Ψυχολογικά Σύνδρομα Πόλεων

Υπάρχει μια σύγχυση σχετικά με τα διάφορα ψυχολογικά σύνδρομα. Αυτό πιστεύω ότι οφείλετε κυρίως στις ταινίες οι οποίες μπερδεύουν τους θεατές με ψευδοϊατρικούς όρους προκειμένου να το παίξουν σοφιστικέ. Παρακάτω θα αποσαφηνίσουμε τα σύνδρομα και θα ξεχωρίσουμε την πραγματικότητα με την φαντασία.


Σύνδρομο της Στοκχόλμης
Όταν οι όμηροι τάσσονται με το μέρος των απαγωγέων. 

Ο όρος χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά το 1973 στην Σουηδία, όταν μετά από ληστεία τράπεζας, οι τέσσερις ελεύθεροι πια όμηροι αρνούνταν να συνεργαστούν με την αστυνομία και μάλιστα μάζεψαν λεφτά με έρανο για την υπεράσπιση των ληστών Jan-Erik Olsson και Clark Olofsson. Η πιο γνωστή περίπτωση όμως είναι της Patty Hearst την οποία απήγαγαν αντάρτες και στο τέλος κατέληξε να παίρνει και αυτή μέρος και να τους βοηθάει στις ληστείες τραπεζών.
Σε αρκετές ταινίες που σχετίζονται με το σύνδρομο της Στοκχόλμης (Out of Sight, A Life Less Ordinary, V for Vendetta, Night Porter, King Kong) πολλές φορές προκύπτει και ειδύλλιο (a match made in Stockholm)

Σύνδρομο της Λίμας
Όταν οι απαγωγείς αρχίζουν να αποκτούν αισθήματα συμπάθειας για τους ομήρους.
Ο όρος χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά το 1996 σε ένα περιστατικό στην Ιαπωνική Πρεσβεία στην Λίμα στο Περού. Οι απαγωγείς ελευθέρωσαν τους περισσότερους ομήρους πολύ νωρίς και όσους θα εκτελούσαν σε περίπτωση που οι Ειδικές Δυνάμεις θα κάναν επιχείρηση διάσωσης, δεν μπόρεσαν τελικά να τους εκτελέσουν. (Panic Room, Albino Alligator)

Σύνδρομο του Λονδίνου

Όταν οι όμηροι αρνούνται να συνεργαστούν με τους απαγωγείς. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά το 1980 όταν Ιρανοί αυτονομιστές κατέλαβαν την Πρεσβεία του Ιράν στο Λονδίνο και απαιτούσαν να ελευθερωθούν κάμποσοι αιχμάλωτη. Η τότε πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ αρνήθηκε. Από τους 26 όμηρος, ένας συγκεκριμένα εξέφρασε οργή, θυμό και πολιτική διαφωνία με τους αυτονομιστές (την έκτη μέρα της ομηρίας οι αυτονομιστές τον σκότωσαν πετώντας τον από το παράθυρο της πρεσβείας). 

Σύνδρομο του Ελσίνκι.Όταν μπερδεύεις το Ελσίνκι με την Στοκχόλμη. Το σύνδρομο εμφανίζεται κυρίως όταν προσπαθείς να εξηγήσεις το Σύνδρομο της Στοκχόλμης. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε πρώτη φορά στο Die Hard το 1988.
Από την σκηνή στο Die Hard που παίρναν συνέντευξη απο έναν ειδικό:
Gail Wallens: Dr. Hasseldorf, what can we expect in the next few hours?
Dr. Hasseldorf: Well, Gail, by this time the hostages should be going through the early stages of the Helsinki Syndrome.
Harvey Johnson: As in Helsinki, Sweden.
Dr. Hasseldorf: Finland.
(Die Hard)

Σύνδρομο της Φλωρεντίας (ή Σύνδρομο του Στεντάλ) 

