί από τα δύο]. Ιαπωνο-ποπ τραγουδάκια, αστείες και άβολες καταστάσεις και υπόνοιες ότι πραγματοποιούνται σεξουαλικές πράξεις. Στο 12ο επεισόδιο όμως, γίνονται σημεία και τέρατα, τα οποία τώρα που το σκέφτομαι ήταν όλα λογικό επακόλουθο της ιστορίας. Σας προκαλώ να το δείτε.
Και πάρτε και ένα μπόνους κομικ-manga. 'No Bra'. Ένας φοιτητής περιμένει να γνωρίσει τον νέο του συγκάτοικο. Περιμένει να είναι αγόρι, αλλά τελικά έρχεται μια κοπέλα με την οποία τα χάνει. Όμως όταν τον παίρνει τηλέφωνο η μάνα της, επιμένει ότι είναι αγόρι...