'Εμπειρος με τα γυμναστήρια

Μετά από σχεδόν 20 χρόνια τακτικής επίσκεψης σε διάφορα γυμναστήρια έχω γίνει πλέον ειδικός να καταλαβαίνω με απόλυτη ακρίβεια ποιοι από τους νέους συνδρομητές θα τα εγκαταλείψουν μέσα στον μήνα.

Χτες είχε έρθει η νέα φουρνιά των 'νεοσύλλεκτων'. Βλέπεται μπήκε ο Σεπτέμβριος και πολλοί ξεκινάνε τα γυμναστήρια με στόχο να χάσουν τα κιλά που πήραν από τις μπίρες του καλοκαιριού και ευελπιστούν να το κρατήσουν το χόμπι για όλο το χρόνο. Αλλά φυσικά εγώ καταλαβαίνω ποιοι από αυτούς είναι αδύναμοι και θα λακίσουν.

Για παράδειγμα χτες είδα δύο τέτοιους. Ο ένας ήταν χοντρούλης αλλά αυτό που τον πρόδωσε ήταν η μπλούζα 'Dominos' που φόραγε. Ο άλλος ηταν είχε πιο αθλητική κορμοστασιά, αλλά το λάθος του ήταν το νερό του το έπινε οχι απο το κλασσικό μπουκαλάκι νερού, αλλά απο μπουκαλάκι κόκα κόλας.

Ο καταραμένος ύμνος του ΠΑΟΚ

Μου έχουν συμβεί πολλά περίεργα πράγματα στην ζωή μου και τα πιο πιστευτά τα έχω γράψει εδώ. Τα πιο απίστευτα δεν τολμάω να τα γράψω γιατί θα με πείτε ψεύτη και κάτι τέτοιο με τρελαίνει.

Η παρακάτω ιστορία δεν συνέβη σε εμένα, αλλά είναι εξίσου απίστευτη με αυτές που μου συμβαίνουν. Ακολουθεί εξιστόρηση.  

Η Μαρία είναι συνάδελφος και μένει σε πολυκατοικία στα Πατήσια. Στην διπλανή πολυκατοικία μένουν πολλοί μετανάστες και τα παιδιά του παίζουν στην ταράτσα (?) και κάνουν θόρυβο ως αργά το βράδυ με αποτέλεσμα να την εκνευρίζουν τόσο που σκέφτεται σοβαρά να γίνει ρατσίστρια. Αλλά αυτό δεν έχει σχέση με την ιστορία μας. Αυτό που συνέβη αργά, πολύ αργά (αφού είχαν κοιμηθεί τα παιδιά των μεταναστών) έχει.

Μέσα στο ύπνο της, άκουσε από κάτω, στον δρόμο, μια οχλοβοή και ταυτόχρονα κάποιους να τραγουδάνε το τραγούδι του ΠΑΟΚ. Δεν έδωσε σημασία και την πήρε αμέσως ο ύπνος.

Την επόμενη μέρα, μας ρώτησε στη δουλεία αν έγιναν τίποτα επεισόδια στην Αθηνά με χούλιγκανς και αν είχε ματς. Κανείς μας δεν ασχολείται με ποδόσφαιρο και δεν είχαμε ιδέα για το ματς, ούτε είχαμε ακούσει τίποτα για επεισόδια. 

Μια βδομάδα μετά, πάλι αργά την νύχτα ξανάκουσε την οχλοβοή, και τους χουλιγκανς (όπως τους αποκαλούσε) να τραγουδάνε το τραγούδι του ΠΑΟΚ. Μισοκοιμισμένη, βγήκε στο μπαλκόνι να δει τι γίνεται αυτή την φορά, αλλά δεν είδε τίποτα. Έπεσε και κοιμήθηκα και την επόμενη μέρα μας ξαναρώτησε αν είχαμε ακούσει εμείς τίποτα για επεισόδια πάλι. Τις είχε προκαλέσει μεγάλη εντύπωση όλη αυτή η φασαρία που γινόταν με το ΠΑΟΚ κάτω απο την πολυκατοικία της.

Την επόμενη μέρα, άκουσε πάλι το τραγούδι του ΠΑΟΚ, αλλά όχι το βράδυ. Νωρίς το απόγευμα. Αλλά επειδή ήταν ξύπνιοι οι περισσότεροι ένοικοι, η βουή των καθημερινών θορύβων  δεν την άφηναν να 

Το επόμενο βράδυ ξαναξύπνησε από το τραγούδι του ΠΑΟΚ. Έμεινε ακίνητη στο κρεβάτι της και σταμάτησε να αναπνέει για να ακούσει όσο καλύτερα μπορούσε τι ακριβώς γινόταν και απο που ερχόταν ο ήχος. Αυτό που ανακάλυψε δεν της άρεσε καθόλου. Άρχισε να την λούζει κρύος ιδρώτας γιατί το τραγούδι ερχόταν... απο την ΝΤΟΥΛΑΠΑ ΤΗΣ.

