_poster.jpg)
Μια παράξενη ταινία, με αρκετό slapstick gore, με σκηνές βίας και παράνοιας σαν να βγήκαν από τις πρώτες ταινίες του Ταραντίνο (κάτι μπορεί να πάει στραβά θα πάει), με χαρακτήρες αντιπαθητικούς που σε κάνουν να χαίρεσαι με όσα τους συμβαίνουν.
Με διπλό downer ending, αφήνει μια κάπως άσχημη γεύση στο στόμα, ειδικά οταν θυμάσαι ότι είχες δει την Angela Bettis στο May και σου φαινόταν πιτσιρικά τότε. Αναλογίζεσαι πως θα φαίνεσαι εσύ αλλά το βλέπεις κάθε μέρα στο καθρέφτη.
Μου άρεσε ίσως επειδή όταν την έβαλα να δω, δεν ήξερα τίποτα για την ταινία, αλλά δεν θα την ξαναέβλεπα.
