Δεν κρύβω ότι τρολλάρω όπου μπορώ και το απολαμβάνω κιόλας. Και εννοώ το ενεργητικό, όχι το παθητικό τρολλάρισμα.
Αν το μυαλό σας πάει σε internetiko τρολλάρισμα, chatrooms, φόρουμς και τέτοια, τότε ζείτε σε λάθος δεκαετία. Όχι, μιλάμε για τρολλάρισμα low tech. Του δρόμου. Της μόδας είναι να τρολλάρεις τους πακιστανούς στα φανάρια, τα πρεζάκια στους δρόμους, ή της πόρνες στην 3η Σεπτεμβρίου όταν πρωινιάτικα σε κυνιγάνε φωνάζοντας 'πιιιπα-πιιιπα', ή τους games με το duke nukem forever.
Αλλά αυτά είναι ερασιτεχνικά. Σήμερα κατάφερα να τρολλάρω ένα ασθενοφόρο σαν επαγγελματίας. Σχεδόν.
Ήμουν στην αρχή της Συγγρού, στις στήλες του 'Ολυμπιός' (όπως είχε πει μια γνωστή μου). Δεν κουνιόταν τίποτα από την κίνηση (οξύμωρο). Και ξαφνικά άκουσα από πίσω μου τις σειρήνες ενός ασθενοφόρου. Όταν τις ακούω, σαν ευαισθητοποιημένος οδηγός συνηθίζω να κάνω στην άκρη και περιμένω το ασθενοφόρο να περάσει. Αλλά πάντα έχω την κρυφή επιθυμία, να χωθώ από πίσω και να ακολουθήσω το ασθενοφόρο, εκμεταλλευόμενος στο έπακρο την κατάσταση και αυτοκίνητα που κάνουν στην άκρη για να περάσω περάσει το ασθενοφόρο. Συνήθως όμως αυτό το έχουν σκεφτεί άλλοι νωρίτερα. Και επειδή δεν χωράω και εγώ, απλά τους βρίζω και τους λέω ότι είναι ασυνείδητοι.
Σήμερα όμως, κάτι είχε αλλάξει. Σήμερα, ενώ είχα κάνει στην άκρη, το ασθενοφόρο όταν με προσπέρασε, ήρθε και σταμάτησε ακριβώς μπροστά μου. Χρυσή ευκαιρία.
Πέταξα το ιphone στο κάθισμα του συνοδηγού (πάντα όταν οδηγώ, παίζω και με κάποιο app του iphone, ειδικά αν έχει κίνησηη- δεν θέλω να πηγαίνει χαμένος ο χρόνος μου), έκλεισα το air-condition και το ραδιόφωνο για να έχω καλύτερη απόδοση του κινητήρα και έβαλα πρώτη. Μάρσαρα, και τα λάστιχα σπινιαραν στην άσφαλτο. Κατέβασα το χειρόφρενο.. Μύρισε καμένο λάστιχο και άρχισε το τρολλάρισμα.
Είναι επικίνδυνο. Δεν το συνιστώ στους νουμπάδες οδηγούς. Μου θύμισε τις παλιές εποχές που έπεζα Daytone Racing στα μπλιμπλικάδικα. Η αδρεναλίνη είχε ανέβει στα ύψη. Το κόλπο είναι να μην είσαι πολύ κολιτά με το ασθενοφόρο, γιατί αν φρενάρει μπορεί να μπεις μέσα στην καμπίνα με τον ασθενή. Αλλά ούτε και να αφήνεις πολύ χώρο, γιατί θα σου μπουν άλλοι επίδοξοι τρόλλερς. Το ένα χέρι πρέπει να είναι πάνω στο λεβιέ και να ανεβοκατεβάζει ταχύτητες. Τα πόδια πρέπει να παίζουν πιάνο με τα πετάλια, και τα μάτια να είναι καρφωμένα στα φώτα-στοπ του ασθενοφόρου. Λίγο να αργήσεις να αντιδράσεις και τα ασθενοφόρα 8α πολλαπλασιαστούν.
Το τρολλάρισμα συνεχίστηκε για κανά πεντάλεπτο που μου φάνηκε όμως ολόκληρη ώρα. Μέχρι που το ασθενοφόρο σταμάτησε να τρέχει σαν διαολεμένο και σταμάτησε τις σειρήνες. Νεκρική σιγή. Δύο σκέψεις πέρασαν από το μυαλό μου.
Ή ο ασθενής μόλις πέθανε (αιωνία του η μνήμη), ή τελικά ο οδηγός του ασθενοφόρου ήταν αυτός που μας τρόλλαρε όλους για να γλυτώσει την κίνηση.
Τέλος, δεν υπάρχει ηθικό δίδαγμα.
(A, επίσης πιστεύω ότι η Τζούλια μας τρολλάρει πιο πολύ από όλους, με το www.bigjulia.com)