Πέρασαν πέντε λεπτά μέχρι να πάρει το θάρρος και να σηκωθεί από το κρεβάτι της. Πλησίασε την ντουλάπα και αφού το ξανασκέφτηκε, πήρε την απόφαση και την άνοιξε. Είχε αρχίσει να παρανοεί. Δεν ήξερε τι θα αντίκριζε μέσα στην ντουλάπα, αλλά ήταν ανοιχτή σε όλα τα ενδεχόμενα. Αργότερα μας παραδέχτηκε, ότι ήταν σχεδόν σίγουρη ότι κάποιος ναρκομανής (ή μεθυσμένος) χούλιγκαν είχε μπει μέσα στο σπίτι της και είχε κρυφτεί μέσα στην ντουλάπα. Παρόλα αυτά, είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου. 

Άνοιξε απότομα την πόρτα.

Και αμέσως κατάλαβε τι γινόταν. Ήταν σαν ένα πέπλο να σηκώθηκε μπροστά από τα μάτια της. Σαν τόση ώρα να έπαιζε με την onboard κάρτα γραφικών και τώρα να έβαλε extra GPU. Και ένιωσε και κάπως ηλίθια ταυτόχρονα. Σαν να είχε βρώμικα γυαλιά και κάποιος να της τα καθάρισε.

Γιατί μέσα στη ντουλάπα, στο τελευταίο ράφι, ήταν ξεχασμένη μια κάρτα που της είχε κάνει δώρο ένας φίλος της πριν χρόνια. Ήταν μια κάρτα του ΠΑΟΚ, από αυτές που όταν τις ανοίγεις τραγουδάνε. Η μπαταρία δεν είχε τελειώσει, αλλά είχαν χαλάσει οι επαφές και οι κάρτα έπαιζε μόνη της σε άτακτα χρονικά διαστήματα τα οποία όμως, όσο πέρναγε ο καιρός γίνονταν όλο και πιο τακτικά. Μια φορά την εβδομάδα, μέτα δύο, μετά σχεδόν κάθε μέρα. Αλλά μόνο το βράδυ, όταν κοιμόντουσαν όλοι, μπορούσες να ακούσεις τον ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ ΥΜΝΟ ΤΟΥ ΠΑΟΚ.

Και οι θεοί τρελάθηκαν (για την ταινία μιλάω)

Πιτσιρικάς έβλεπα στα βιντοκλαμπ μια βιντεοκασσέτα με τίτλο 'Και οι θεοι τρελάθηκαν'. Δεν θυμάμαι να την νοίκιασα ποτέ, Τα παιδιά στην γειτονιά την είχαν δει και μου την είχαν περιγράψει τόσες φορές, δεν είμαι σίγουρος αν όντως την είχα δει ποτέ, ή αυτό που θυμάμαι ειναι οι περιγραφές του. Θυμάμαι σκηνές όμως απο το δεύτερο μέρος (με τον κινέζικο χρυσό βρικόλακα που χοροπηδούσε - don't ask), όποτε το δεύτερο μέρος σίγουρα το είδα σε κάποια φάση. EDIT: Τελικα η σκηνή αυτή ειναι απο το ... ΤΡΙΤΟ μέρος.

Παρόλα αυτά, την βρήκα σε τορεντάδικο και την κατέβασα, αλλά ακόμα δεν έχω βρει το κουράγιο να την δω γιατί φαίνεται πολύ ξεπερασμένο το χιούμορ της. Για όσους δεν θυμούνται η υπόθεση ειναι με αυτόν τον Αφρικανό που βρίσκει ένα αδειο μπουκάλι κοκα κολας και θελει να το επιστρέψει στους θεους απο τους οποίος έπεσε.

Κάνοντας research βρήκα ορισμένες αξιοσημείωτες λεπτομέρειες.

-Ο πρωταγωνιστής N!xau (ναι με θαυμαστικό), ανακαλύφθηκε απο τον σκηνοθέτη στην Έρημο Καλαχάρι. Η προφορά του ονόματος του είναι αρκετά δύσκολη, καθώς περιλαμβάνει ήχους που δεν υπάρχουν σε άλλες γλώσσες.

-Η αμοιβή του ήταν 300 δολάρια για την πρώτη ταινια (η οποία έβγαλε 100.000.000 παγκοσμίως). Ο Ν!xau είχε καταλάβει την αξία των χρημάτων και τα χαρτονομίσματα.. απλά τα πήρε ο αέρας. Πριν τα γυρίσματα της ταινίας, σε όλη του τη ζωή, είχε δει μόνο 3 λευκούς ανθρώπους και ποτέ δεν είχε δει άλλα σπίτια, πέρα απο τις καλύβες της φυλής του.

-Για το σηκουελ, και αφού πλέον είχα μάθει την αξία των χρημάτων, ζήτησε 500.000 δολάρια, τα οποία και πήρε.

-Έπαιξε σε 5 απο τις 6!!! ταινίες της σειράς. Ναι, έξι, όχι δύο.

Και οι θεοί τρελάθηκαν

Και οι θεοί τρελάθηκαν 2

Και οι θεοί τρελάθηκαν 3 (ή Και οι βρικόλακες τρελάθηκαν)

Και οι θεοί τρελάθηκαν στο Χονγκ Κονγκ

Και οι θεοί τρελάθηκαν στην Κίνα.