Είναι μια ψυχοσωματική ασθένεια που συμβαίνει ως αντίδραση στην τέχνη και είναι επίσης γνωστό ως υπερκουλτούρα.Το σύνδρομο παράγει πραγματικά σωματικά συμπτώματα όπως οξείες παραληρηματικές καταστάσεις, ψευδαισθήσεις, κρίσεις ταυτότητας, ψυχοσωματικές εκδηλώσεις όπως ζάλη, ταχυκαρδία, εφίδρωση, ως αποτέλεσμα της ψυχολογικής και συναισθηματικής αντίδρασης στην τέχνη. Ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του διάσημου Γάλλου συγγραφέα, Στεντάλ, ο οποίος βίωσε συντριπτικά συμπτώματα άγχους και μάλιστα λιποθύμησε παρακολουθώντας έργα τέχνης στην Φλωρεντία της Ιταλία. Το 1970 όταν η Ιταλίδα ψυχολόγος Γκρατσιέλα Μαγκερίνι χρησιμοποίησε αυτό τον όρο για ασθενείς της με συμπτώματα παρόμοια με αυτά που περιγράφει για πρώτη φορά ο Σταντάλ τον 19ο αιώνα. Υπάρχει και ομώνυμη giallo/θρίλλερ ταινία του Ντάριο Αρντζέντο.
(σημ.: Πολλοί το προφέρουν ως Σταντάλ, αλλά προσωπικά προτιμώ το Στεντάλ)

Σύνδρομο του Παρισιού
Είναι μια ψυχοσωματική ασθένεια που συμβαίνει κυρίως σε Ιάπωνες τουρίστες ως αντίδραση με αυτό που αντικρίζουν όταν φτάνουν στο Παρίσι. Η εξιδανικευμένη εικόνα που έχουν για το Παρίσι μέσω φωτογραφιών και του κινηματογράφου, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με αυτό που αντικρίζουν όταν φθάνουν εκεί. Οι βρώμικοι δρόμοι και η αγένεια πολλών κατοίκων τους διαταράσσουν την ψυχική τους ισορροπία. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την εμφάνιση συμπτωμάτων ψυχικής διαταραχής όπως οξείες παραληρηματικές καταστάσεις, ψευδαισθήσεις, μανία καταδίωξης, κρίσεις ταυτότητας, ψυχοσωματικές εκδηλώσεις όπως ζάλη, ταχυκαρδία, εφίδρωση. Το «Σύνδρομο του Παρισιού», καταγράφηκε για πρώτη φορά στα μέσα του 1980 από τον Ιάπωνα ψυχίατρο Hiroaki Ota ο οποίος εργαζόταν στην πόλη και ο οποίος παρατήρησε την ευαισθησία αυτή που ανέπτυσσαν κυρίως οι συμπατριώτες του τουρίστες, οι οποίοι έφταναν στο σημείο να νοσηλεύονται λόγω του συνδρόμου. Σήμερα, η ιαπωνική πρεσβεία στη Γαλλία, έχει 24ωρη γραμμή ψυχολογικής υποστήριξης για τους τουρίστες από τη χώρα του «Ανατέλλοντος Ηλίου». Η θεραπεία που προτείνεται σε όσους εκδηλώνουν συμπτώματα του συνδρόμου είναι "Να εγκαταλείψουν το συντομότερο το Παρίσι!"

Σύνδρομο της Ιερουσαλήμ

Είναι μια ψυχοσωματική ασθένεια που συμβαίνει στους επισκέπτες της Ιερουσαλήμ. Το έντονο θρησκευτικό στοιχείο προκαλεί ψυχωτικές αντιδράσεις ακόμα και σε άτομα που δεν έχουν θρησκευτικές πεποιθήσεις. Όσοι πάσχουν από αυτό το σύνδρομο υποφέρουν από ανησυχία, φορούν χλαμύδες (που συνήθως είναι τα σεντόνια από τα ξενοδοχεία στα οποία μένουν), τραγουδούν ύμνους ή αναπαράγουν χωρία της Βίβλου. Ορισμένοι αρχίζουν να κηρύττουν μπροστά σε κοινό. Υπολογίζεται ότι νοσηλεύονται περίπου 40 άτομα κάθε χρόνο από το σύνδρομο αυτό. Όπως και στο σύνδρομο του Παρισιού, η συνήθης θεραπεία και εδώ είναι η επιστροφή στο σπίτι.

Σύνδρομο της Κίνας
Δες την ταινία ή την σειρά Chernobyl