Το περασμένο Σαβατοκύριακο η Μάζα γλέντησε σε μπαρ του Πειραιά, τα γενέθλια ενός ιδρυτικού και τιμημένου μέλους της όπως μόνο η Μάζα ξέρει να γλεντάει. Δηλαδή όπως όλοι οι άλλοι και κάνοντας crowd-surfing τον εορτάζοντα.
Μάλιστα το crowd-suring ήταν τόσο πετυχημένο που η διπλανή καγκουροπαρέα προσπάθησε μάταια να μας αντιγράψει κάνοντας crowd-surfing τον Πακιστανό που μπήκε στο μαγαζί να πουλήσει λουλούδια.
 |
| Αυτός είναι ο εορτάζων, όχι ο Πακιστανός |
Γυρνώντας από το γλέντι, αργά το βράδυ, έπεσα πάνω σε μπλόκο για αλκοτέστ.
Είχα πάρει έναν δρόμο που θεωρούσα ότι ήταν πιο σύντομος για να βγω στην παραλιακή από το Μικρολίμανο, αλλά σε μια στροφή στην άκρη του δρόμου, ήταν ένα περιπολικό και μπροστά από αυτό ένας αστυνομικός αναβόσβηνε το φακό του καθώς τον πλησίαζα.
"Ωχ, την γαμήσαμε", σκέφτηκα.
Προηγουμένως, στο μπαρ, είχα προτιμήσει να καταναλώσω την βαρελίσια μπύρα Φραντζισκάνερ, φιλτραρισμένη βαυαρική Weiss, αφρώδη, δροσιστική και ελαφρώς πικρή. Σας την συνιστώ. Είχα πιει αρκετά ποτήρια από δαύτη, κερασμένα μεν, αλλά να που ήρθε η στιγμή να μοχθήσω για να μην τα πληρώσω εν τέλει στο Ελληνικό δημόσιο.
 |
| In Beer we Trust |
Είχε έρθει η ώρα να χρησιμοποιήσω στη πράξη τα αρχαία κόλπα του μυαλού* της Μάζας. Αυτά που προσπαθώ να σας μάθω τόσο καιρό μέσα από το μπλογκ. Από την θεωρία, στην πράξη.
1ο Κόλπο: Ignorance is bliss
Αρχικά σκέφτηκα να αγνοήσω το μπλόκο και να συνεχίσω. Στο κάτω-κάτω ήταν μπλόκο της κακιάς ώρας. Δεν έκλιναι την κυκλοφορία. Απλά είχε παρκάρει το περιπολικό στην άκρη. Τα κανονικά μπλόκα είναι με τα αμάξια να είναι σταματημένα κάθετα στον δρόμο, και από πίσω αστυνομικούς να σε σημαδεύουν με καραμπίνες και ντουντούκες να φωνάζουν 'ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ'. Αν έφευγα χωρίς να σταματήσω, ίσως να τους έδινε και ένα καλό μάθημα και ερέθισμα για να βελτιωθούν στην δουλεία τους και να μην κάνουν μπλόκα άρπα-κόλα. Όσο πλησίαζα τον αστυνομικό με τον φακό σκεφτόμουν και τι ακριβώς θα τους έλεγα σε περίπτωση που για να σπάσει την μονοτονία του, αποφάσιζε να με καταδιώξει. "Νόμιζα ότι έχασες τους φακούς επαφής σου και έψαχνες να τους βρεις με τον φακό σου ή κάτι τέτοιο". Στο κάτω-κάτω αν κάποιος σου αναβοσβήνει το φακό τα ξημερώματα σε έναν ερημικό δρόμο, είναι φρόνιμο να σταματήσεις? Υπάρχουν και ανώμαλοι.
2o Κόλπο. Direct Confrontation
Στο τέλος, κατάλαβα ότι αν έφευγα θα ήταν δείγμα δειλίας. Και η Μάζα μπορεί να είναι πολλά πράγματα, αλλά όχι δειλή. H κατά-κέφαλη (head on) αντιμετώπιση θα ήταν η καλύτερη λύση. Καθώς τον πλησίαζα με το αμάξι, ετοιμαζόμουν για μια πνευματική αναμέτρηση. Θα ήταν εξουθενωτική. Ακόμα και αν κέρδιζα, υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να προκαλούσα ανεπανόρθωτη ζημιά στον ανώτερο (σε σχέση με τους άλλους Μάζες) εγκέφαλο μου. Μπορεί να παγιδευόμουν μέσα στους δαιδαλώδεις διαδρόμους του ίδιου μου του μυαλού. Αλλά από την άλλη, οποιαδήποτε πνευματική ζημιά μου προκαλούσα, θα με έφερνε και ένα βήμα πιο κοντά στο νοητικό επίπεδο των εγκάρδιων φίλων μου. Θα ήταν ένα μακρύ ταξίδι, σίγουρα, αλλά κάποτε θα αντάμωναν οι δρόμοι μας, και θα μπορούσα επιτέλους να τους μιλάω επί ίσοις όροις.
