Δεν θα πήδαγε την Σάντρα Μπούλοκ

Ξαφνικά η ησυχία του γραφείου διαταράσσεται με την παρακάτω πρόταση.

"Μου την δίνει η Σάντρα Μπούλογκ".

Μπορεί να σας φαίνεται άσχετο, να πει κάποιος κάτι τέτοιο στα ξαφνικά, αλλά εμείς εδώ έχουμε συνηθίσει σε αυτά.

"Σώπα ρε, δηλαδή δεν θα την πήδαγες".

"Όχι".

"Ξέρεις ποια είναι η Σάντρα Μπούλοκ ρε";

"Ναι, ξέρω".

"Και δεν θα την πήδαγες";

"Όχι. Μου θυμίζει μεγαλοστέλεχος εταιρείας. Σαν αυτές που σου παίρνουν συνεντεύξεις..."




Ναι, τέτοια ακούω σχεδόν κάθε μέρα.

Τότε που συνάντησα τον Danny Trejo στην Μεθώνη.

Είδα στον ύπνο μου ότι ήμουν σε μια ταβέρνα στην Μεθώνη και αναγνώρισα ανάμεσα στους θαμώνες τον Danny Trejo, πήγα τον χαιρέτησα, πιάσαμε την κουβέντα και στο τέλος με έπεισα να τον ξεναγήσω στα Σπήλαια του Δυρού. Έχω πάει δύο φορές μέχρι στιγμής και βαριόμουν να τρέχω (Trejo) για τρίτη φορά έως εκεί, από την άλλη όμως θα έπαιρνα πολλά hits όταν θα έγραφα την ιστορία στο ιστολόγιο μου. Μετά βέβαια ξύπνησα, αλλά σκέφτηκα ότι δεν υπάρχει λόγος να αφήσω να πάει χαμένη η ευκαιρία;