Όρθωσα ένα πνευματικό τείχος άμυνας, σταμάτησα το αμάξι δίπλα στον αστυνομικό, κατέβασα το παράθυρο και του είπα: "Καλημέρα!"
3ο Κόλπο. Keep them Off-Balance
Είχα ένα ηλίθιο χαμόγελο, και γενικώς μια έκφραση σαν να έβρισκα έναν παλιό μου φίλο. Ήταν 4 το πρωί (ή 5? δεν θυμάμαι, και αυτό πρέπει να σας λέει κάτι για το τι διακυβευόταν στο επικείμενο αλκοτέστ) και δεν ήμουν σίγουρος αν σύμφωνα με το κοινωνικό πρωτόκολλο έπρεπε να είχα πει "Καλησπέρα", αντί για "Καλημέρα". Αποφάσισα να μην το σκεφτώ πολύ.
Ο αστυνομικός ήταν ευγενικός (και νεαρός) και κάτι μου απάντησε στο 'Καλημέρα' που του είπα, αλλά δεν θυμάμαι τι. Μετά μου έκανε και μια ερώτηση, αλλά ούτε αυτή θυμάμαι τι ήταν. Το βλέμμα μου ήταν καρφωμένο σε ένα μηχανισμό με λαμπάκια και ένα στόμιο που εξείχε. Ήταν στραμμένο προς το μέρος μου και με απειλούσε. Στο μυαλό μου δημιουργήθηκαν εικόνες με φαλλικά σύμβολα. Το αμυντικό μου τείχος είχε αρχίσει να ραγίζει πριν ξεκινήσει η μάχη. Κατάλαβα ότι ο εχθρός μου δεν ήταν μόνο ο άνθρωπος, αλλά και η μηχανή. Άρχισα να οργίζομαι.
4ο Κόλπο. All is fair in alcohol-testing and war
"Φυσήξτε εδώ από μακρυά" μου είπε προτάσσοντας άγαρμπα το μηχάνημα και το στόμιο του προς το μέρος μου.
"Α! ΩΡΑΙΑ", φώναξα με χαρά γιατί δεν είχα καμία όρεξη να βάλω το στόμιο στο στόμα μου. Έπρεπε μόνο να φυσήξω Αλλά ακούστηκα κάπως παράξενα, χαρούμενα.
Χαμογέλασα γιατί είχα έναν άσσο στο μανίκι μου. Είχα εγκυκλοπαιδικές γνώσεις σχετικά με τα αλκοτεστ. Είχα ακούσει ότι αν προτού φυσήξεις στο μηχάνημα, έχεις βάλει ένα καμένο σπίρτο στο στόμα σου, γίνεται μια χημική αντίδραση του άνθρακα με το αλκοόλ της αναπνοής με αποτέλεσμα να μην καταγράφεται στο κοντέρ. Σπίρτο βέβαια δεν είχα, αλλά είχα ακούσει ότι γίνεται κάτι παρόμοιο αν έχεις φάει ΠΟΛΥ σοκολάτα λίγο πριν το αλκοτέστ. Η σοκολάτα κολλάει στα τοιχώματα του στόματος και του φάρυγγα και απορροφά το αλκοόλ της αναπνοής, και πάλι μπερδεύεται το κοντέρ. Όπως περίπου με το σπίρτο. Αλλά ούτε σοκολάτα είχα.
Είχα όμως στο στόμα μου μια καραμέλα. Ίσως φταίει η μπύρα που είχα ήδη πιει, αλλά μου καρφώθηκε στο μυαλό ότι ήδη είχα νικήσει. Ήμουν σίγουρος ότι αποκλείεται το μηχάνημα να βγάλει αξιόπιστο αποτέλεσμα αν έχω στο στόμα μου μια καραμέλα. Ήμουν τόσο σίγουρος ότι είχα βρει ένα loophole στη θεωρία του αλκοτέστ που το θεώρησα δεδομένο να πανηγυρίσω και να χλευάσω τον αντίπαλο.
"Α! Ξέρετε έχω μια καραμέλα που τρώω, μήπως δημιουργήσει κάποιο πρόβλημα στην μέτρηση?", είπα, με μια εμφανή δόση ειρωνείας και ένα χαμόγελο στο πρόσωπο.
"Όχι, όχι, δεν πειράζει", μου είπε ο αστυνομικός, παραξενεμένος. Σκατά!
5ο Κόλπο. Never reveal your strength until the very last moment
Δεν πτοήθηκα. Είχα χάσει την μάχη, αλλά όχι τον πόλεμο. Πάντα έχω ένα backup plan.
"Ωραία λοιπόν", του είπα. "Να φυσήξω τώρα?"
"Ναι", μου είπε...
...και φύσηξα όσο πιο αδύναμα μπορούσα.
"Λίγο πιο δυνατά" είπε...
...και ξαναφύσηξα. Όσο σχεδόν όσο πιο αδύναμα μπορούσα.
"Με δύναμη!"
Κόλπο 6ο. Desperate times, call for desperate measures
"Ε δεν γαμιέται", σκέφτηκα και πήρα μια πολύ βαθιά, χολυγουντιανή αναπνοή, και φύσηξα. Το φύσιγμα μου βέβαια ήταν αντικλιμακτικό γιατί αν και ήταν φυσιολογικό δεν συμβάδιζε με το θέατρο που είχα παίξει όταν έπαιρνα την αναπνοή. Παρόλα αυτά το μηχανάκι προφανώς είχε αρκετά δεδομένα για να κάνει τις πράξεις του και να υπολογίσει αν το αλκοόλ που υπήρχε στο αίμα μου ήταν αρκετό για να γεμίσουν τα ταμεία του κράτους από την κλήση που θα έπρεπε να πληρώσω.
Κόλπο 7ο.Never join a battle that you have not already won
Ο νεαρός αστυνομικός κοίταξε την ένδειξη του μηχανήματός του, και μετά κοίταξε εμένα.
"Έχετε πιει?", με ρώτησε.
Τι ηλίθια ερώτηση. Μόλις μου έδειξε την αχίλλειo πτέρνα του. Έδειξε αδυναμία. Δεν ήξερε αν έχω πιει. Προσπαθούσε να μαντέψει. Προσπαθούσε να με κάνει να το παραδεχτώ. ΔΕΝ ΘΑ ΕΚΑΝΑ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΟΣΟ ΖΟΥΣΑ! Μου φανερώθηκε ο δρόμος για την λύτρωση. Όχι μόνο αυτό, αλλά θα τον νίκαγα με την αλήθεια.
"ΝΑΙ!", είπα. Και συμπλήρωσα, "ΜΙΑ ΜΠΥΡΑ!".
Όσο και αν σας φαίνεται παράξενο δεν είχα πει ψέματα. Ούτε είχα πει βέβαια και την αλήθεια. Στην ουσία εννοούσα ότι είχα πιει μόνο Φραντζισκάνερ. Μια μπύρα. Δεν είχα πιει και Heineken ή και Ντουβέλ. Αυτό θα ήταν υπερβολή. Θα είχα πιει 3 μπύρες και θα ήταν ανεύθυνο εκ μέρους μου να επιστρέψω σπίτι οδηγώντας. Όχι, είχα πιει μόνο Φραντζισκάνερ, βαρελίσια μπύρα, φιλτραρισμένη βαυαρική Weiss. Αφρώδη. Δροσιστική και ελαφρώς πικρή. Μου άρεσε πολύ αυτή η μπύρα. Μου άρεσε τόσο πολύ που δεν θυμάμαι καν πόσα ποτήρια από δαύτη ήπια.
"Αν μου λέτε ότι ήπιατε μία μπύρα, τότε θα ήπιατε μια μπύρα. Μπορείτε να φύγετε", μονολόγησε απογοητευμένος ο αστυνομικός.
"Ευχαριστώ πολύ. Καλή συνέχεια", του ευχήθηκα με μια μικρή δόση ειρωνείας, τόση όση επιτρέπεται να έχει ο νικητής. Σήκωσα το παράθυρο, έβαλα μπρος και έφυγα. Ένα μικρό γελάκι δραπέτευσε από τα χείλη μου. Κανείς δεν μπορεί να γλυτώσει από την δύναμη του μυαλού της Μάζας. Ο αστυνομικός θα πρέπει να νιώθει τυχερός που θα επιστρέψει στην γυναίκα του, στην οικογένεια του, έχοντας σώας τα φρένας και φορώντας όλα τα ρούχα του. Θα πρέπει να νιώθει τυχερός που θα μπορέσει να δει την ανατολή του ηλίου άλλη μια μέρα από το παράθυρο του σπιτιού του και όχι από το παράθυρο του ψυχιατρείου. Γιατί η Μάζα είναι φιλεύσπλαχνη.
Η ιστορία είναι 100% αληθινή. Πριν καν σκεφτείτε να με αμφισβητήσετε, να ξέρετε ότι έχω μάρτυρες.
* Ο όρος είναι γνωστός και ως Jedi Mind Tricks.
